جابر بن عمیر انصاری: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'اهل مدینه' به 'اهل مدینه'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'اهل مدینه' به 'اهل مدینه')
خط ۵۵: خط ۵۵:


== مقدمه ==
== مقدمه ==
[[جابر بن عمیر]] [[اهل]] [[مدینه]] و از [[اصحاب]] [[رسول]] [[اسلام]] {{صل}}<ref>اسد الغابه، ج۱، ص۲۵۹؛ رجال طوسی، ص۱۳، ش۱۰ و تهذیب التهذیب، ج، ص۱۰.</ref> و از [[یاران علی]] {{ع}} است که آن [[حضرت]] را در [[جنگ صفین]] [[یاری]] کرد.
[[جابر بن عمیر]] [[اهل مدینه]] و از [[اصحاب]] [[رسول]] [[اسلام]] {{صل}}<ref>اسد الغابه، ج۱، ص۲۵۹؛ رجال طوسی، ص۱۳، ش۱۰ و تهذیب التهذیب، ج، ص۱۰.</ref> و از [[یاران علی]] {{ع}} است که آن [[حضرت]] را در [[جنگ صفین]] [[یاری]] کرد.


[[نصر بن مزاحم]] از [[جابر بن عمیر]] چنین [[نقل]] می‌کند که گفت: [[امیرمؤمنان]] {{ع}} در [[یوم الهریر]] در هیاهوی [[نبرد]]، رو به [[قبله]] کرد و دست‌های خود را بلند نمود و چنین ندا داد: خداوندا! ای [[مهربان]] ای [[بخشاینده]] ای [[یکتا]] ای یگانه ای [[بی‌نیاز]]، ای خدای [[محمد]]، بارالها، گام‌ها به سوی تو برگشته و [[دل‌ها]] برای تو در سینه‌ها تپیده و دستها به درگاه تو برآمده... بارالها ما از فقدان [[پیامبر]] مان و فزونی [[دشمنان]] و پراکندگی آرزوهایمان به تو [[شکایت]] می‌کنیم. {{متن قرآن|رَبَّنَا افْتَحْ بَيْنَنَا وَبَيْنَ قَوْمِنَا بِالْحَقِّ وَأَنْتَ خَيْرُ الْفَاتِحِينَ}}<ref>«خداوندا! میان ما و قوم ما به حق داوری فرما و تو بهترین داورانی» سوره اعراف، آیه۸۹.</ref>. بعد فرمود: به [[برکت]] و [[فضل]] [[خدا]] پیش روید"<ref>{{متن حدیث|يَا اَللَّهُ يَا رَحْمَانُ يَا وَاحِدُ يَا صَمَدُ يَا اَللَّهُ يَا إِلَهَ مُحَمَّدٍ إِلَيْكَ اَللَّهُمَّ نُقِلَتِ اَلْأَقْدَامُ وَ أَفْضَتِ اَلْقُلُوبُ وَ رُفِعَتِ اَلْأَيْدِي وَ مُدَّتِ اَلْأَعْنَاقُ وَ شَخَصَتِ اَلْأَبْصَارُ وَ طُلِبَتِ اَلْحَوَائِجُ اَللَّهُمَّ إِنَّا نَشْكُو إِلَيْكَ غَيْبَةَ نَبِيِّنَا وَ كَثْرَةَ عَدُوِّنَا وَ تَشَتُّتَ أَهْوَائِنَا}} {{متن قرآن|رَبَّنَا افْتَحْ بَيْنَنَا وَبَيْنَ قَوْمِنَا بِالْحَقِّ وَأَنْتَ خَيْرُ الْفَاتِحِينَ}} {{متن حدیث|سِيرُوا عَلَى بَرَكَةِ اَللَّهِ}}؛ وقعة صفین، ص۴۷۷.</ref>؛
[[نصر بن مزاحم]] از [[جابر بن عمیر]] چنین [[نقل]] می‌کند که گفت: [[امیرمؤمنان]] {{ع}} در [[یوم الهریر]] در هیاهوی [[نبرد]]، رو به [[قبله]] کرد و دست‌های خود را بلند نمود و چنین ندا داد: خداوندا! ای [[مهربان]] ای [[بخشاینده]] ای [[یکتا]] ای یگانه ای [[بی‌نیاز]]، ای خدای [[محمد]]، بارالها، گام‌ها به سوی تو برگشته و [[دل‌ها]] برای تو در سینه‌ها تپیده و دستها به درگاه تو برآمده... بارالها ما از فقدان [[پیامبر]] مان و فزونی [[دشمنان]] و پراکندگی آرزوهایمان به تو [[شکایت]] می‌کنیم. {{متن قرآن|رَبَّنَا افْتَحْ بَيْنَنَا وَبَيْنَ قَوْمِنَا بِالْحَقِّ وَأَنْتَ خَيْرُ الْفَاتِحِينَ}}<ref>«خداوندا! میان ما و قوم ما به حق داوری فرما و تو بهترین داورانی» سوره اعراف، آیه۸۹.</ref>. بعد فرمود: به [[برکت]] و [[فضل]] [[خدا]] پیش روید"<ref>{{متن حدیث|يَا اَللَّهُ يَا رَحْمَانُ يَا وَاحِدُ يَا صَمَدُ يَا اَللَّهُ يَا إِلَهَ مُحَمَّدٍ إِلَيْكَ اَللَّهُمَّ نُقِلَتِ اَلْأَقْدَامُ وَ أَفْضَتِ اَلْقُلُوبُ وَ رُفِعَتِ اَلْأَيْدِي وَ مُدَّتِ اَلْأَعْنَاقُ وَ شَخَصَتِ اَلْأَبْصَارُ وَ طُلِبَتِ اَلْحَوَائِجُ اَللَّهُمَّ إِنَّا نَشْكُو إِلَيْكَ غَيْبَةَ نَبِيِّنَا وَ كَثْرَةَ عَدُوِّنَا وَ تَشَتُّتَ أَهْوَائِنَا}} {{متن قرآن|رَبَّنَا افْتَحْ بَيْنَنَا وَبَيْنَ قَوْمِنَا بِالْحَقِّ وَأَنْتَ خَيْرُ الْفَاتِحِينَ}} {{متن حدیث|سِيرُوا عَلَى بَرَكَةِ اَللَّهِ}}؛ وقعة صفین، ص۴۷۷.</ref>؛
۲۱۸٬۸۵۱

ویرایش