اثبات عصمت حضرت فاطمه: تفاوت میان نسخه‌ها

ملقب شدن خضرت زهرا {{س}} به این «صدیقه» به سبب برخورداری آن بانو از این ویژگی در حد اعلای آن بوده و حکایت از عصمت دخت پیامبر خاتم {{صل}}دارد. زیرا حق محور بودن و نلغزیدن از حق در رفتار، اخلاق، اعتقاد و گفتار فقط از ویژگی‌های معصومان {{ع}} است<ref> [[علی شاه علیزاده]]، [[علی گرامی]]، [[اسماء و اوصاف فاطمه (مقاله)|اسماء و اوصاف فاطمه]]، [[دانشنامه فاطمی ج۲ (کتاب)|دانشنامه فاطمی ج۲]]، ص۲۰-۱۹.</ref>.

دو [[لقب]] [[طاهره]] و مطهَره از ریشه «طُهر» به معنای [[پاکی]] در مقابل [[آلودگی]] است<ref>ابن فارس، معجم مقاییس الللغة، ج۳، ص۴۲۸.</ref> که در برخی از [[روایات]] در [[شأن]] حضرت [[فاطمه]]{{س}} آمده است<ref>ر.ک: صدوق، الامالی، ص۶۹۲-۶۹۱؛ فتال نیشابوری، روضة الواعظین، ص۱۴۴؛ مجلسی، بحارالانوار، ج۴۳، ص۱۷۹. به عنوان نمونه [[اسماء بنت عمیس]] می‌گوید: "پیامبر{{صل}} فرمود:{{متن حدیث|قال النبی: أما علمت ان ابنتى طاهره مطهره}}«آیا نمی‌دانی که دخترم [[پاک]] و [[پاکیزه]] است"، صحیفه الإمام الرضا، علی بن موسی امام هشتم، محقق: محمد مهدی نجف، ص۹۰؛ فاطمه الزهراء من المهد الی اللحد، سید کاظم حائری قزوینی، ص۱۲۱؛ نزهه المجالس و منتخب النفائس، عبدالرحمن بن عبدالسلام صفوری شافعی بغدادی، ص۲۲۷</ref> این دو لقب به آن معناست که [[خدای متعال]]، حضرت فاطمه{{س}} را از هر [[پلیدی]] ظاهری و [[باطنی]] در گفتار، [[رفتار]]، [[اخلاق]] و [[اعتقاد]]، پاک و مطهَر داشته و این درجه از [[طهارت]]، همان است که از آن با وصف [[عصمت]] یاد می‌شود<ref> [[علی شاه علیزاده]]، [[علی گرامی]]، [[اسماء و اوصاف فاطمه (مقاله)|اسماء و اوصاف فاطمه]]، [[دانشنامه فاطمی ج۲ (کتاب)|دانشنامه فاطمی ج۲]]، ص۲۳.</ref>.