←منابع
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
(←منابع) برچسب: پیوندهای ابهامزدایی |
||
خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
از اینرو ملتهایی که دارای [[قدرت]] و امکانات بیشتری هستند، از مسئولیت [[برتری]] در انجام فریضه همکاری و تعاون برخوردارند. | از اینرو ملتهایی که دارای [[قدرت]] و امکانات بیشتری هستند، از مسئولیت [[برتری]] در انجام فریضه همکاری و تعاون برخوردارند. | ||
و از سوی دیگر هر نوع عمل و فعالیتی که از نظر انسانی و [[اسلامی]] مفید و در حد فریضه تلقی شود، و همچنین هر نوع تلاشی که براساس مسئولیتهای ناشی از [[قراردادها]] لازمالاجراست، [[تعاون]] و مشارکت در انجام آنها و [[همکاری]] در [[تحکیم]] و تعمیق و توسعه آنها مصداقی برای این [[قاعده حقوقی]] و الزامی [[اسلامی]] خواهد بود<ref>فقه سیاسی، ج۳، ص۴۳۸-۴۳۲.</ref>.<ref>[[عباس علی عمید زنجانی|عمید زنجانی، عباس علی]]، [[دانشنامه فقه سیاسی ج۱ (کتاب)|دانشنامه فقه سیاسی]]، ص 11.</ref> | و از سوی دیگر هر نوع عمل و فعالیتی که از نظر انسانی و [[اسلامی]] مفید و در حد فریضه تلقی شود، و همچنین هر نوع تلاشی که براساس مسئولیتهای ناشی از [[قراردادها]] لازمالاجراست، [[تعاون]] و مشارکت در انجام آنها و [[همکاری]] در [[تحکیم]] و تعمیق و توسعه آنها مصداقی برای این [[قاعده حقوقی]] و الزامی [[اسلامی]] خواهد بود<ref>فقه سیاسی، ج۳، ص۴۳۸-۴۳۲.</ref>.<ref>[[عباس علی عمید زنجانی|عمید زنجانی، عباس علی]]، [[دانشنامه فقه سیاسی ج۱ (کتاب)|دانشنامه فقه سیاسی]]، ص 11.</ref> | ||
==تعاون== | |||
یکی از بارزترین مظاهر پیوند و [[همبستگی اجتماعی]]، [[حسّ]] [[همکاری]] و [[روح]] تعاون است که خود از [[خواستهای فطری]] و از مقتضیات [[زندگی اجتماعی]] میباشد. اصولاً شدّت و [[ضعف]] حسّ همکاری و تعاون در یک [[جامعه]] میتواند نمایشگر [[قدرت]] و یا ضعف [[همبستگی]] و روح [[الفت]] و پیوند [[اجتماعی]] افراد آن جامعه باشد. جامعه متشکل، متّحد و به هم پیوستهای که [[اسلام]] نظریه آن را به [[بشریت]] عرضه کرده از آنجا که پیوند عناصر تشکیلدهنده آن جامعه ریشههای عمیق و مستحکمی دارد و از [[اراده]] و خواست [[قلب]] و [[جان]] و [[فکر و عقیده]] [[مردم]] آن سرچشمه میگیرد، پس باید واجد آن چنان روح تعاون و [[حس]] همکاری و [[همدردی]] باشد که متناسب با [[مقام]] شامخ [[انسان]] در [[زندگی]] [[شایسته]] [[انسانی]] باشد. روی همین اصل است که اسلام سعی میکند همه افراد جامعه بزرگ [[اسلامی]] را با زنجیر [[مصالح]] و [[منافع]] مشترک به همدیگر مربوط کند و در [[دل]] و جان آنان حسّ همکاری، تعاون، تضامن، [[احساس مسئولیت]] و [[وظیفه]] همگانی به نفع همه را تقویت کند و [[حدود آزادی]] فردی را در مرز مصالح مشترکه و منافع همگانی محدود کند و به این وسیله همه [[درک]] میکنند که در [[اجتماع]] اسلامی هدفهای مشترکی وجود دارد که فرد به [[تنهایی]] [[قادر]] به انجام آن نیست و باید همه برای گسترش آن همکاری و تعاون داشته باشند: {{متن قرآن|وَتَعَاوَنُوا عَلَى الْبِرِّ وَالتَّقْوَى}}<ref>«و یکدیگر را در نیکی و پرهیزگاری یاری کنید» سوره مائده، آیه ۲.</ref>. | |||
اجتماع و همکاری همهجانبه افراد [[جامعه اسلامی]] در راه [[ایمان]] و [[عمل صالح]] براساس [[تقوی]] و [[موازین اسلام]] میتواند محکمترین پیوند اجتماعی و [[سیاسی]] را در جامعه بزرگ اسلامی به وجود آورده و به عنوان قویترین [[پشتیبانی]] [[دفاعی]] [[کشور]] در برابر هر نوع خطر [[تهدید]] کننده داخلی و خارجی بوده و [[امنیّت]] را برای [[نظام]] و مردم تضمین کند<ref>المیزان، ج۵، ص۱۷۳.</ref><ref>فقه سیاسی، ج۶، ص۸۰ – ۸۱.</ref>.<ref>[[عباس علی عمید زنجانی|عمید زنجانی، عباس علی]]، [[دانشنامه فقه سیاسی ج۱ (کتاب)|دانشنامه فقه سیاسی]]، ص ۵۳۰.</ref> | |||
== منابع == | == منابع == |