مغیریه: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۱۰ دسامبر ۲۰۱۸، ساعت ۰۹:۴۶

این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به امامت‌پدیا کمک کنید.

این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

امام مهدی در قرآن | امام مهدی در حدیث | امام مهدی در کلام اسلامی

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

از فرقه‌‏هایی که انحراف آن‏ها، به نوعی با بحث مهدویت مرتبط است، مغیریه یا محمدیه است^[۱]. این فرقه، از پیروان محمد بن عبد اللّه بن حسن بن حسن بن علی بن ابی طالب(ع) هستند.
که ملقب به "نفس زکیه" و "مهدی" و "ارقط" "دارای لکه سپید و سیاه در صورت" بود. آنان، کشته شدن او را باور ندارند و می‌‏گویند: وی در کوه حاجر در نجد پنهان است و تا فرمان خدا به وی نرسد، از آن‏جا بیرون نمی‌‏آید۵^[۲].
مغیرة بن سعید عجلی به یاران خویش می‌‏گفت: محمد بن عبد اللّه بن حسن بن حسن بن علی مهدی(ع) آینده است؛ زیرا وی هم‏نام رسول خدا(ص) و پدرش نیز هم‏نام پدر پیامبر(ص) بود. آن‏ها گمان کرده‏‌اند در حدیثی از پیغمبر(ص) روایت شده که درباره مهدی فرموده است: "مهدی هم‏نام من و پدرش هم‏نام پدر من است".
محمد بن عبد اللّه بن حسن در مدینه دعوت خویش را آشکار کرد و بر مکه و مدینه چیره شد. برادرش ابراهیم بن عبد اللّه بصره را گرفت و برادر دیگرش ادریس بن عبد اللّه به برخی شهرهای مغرب دست یافت؛ پس ابو جعفر منصور خلیفه عباسی، عیسی بن موسی را با سپاهی انبوه به جنگ او فرستاد. در مدینه نبردی روی داد و محمد در آن جنگ کشته شد. پس از آن منصور عیسی بن موسی را به جنگ ابراهیم بن عبد اللّه بن حسن بن حسن(ع) گسیل داشت".
گروهی کشته شدن او را راست دانستند و از مغیرة بن سعید عجلی، بیزاری جستند. گروهی دیگر در دوستی و پیروی از مغیرة بن سعید عجلی، استوار مانده، گفتند: محمد بن عبد اللّه هرگز کشته نشده و او مهدی آینده است^[۳]^[۴].

جستارهای وابسته

منابع

سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت.

پانویس

با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:

↑ ر. ک: نعمت اللّه صفری فروشانی، غالیان، ص ۹۳
↑ ر. ک: شهرستانی، الملل و النحل، ج ۱، ص ۱۹۴
↑ ر. ک: محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، ص ۳۹۳
↑ سلیمیان، خدامراد،فرهنگ‌نامه مهدویت، ص: ۴۰۵ - ۴۰۶.

[1] ر. ک: نعمت اللّه صفری فروشانی، غالیان، ص ۹۳

[2] ر. ک: شهرستانی، الملل و النحل، ج ۱، ص ۱۹۴

[3] ر. ک: محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، ص ۳۹۳

[4] سلیمیان، خدامراد،فرهنگ‌نامه مهدویت، ص: ۴۰۵ - ۴۰۶.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

@@ خط ۱۳: / خط ۱۳: @@
 *که ملقب به "[[نفس زکیه]]" و "[[امام مهدی|مهدی]]" و "ارقط" "دارای لکه سپید و سیاه در صورت" بود. آنان، کشته شدن او را باور ندارند و می‌‏گویند: وی در کوه حاجر در نجد پنهان است و تا فرمان خدا به وی نرسد، از آن‏جا بیرون نمی‌‏آید۵<ref>ر. ک: شهرستانی، الملل و النحل، ج ۱، ص ۱۹۴</ref>.
 *[[مغیرة بن سعید عجلی]] به یاران خویش می‌‏گفت: [[محمد بن عبد اللّه بن حسن بن حسن بن علی مهدی]]{{عم}} آینده است؛ زیرا وی هم‏نام [[رسول خدا]]{{صل}} و پدرش نیز هم‏نام پدر [[پیامبر]]{{صل}} بود. آن‏ها گمان کرده‏‌اند در حدیثی از [[پیامبر|پیغمبر]]{{صل}} روایت شده که درباره [[امام مهدی|مهدی]] فرموده است: "[[امام مهدی|مهدی]] هم‏نام من و پدرش هم‏نام پدر من است".
-*[[محمد بن عبد اللّه بن حسن]] در مدینه دعوت خویش را آشکار کرد و بر مکه و مدینه چیره شد. برادرش [[ابراهیم بن عبد اللّه]] بصره را گرفت و برادر دیگرش [[ادریس بن عبد اللّه]] به برخی شهرهای مغرب دست یافت؛ پس [[ابو جعفر منصور]] خلیفه عباسی، [[عیسی بن موسی]] را با سپاهی انبوه به جنگ او فرستاد. در مدینه نبردی روی داد و محمد در آن جنگ کشته شد. پس از آن [[منصور عیسی بن موسی]] را به جنگ [[ابراهیم بن عبد اللّه بن حسن بن حسن]]{{عم}} گسیل داشت ....
+*[[محمد بن عبد اللّه بن حسن]] در مدینه دعوت خویش را آشکار کرد و بر مکه و مدینه چیره شد. برادرش [[ابراهیم بن عبد اللّه]] بصره را گرفت و برادر دیگرش [[ادریس بن عبد اللّه]] به برخی شهرهای مغرب دست یافت؛ پس [[ابو جعفر منصور]] خلیفه عباسی، [[عیسی بن موسی]] را با سپاهی انبوه به جنگ او فرستاد. در مدینه نبردی روی داد و محمد در آن جنگ کشته شد. پس از آن [[منصور عیسی بن موسی]] را به جنگ [[ابراهیم بن عبد اللّه بن حسن بن حسن]]{{عم}} گسیل داشت".
 *گروهی کشته شدن او را راست دانستند و از [[مغیرة بن سعید عجلی]]، بیزاری جستند. گروهی دیگر در دوستی و پیروی از [[مغیرة بن سعید عجلی]]، استوار مانده، گفتند: [[محمد بن عبد اللّه]] هرگز کشته نشده و او مهدی آینده است<ref>  ر. ک: محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، ص ۳۹۳</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]،[[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص: ۴۰۵ - ۴۰۶.</ref>.