علی بن جعفر: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - 'جلیل القدر' به 'جلیل‌القدر')
جز (جایگزینی متن - ' هـ ' به 'ه‍ ')
خط ۳: خط ۳:
[[ابوالحسن علی بن جعفر بن محمد عریضی علوی قرشی مدنی]] کوچک‌ترین [[فرزند امام صادق]]{{ع}} و ساکن عریض از نواحی [[مدینه]] بود<ref>عمدة الطالب، ص۲۷۱.</ref> و بدین جهت او را به آن ناحیه نسبت داده‌اند. ابوالحسن در [[کوفه]] و [[قم]] نیز سکونت داشته است.<ref> تنقیح المقال، ج۲، ص۲۷۳.</ref> او از [[اصحاب]] [[پدر]] بزرگوار و [[برادر]] گرامی‌اش [[امام کاظم]]{{ع}} و نیز از [[اصحاب امام رضا]]{{ع}} بود<ref> رجال الطوسی، ص۲۴۱، ۳۵۳ و ۳۷۹.</ref> و از پدر و برادر ارجمندش و همچنین از پسر عموی پدرش [[حسین بن زید]] [[شهید]] [[روایت]] دارد.<ref> معجم رجال الحدیث، ج۱۱، ص۲۸۹.</ref> افرادی چون فرزندش احمد، [[زید بن علی]] و [[عبدالله بن حسن]] از او روایت کرده‌اند.<ref>خلاصة تهذیب تهذیب الکمال، ج۷، ص۲۹۳.</ref>
[[ابوالحسن علی بن جعفر بن محمد عریضی علوی قرشی مدنی]] کوچک‌ترین [[فرزند امام صادق]]{{ع}} و ساکن عریض از نواحی [[مدینه]] بود<ref>عمدة الطالب، ص۲۷۱.</ref> و بدین جهت او را به آن ناحیه نسبت داده‌اند. ابوالحسن در [[کوفه]] و [[قم]] نیز سکونت داشته است.<ref> تنقیح المقال، ج۲، ص۲۷۳.</ref> او از [[اصحاب]] [[پدر]] بزرگوار و [[برادر]] گرامی‌اش [[امام کاظم]]{{ع}} و نیز از [[اصحاب امام رضا]]{{ع}} بود<ref> رجال الطوسی، ص۲۴۱، ۳۵۳ و ۳۷۹.</ref> و از پدر و برادر ارجمندش و همچنین از پسر عموی پدرش [[حسین بن زید]] [[شهید]] [[روایت]] دارد.<ref> معجم رجال الحدیث، ج۱۱، ص۲۸۹.</ref> افرادی چون فرزندش احمد، [[زید بن علی]] و [[عبدالله بن حسن]] از او روایت کرده‌اند.<ref>خلاصة تهذیب تهذیب الکمال، ج۷، ص۲۹۳.</ref>


عریضی فردی [[موثق]] و [[جلیل‌القدر]] و بسیار [[پرهیزکار]] و با فضل بود.<ref> تنقیح المقال، ج۲، ص۲۷۳.</ref> از [[شیخ مفید]] نقل شده که می‌‌فرماید: وی به قدری [[اهل]] فضل و [[ورع]] بود که حتی دو نفر در این باره با هم [[اختلاف]] ندارند. ابوالحسن عریضی [[امام جواد]] و [[امام هادی]]{{عم}} را هم [[درک]] کرد. روایت شده که روزی امام جواد{{ع}} در [[دوران جوانی]] بر وی وارد شد، ایشان آن [[حضرت]] را گرامی داشته و دستش را بوسید. آن حضرت فرمود: عموجان، بنشینید. عرض کرد: آقای من چگونه بنشینم، در حالی که شما ایستاده‌اید. چون آن حضرت رفتند، [[یاران]] ابوالحسن او را به خاطر کارهایش [[سرزنش]] کردند و او در حالی که [[محاسن]] خود را گرفته بود، جواب داد: ساکت باشید، این فضل را [[خداوند]] به او داده و من چگونه می‌‌توانم آن را [[انکار]] کنم.<ref>معجم رجال الحدیث، ج۱۱، ص۲۸۹.</ref> وی در سال ۲۱۰ هـ درگذشت.<ref>معجم المؤلفین، ج۷، ص۵۳.</ref> برخی [[مدفن]] او را در قم و برخی دیگر در عریض می‌‌دانند.<ref> تنقیح المقال، ج۲، ص۲۷۳.</ref> کتابی درباره [[حلال و حرام]]<ref>رجال النجاشی، ج۲، ص۷۲.</ref> و المناسک از آثار اوست و نیز مسائلی دارد که از برادرش امام کاظم{{ع}} پرسیده است<ref>الفهرست (طوسی)، ص۲۱۲.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۵۴۷.</ref>
عریضی فردی [[موثق]] و [[جلیل‌القدر]] و بسیار [[پرهیزکار]] و با فضل بود.<ref> تنقیح المقال، ج۲، ص۲۷۳.</ref> از [[شیخ مفید]] نقل شده که می‌‌فرماید: وی به قدری [[اهل]] فضل و [[ورع]] بود که حتی دو نفر در این باره با هم [[اختلاف]] ندارند. ابوالحسن عریضی [[امام جواد]] و [[امام هادی]]{{عم}} را هم [[درک]] کرد. روایت شده که روزی امام جواد{{ع}} در [[دوران جوانی]] بر وی وارد شد، ایشان آن [[حضرت]] را گرامی داشته و دستش را بوسید. آن حضرت فرمود: عموجان، بنشینید. عرض کرد: آقای من چگونه بنشینم، در حالی که شما ایستاده‌اید. چون آن حضرت رفتند، [[یاران]] ابوالحسن او را به خاطر کارهایش [[سرزنش]] کردند و او در حالی که [[محاسن]] خود را گرفته بود، جواب داد: ساکت باشید، این فضل را [[خداوند]] به او داده و من چگونه می‌‌توانم آن را [[انکار]] کنم.<ref>معجم رجال الحدیث، ج۱۱، ص۲۸۹.</ref> وی در سال ۲۱۰ه‍ درگذشت.<ref>معجم المؤلفین، ج۷، ص۵۳.</ref> برخی [[مدفن]] او را در قم و برخی دیگر در عریض می‌‌دانند.<ref> تنقیح المقال، ج۲، ص۲۷۳.</ref> کتابی درباره [[حلال و حرام]]<ref>رجال النجاشی، ج۲، ص۷۲.</ref> و المناسک از آثار اوست و نیز مسائلی دارد که از برادرش امام کاظم{{ع}} پرسیده است<ref>الفهرست (طوسی)، ص۲۱۲.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۵۴۷.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==

