ابراهیم بن ادهم: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
جز (جایگزینی متن - ' هـ ' به 'ه ') |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
[[ابواسحاق ابراهیم بن ادهم بن منصور تمیمی عجلی بلخی]]. حدود ۱۰۰ هـ<ref>سیر اعلام النبلاء ۷/۳۸۸.</ref> در [[مکه]]<ref>حلیة الاولیاء ۷/۳۶۸و۳۷۱.</ref> یا بلخ متولد شد.<ref>الکامل فی التاریخ ۶/۵۶.</ref> [[پدر]] وی [[اهل]] بلخ و از [[ملوک]] [[خراسان]] بود. ابراهیم در یک [[روز]] که به قصد شکار به صحرا رفته بود، در پی حادثه‌ای به خود آمد و از [[عیش و نوش]] و بساط شاهانه کناره گرفت،<ref>حلیة الاولیاء ۷/۳۶۸و۳۷۱.</ref> [[توبه]] نمود و [[دستگاه حکومت]] و [[امارت]] را رها کرد و برای [[کسب حلال]]<ref>الثقات ۶/۲۱.</ref> و [[تحصیل علم]] و [[حدیث]]<ref>المستفاد من ذیل تاریخ بغداد ۱۹/۴۱.</ref> به شهرهای مختلف از جمله [[کوفه]]، [[شام]]،<ref>التاریخ الکبیر ۱/۲۷۳.</ref> [[منصوره]] (مصیصه)، طرسوس،<ref>حلیة الاولیاء ۷/۳۶۸و۳۷۱.</ref> [[مصر]]<ref>تاریخ مدینة دمشق ۶/۲۸۱.</ref> و مکه [[سفر]] نمود <ref> طبقات الصوفیه ۲۷.</ref> و از محضر [[امام باقر]] {{ع}}،<ref>تاریخ الاسلام ۱۰/۴۴.</ref> [[منصور بن معتمر]]،<ref>التاریخ الکبیر ۱/۲۷۳.</ref> [[مقاتل بن حیان]]، [[اعمش]] و [[محمد بن عجلان]] بهره برد. [[محمد بن حمیر]]، ضمرة و [[بقیة بن ولید]] از جمله [[شاگردان]] وی به شمار می‌‌روند.<ref>الجرح و التعدیل ۱ / ۱ / ۸۷.</ref> | [[ابواسحاق ابراهیم بن ادهم بن منصور تمیمی عجلی بلخی]]. حدود ۱۰۰ هـ<ref>سیر اعلام النبلاء ۷/۳۸۸.</ref> در [[مکه]]<ref>حلیة الاولیاء ۷/۳۶۸و۳۷۱.</ref> یا بلخ متولد شد.<ref>الکامل فی التاریخ ۶/۵۶.</ref> [[پدر]] وی [[اهل]] بلخ و از [[ملوک]] [[خراسان]] بود. ابراهیم در یک [[روز]] که به قصد شکار به صحرا رفته بود، در پی حادثه‌ای به خود آمد و از [[عیش و نوش]] و بساط شاهانه کناره گرفت،<ref>حلیة الاولیاء ۷/۳۶۸و۳۷۱.</ref> [[توبه]] نمود و [[دستگاه حکومت]] و [[امارت]] را رها کرد و برای [[کسب حلال]]<ref>الثقات ۶/۲۱.</ref> و [[تحصیل علم]] و [[حدیث]]<ref>المستفاد من ذیل تاریخ بغداد ۱۹/۴۱.</ref> به شهرهای مختلف از جمله [[کوفه]]، [[شام]]،<ref>التاریخ الکبیر ۱/۲۷۳.</ref> [[منصوره]] (مصیصه)، طرسوس،<ref>حلیة الاولیاء ۷/۳۶۸و۳۷۱.</ref> [[مصر]]<ref>تاریخ مدینة دمشق ۶/۲۸۱.</ref> و مکه [[سفر]] نمود <ref> طبقات الصوفیه ۲۷.</ref> و از محضر [[امام باقر]] {{ع}}،<ref>تاریخ الاسلام ۱۰/۴۴.</ref> [[منصور بن معتمر]]،<ref>التاریخ الکبیر ۱/۲۷۳.</ref> [[مقاتل بن حیان]]، [[اعمش]] و [[محمد بن عجلان]] بهره برد. [[محمد بن حمیر]]، ضمرة و [[بقیة بن ولید]] از جمله [[شاگردان]] وی به شمار می‌‌روند.<ref>الجرح و التعدیل ۱ / ۱ / ۸۷.</ref> | ||
