یمن: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
خط ۱۶: خط ۱۶:
== حاکمان یمن ==
== حاکمان یمن ==
{{اصلی|حکومت یمن}}
{{اصلی|حکومت یمن}}
# '''[[حبیب بن منتجب]]:''' پس از اینکه [[عثمان]] کشته شد و [[مردم]] [[مسلمان]] با [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} [[بیعت]] کردند، آن حضرت مردی را به نام حبیب بن منتجب ـ که فرماندار و [[والی]] در اطراف یمن بود ـ بر ریاستش ابقا کرد و نامه‌ای برای او نوشت<ref>[[علی اکبر ذاکری|ذاکری، علی اکبر]]، [[سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین (کتاب)|سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین]]، ج۱، ص۲۱۵-۲۲۳.</ref>.
# '''[[عبیدالله بن عباس بن عبدالمطلب]]:''' عبیدالله [[فرزند]] [[عباس بن عبدالمطلب]]، پسر عموی [[پیامبر خدا]] {{صل}} و [[حضرت علی]] {{ع}} بود. وی همواره مورد علاقه و [[اعتماد]] [[حضرت امیرالمؤمنین]] {{ع}} بود، از این‌رو در صفر سال ۳۶ [[هجری]] او را به [[امارت]] [[یمن]] (صنعاء) برگزید<ref>تاریخ طبری (هشت جلدی)، ج۳، ص۴۶۲؛ الکامل فی التاریخ، ج۳، ص۱۰۳؛ دینوری، أخبار الطوال، ص۱۴۱.</ref>. [[عبیدالله بن عباس]] در [[یمن]] مشغول به [[خدمت]] شد تا در سال [[چهل]] [[هجری]] که [[بسر بن ارطأه]] از جانب [[معاویه]] به [[یمن]] حمله کرد، او به [[کوفه]] فرار نمود<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۹۵۰-۹۵۱؛ [[علی اکبر ذاکری|ذاکری، علی اکبر]]، [[سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین (کتاب)|سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین]]، ج۱، ص۲۲۵ ـ ۲۲۶.</ref>.
# '''[[سعید بن نمران همدانی]]:''' ایشان از [[اصحاب رسول خدا]] {{صل}} و از [[شیعیان]] مخلص [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} بود و حتی بعد از [[شهادت]] آن حضرت، دست از [[ایمان]] و اعتقادش برنداشت و همواره در راه [[ولایت]] [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} [[ثابت قدم]] بود<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۶۳۱-۶۳۲.</ref>. [[علی]]{{ع}} وی را به عنوان کارگزار در جَنَد از نواحی یمن انتخاب کرد<ref>[[علی اکبر ذاکری|ذاکری، علی اکبر]]، [[سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین (کتاب)|سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین]]، ج۱، ص۲۲۳ ـ ۲۲۵.</ref>.


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۸ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۲۲:۱۲

یمن
تصویر قدیمی یمن

مقدمه

جنوب عربستان به علت خیر و برکتش، «یمن» نام گرفته است[۱]. این سرزمین از سرسبزترین و با برکت‌ترین مناطق شبه جزیره عربستان، به شمار آمده و از گذشته اقتصادی و اجتماعی بسیار درخشانی، برخوردار بوده است. در گذشته یمن کل جنوب عربستان را شامل می‌‌شد و عمان، حضرموت، مهره، شحر، عدن، صنعا و دیگر بخش‌های یمن را در بر می‌گرفت[۲].

حدود آن از سرین تا یلملم، از یلملم تا پشت طائف و از نجد یمن تا خلیج فارس در شرق عربستان می‌رسید[۳].[۴]

از زمان‌های قدیم بین کشورهای بزرگ آن زمان بر سر تصرف آن ناحیه جنگ و اختلاف بوده است... ملوک «سبأ» در یمن، دولتی تشکیل دادند که بیش از ششصد سال حکومت‌شان طول کشید و از آثار و اکتشافاتی که اواخر به دست آمده و اکنون در موزه‌های اروپا نمونه‌های آن موجود است، معلوم شد که مردم سبأ از عالی‌ترین تمدن‌ها برخوردار بوده‌اند[۵].[۶]

حاکمان یمن

  1. حبیب بن منتجب: پس از اینکه عثمان کشته شد و مردم مسلمان با امیرالمؤمنین(ع) بیعت کردند، آن حضرت مردی را به نام حبیب بن منتجب ـ که فرماندار و والی در اطراف یمن بود ـ بر ریاستش ابقا کرد و نامه‌ای برای او نوشت[۷].
  2. عبیدالله بن عباس بن عبدالمطلب: عبیدالله فرزند عباس بن عبدالمطلب، پسر عموی پیامبر خدا (ص) و حضرت علی (ع) بود. وی همواره مورد علاقه و اعتماد حضرت امیرالمؤمنین (ع) بود، از این‌رو در صفر سال ۳۶ هجری او را به امارت یمن (صنعاء) برگزید[۸]. عبیدالله بن عباس در یمن مشغول به خدمت شد تا در سال چهل هجری که بسر بن ارطأه از جانب معاویه به یمن حمله کرد، او به کوفه فرار نمود[۹].
  3. سعید بن نمران همدانی: ایشان از اصحاب رسول خدا (ص) و از شیعیان مخلص امیرالمؤمنین (ع) بود و حتی بعد از شهادت آن حضرت، دست از ایمان و اعتقادش برنداشت و همواره در راه ولایت امیرالمؤمنین (ع) ثابت قدم بود[۱۰]. علی(ع) وی را به عنوان کارگزار در جَنَد از نواحی یمن انتخاب کرد[۱۱].

منابع

پانویس

  1. شوقی ضیف، عصر جاهلی، ص۲۶.
  2. اصطخری، مسالک و ممالک، ص۱۴.
  3. اصطخری، مسالک و ممالک، ص۱۴.
  4. حسینی ایمنی، سید علی اکبر، وضعیت جغرافیایی و طبیعی، فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۲، ص۳۷۳.
  5. محلاتی، تاریخ انبیاء، ص۵۴۹؛ و ر.ک: المیزان، ج۱۶، ص۵۶۹.
  6. فرزانه، محرم، اماکن جغرافیایی در قرآن، ص۳۲۸.
  7. ذاکری، علی اکبر، سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین، ج۱، ص۲۱۵-۲۲۳.
  8. تاریخ طبری (هشت جلدی)، ج۳، ص۴۶۲؛ الکامل فی التاریخ، ج۳، ص۱۰۳؛ دینوری، أخبار الطوال، ص۱۴۱.
  9. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۹۵۰-۹۵۱؛ ذاکری، علی اکبر، سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین، ج۱، ص۲۲۵ ـ ۲۲۶.
  10. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۶۳۱-۶۳۲.
  11. ذاکری، علی اکبر، سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین، ج۱، ص۲۲۳ ـ ۲۲۵.