نسخهٔ ‏۵ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۲۲

آشنایی اجمالی

ابوالحسن علی بن جعفر بن محمد عریضی علوی قرشی مدنی کوچک‌ترین فرزند امام صادق(ع) و ساکن عریض از نواحی مدینه بود[۱] و بدین جهت او را به آن ناحیه نسبت داده‌اند. ابوالحسن در کوفه و قم نیز سکونت داشته است.[۲] او از اصحاب پدر بزرگوار و برادر گرامی‌اش امام کاظم(ع) و نیز از اصحاب امام رضا(ع) بود[۳] و از پدر و برادر ارجمندش و همچنین از پسر عموی پدرش حسین بن زید شهید روایت دارد.[۴] افرادی چون فرزندش احمد، زید بن علی و عبدالله بن حسن از او روایت کرده‌اند.[۵]

عریضی فردی موثق و جلیل‌القدر و بسیار پرهیزکار و با فضل بود.[۶] از شیخ مفید نقل شده که می‌‌فرماید: وی به قدری اهل فضل و ورع بود که حتی دو نفر در این باره با هم اختلاف ندارند. ابوالحسن عریضی امام جواد و امام هادی(ع) را هم درک کرد. روایت شده که روزی امام جواد(ع) در دوران جوانی بر وی وارد شد، ایشان آن حضرت را گرامی داشته و دستش را بوسید. آن حضرت فرمود: عموجان، بنشینید. عرض کرد: آقای من چگونه بنشینم، در حالی که شما ایستاده‌اید. چون آن حضرت رفتند، یاران ابوالحسن او را به خاطر کارهایش سرزنش کردند و او در حالی که محاسن خود را گرفته بود، جواب داد: ساکت باشید، این فضل را خداوند به او داده و من چگونه می‌‌توانم آن را انکار کنم.[۷] وی در سال ۲۱۰ه‍ درگذشت.[۸] برخی مدفن او را در قم و برخی دیگر در عریض می‌‌دانند.[۹] کتابی درباره حلال و حرام[۱۰] و المناسک از آثار اوست و نیز مسائلی دارد که از برادرش امام کاظم(ع) پرسیده است[۱۱].[۱۲]

جستارهای وابسته

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. عمدة الطالب، ص۲۷۱.
  2. تنقیح المقال، ج۲، ص۲۷۳.
  3. رجال الطوسی، ص۲۴۱، ۳۵۳ و ۳۷۹.
  4. معجم رجال الحدیث، ج۱۱، ص۲۸۹.
  5. خلاصة تهذیب تهذیب الکمال، ج۷، ص۲۹۳.
  6. تنقیح المقال، ج۲، ص۲۷۳.
  7. معجم رجال الحدیث، ج۱۱، ص۲۸۹.
  8. معجم المؤلفین، ج۷، ص۵۳.
  9. تنقیح المقال، ج۲، ص۲۷۳.
  10. رجال النجاشی، ج۲، ص۷۲.
  11. الفهرست (طوسی)، ص۲۱۲.
  12. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۵۴۷.