بلخی را فردی [[زاهد]]، [[پرهیزکار]]، سخاوتمند،<ref>الثقات ۶/۲۱.</ref> [[امین]] و مورد [[اعتماد]] دانسته‌اند.<ref>تاریخ مدینة دمشق ۶/۲۸۱.</ref> او بر [[سختی‌ها]] و [[مشکلات]] [[زندگی]] [[صبر]] کرد، زندگی فقیرانه‌ای را [[انتخاب]] نمود و از دسترنج خود امرار معاش می‌‌کرد.<ref>الثقات ۶/۲۱.</ref> کتاب مثنوی از آثار اوست.<ref> فهرست نسخه‌های خطی فارسی ۴/۳۱۱۷.</ref> سرانجام در سال ۱۶۱ <ref>الثقات ۶/۲۱.</ref> یا ۱۶۲ یا ۱۶۳ <ref>تاریخ مدینة دمشق ۶/۲۸۱.</ref>و یا | بلخی را فردی [[زاهد]]، [[پرهیزکار]]، سخاوتمند،<ref>الثقات ۶/۲۱.</ref> [[امین]] و مورد [[اعتماد]] دانسته‌اند.<ref>تاریخ مدینة دمشق ۶/۲۸۱.</ref> او بر [[سختی‌ها]] و [[مشکلات]] [[زندگی]] [[صبر]] کرد، زندگی فقیرانه‌ای را [[انتخاب]] نمود و از دسترنج خود امرار معاش می‌‌کرد.<ref>الثقات ۶/۲۱.</ref> کتاب مثنوی از آثار اوست.<ref> فهرست نسخه‌های خطی فارسی ۴/۳۱۱۷.</ref> سرانجام در سال ۱۶۱ <ref>الثقات ۶/۲۱.</ref> یا ۱۶۲ یا ۱۶۳ <ref>تاریخ مدینة دمشق ۶/۲۸۱.</ref>و یا ۱۴۰ه در [[عراق]]<ref>وفیات الاعیان ۱/۳۲.</ref> یا بلاد [[روم]]<ref>الثقات ۶/۲۱.</ref> و یا شام درگذشت <ref>طبقات الصوفیه ۲۷.</ref> و در ساحل دریا [[دفن]] شد.<ref>تاریخ مدینة دمشق ۶/۲۸۱.</ref><ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص ۶۸.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۵ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۳۱
ابراهیم بن ادهم از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: ابراهیم بن ادهم در تراجم و رجال - پرسش مرتبط نداردمقدمه
ابواسحاق ابراهیم بن ادهم بن منصور تمیمی عجلی بلخی. حدود ۱۰۰ هـ[۱] در مکه[۲] یا بلخ متولد شد.[۳] پدر وی اهل بلخ و از ملوک خراسان بود. ابراهیم در یک روز که به قصد شکار به صحرا رفته بود، در پی حادثه‌ای به خود آمد و از عیش و نوش و بساط شاهانه کناره گرفت،[۴] توبه نمود و دستگاه حکومت و امارت را رها کرد و برای کسب حلال[۵] و تحصیل علم و حدیث[۶] به شهرهای مختلف از جمله کوفه، شام،[۷] منصوره (مصیصه)، طرسوس،[۸] مصر[۹] و مکه سفر نمود [۱۰] و از محضر امام باقر (ع)،[۱۱] منصور بن معتمر،[۱۲] مقاتل بن حیان، اعمش و محمد بن عجلان بهره برد. محمد بن حمیر، ضمرة و بقیة بن ولید از جمله شاگردان وی به شمار می‌‌روند.[۱۳]
بلخی را فردی زاهد، پرهیزکار، سخاوتمند،[۱۴] امین و مورد اعتماد دانسته‌اند.[۱۵] او بر سختی‌ها و مشکلات زندگی صبر کرد، زندگی فقیرانه‌ای را انتخاب نمود و از دسترنج خود امرار معاش می‌‌کرد.[۱۶] کتاب مثنوی از آثار اوست.[۱۷] سرانجام در سال ۱۶۱ [۱۸] یا ۱۶۲ یا ۱۶۳ [۱۹]و یا ۱۴۰ه در عراق[۲۰] یا بلاد روم[۲۱] و یا شام درگذشت [۲۲] و در ساحل دریا دفن شد.[۲۳][۲۴]
منابع
جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱
پانویس
- ↑ سیر اعلام النبلاء ۷/۳۸۸.
- ↑ حلیة الاولیاء ۷/۳۶۸و۳۷۱.
- ↑ الکامل فی التاریخ ۶/۵۶.
- ↑ حلیة الاولیاء ۷/۳۶۸و۳۷۱.
- ↑ الثقات ۶/۲۱.
- ↑ المستفاد من ذیل تاریخ بغداد ۱۹/۴۱.
- ↑ التاریخ الکبیر ۱/۲۷۳.
- ↑ حلیة الاولیاء ۷/۳۶۸و۳۷۱.
- ↑ تاریخ مدینة دمشق ۶/۲۸۱.
- ↑ طبقات الصوفیه ۲۷.
- ↑ تاریخ الاسلام ۱۰/۴۴.
- ↑ التاریخ الکبیر ۱/۲۷۳.
- ↑ الجرح و التعدیل ۱ / ۱ / ۸۷.
- ↑ الثقات ۶/۲۱.
- ↑ تاریخ مدینة دمشق ۶/۲۸۱.
- ↑ الثقات ۶/۲۱.
- ↑ فهرست نسخه‌های خطی فارسی ۴/۳۱۱۷.
- ↑ الثقات ۶/۲۱.
- ↑ تاریخ مدینة دمشق ۶/۲۸۱.
- ↑ وفیات الاعیان ۱/۳۲.
- ↑ الثقات ۶/۲۱.
- ↑ طبقات الصوفیه ۲۷.
- ↑ تاریخ مدینة دمشق ۶/۲۸۱.
- ↑ جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص ۶۸.