جز
جایگزینی متن - 'علم سیاست' به 'علم سیاست'
(←منابع) برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
|||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
قوّة به معنای قدرت در [[قرآن کریم]] به [[خداوند]] و [[انسان]] نسبت داده شده است: {{متن قرآن|أَنَّ الْقُوَّةَ لِلَّهِ جَمِيعًا}}<ref>«تمام توان (ها) از آن خداوند است» سوره بقره، آیه ۱۶۵.</ref>، {{متن قرآن| قَالُوا نَحْنُ أُوْلُوا قُوَّةٍ وَأُوْلُوا بَأْسٍ شَدِيدٍ}} <ref>گفتند: ما نیرومند و سخت دلیریم و فرمان با توست، بنگر تا چه فرمان خواهی داد؛ سوره نمل، آیه:۳۳.</ref> | قوّة به معنای قدرت در [[قرآن کریم]] به [[خداوند]] و [[انسان]] نسبت داده شده است: {{متن قرآن|أَنَّ الْقُوَّةَ لِلَّهِ جَمِيعًا}}<ref>«تمام توان (ها) از آن خداوند است» سوره بقره، آیه ۱۶۵.</ref>، {{متن قرآن| قَالُوا نَحْنُ أُوْلُوا قُوَّةٍ وَأُوْلُوا بَأْسٍ شَدِيدٍ}} <ref>گفتند: ما نیرومند و سخت دلیریم و فرمان با توست، بنگر تا چه فرمان خواهی داد؛ سوره نمل، آیه:۳۳.</ref> | ||
قدرت اساس [[علم | قدرت اساس [[علم سیاست]] را تشکیل می‌دهد و برخی سیاست را علم قدرت خوانده‌اند. در قرآن کریم قوت و قدرت مظاهر مختلفی دارد از جمله مطلق نیرو، توانایی برای هر کاری (که مختص [[ذات الهی]] است) عِدّه و عُدّه (نفرات و تجهیزات و [[سلاح]])، نیروی بدنی و [[توانایی جسمی]]، [[ثروت]] و [[فرزندان]]، [[یاران]] و نیروهای کمکی، [[جوانی]] و نیروی جوانی، نیرو و قدرت علم و عمل<ref>محمود سرمدی، «قوی/قوة»، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۲، ص۱۷۷۹-۱۷۸۰.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۴۵۴.</ref> | ||
==[[اهل]] الشوکه [[صاحبان قدرت]]== | ==[[اهل]] الشوکه [[صاحبان قدرت]]== | ||