حکومت مدینه: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۲ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۲۱

آشنایی اجمالی

یکی از شهرهای مقدس در نظر مسمانان که در عربستان است. پس از هجرت حضرت محمد (ص) به آنجا، نامش "مدینة الرسول" شد. پس از هجرت پیامبر این شهر پایگاه نیرومند اسلام گشت و جهادها و فتوحات اسلامی از همین جا آغاز می‌‌شد. رسول خدا (ص) تا پایان عمر در همین شهر زیست و پس از رحلت، همانجا در خانه خویش به خاک سپرده شد.

مسجد النبی یکی از مقدس‌ترین مساجد مسلمین در همین شهر و کنار مرقد حضرت رسول است^[۱].

فرمانداران مدینه

تمیم بن عمرو

سهل بن حنیف بن واهب انصاری

تمام بن عباس

ابوایوب انصاری

کارگزاران مدینه

حارث بن ربیع

منابع

پانویس

↑ محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی، ص۲۰۴؛ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، مدینه در عصر بعثت، فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۲، ص۲۶۹-۲۷۵.

[1] محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی، ص۲۰۴؛ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، مدینه در عصر بعثت، فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۲، ص۲۶۹-۲۷۵.

[۱]

@@ خط ۸: / خط ۸: @@
 == آشنایی اجمالی ==
 {{اصلی|مدینة النبی}}
-یکی از شهرهای [[مقدس]] در نظر مسمانان که در عربستان است. پس از [[هجرت]] [[حضرت محمد]] {{صل}} به آنجا، نامش "مدینة الرسول" شد. پس از [[هجرت پیامبر]] این [[شهر]] پایگاه نیرومند [[اسلام]] گشت و جهادها و [[فتوحات اسلامی]] از همین جا آغاز می‌‌شد. [[رسول خدا]] {{صل}} تا پایان [[عمر]] در همین [[شهر]] زیست و پس از [[رحلت]]، همانجا در [[خانه]] خویش به خاک سپرده شد.
+یکی از شهرهای [[مقدس]] در نظر مسمانان که در عربستان است. پس از [[هجرت]] [[حضرت محمد]] {{صل}} به آنجا، نامش "مدینة الرسول" شد. پس از [[هجرت پیامبر]] این [[شهر]] پایگاه نیرومند [[اسلام]] گشت و جهادها و فتوحات [[اسلامی]] از همین جا آغاز می‌‌شد. [[رسول خدا]] {{صل}} تا پایان [[عمر]] در همین [[شهر]] زیست و پس از [[رحلت]]، همانجا در [[خانه]] خویش به خاک سپرده شد.
 [[مسجد النبی]] یکی از مقدس‌ترین [[مساجد]] [[مسلمین]] در همین [[شهر]] و کنار مرقد [[حضرت رسول]] است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|فرهنگ‌نامه دینی]]، ص۲۰۴؛ [[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، [[مدینه در عصر بعثت (مقاله)|مدینه در عصر بعثت]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۲ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم]]، ج۲، ص۲۶۹-۲۷۵.</ref>.