اخنس بن شریق ثقفی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(تغییرمسیر به اخنس بن شریق)
برچسب: تغییر مسیر جدید
(تغییرمسیر به اخنس بن شریق حذف شد)
برچسب‌ها: تغییرمسیر حذف شد پیوندهای ابهام‌زدایی
خط ۱: خط ۱:
#تغییر_مسیر [[اخنس بن شریق]]
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام علی | عنوان مدخل  = اخنس بن شریق ثقفی | مداخل مرتبط = [[اخنس بن شریق ثقفی در قرآن]] - [[اخنس بن شریق ثقفی در تاریخ اسلامی]] | پرسش مرتبط  = }}
{{جعبه اطلاعات اصحاب
| نام = اخنس بن شریق ثقفی
| مشهور به =
| نام تصویر = تصویر نمادین جنگ صفین.jpg
| عرض تصویر =
| توضیح تصویر = تصویر نمادین جنگ صفین           
| نام کامل = اخنس بن شریق ثقفی بن عمرو بن وهب ثقفی 
| نام‌های دیگر =
| جنسیت = مرد
| کنیه = ابوثعلبه
| لقب = 
| اهل =
| از قبیله = [[بنی‌ثقیف]] 
| از تیره =
| پدر = [[شریق بن عمرو بن وهب]] 
| مادر = 
| همسر =
| پسر = {{فهرست جعبه| [[ابوالحکم بن اخنس بن شریق ثقفی]] | [[سعید بن اخنس بن شریق ثقفی]] | [[مغیرة بن اخنس بن شریق ثقفی]] | [[عبدالله بن اخنس بن شریق ثقفی]] }}
| دختر = 
| خواهر =
| برادر =
| خویشاوندان =
| وابستگان =
| تاریخ تولد = 
| محل تولد = 
| محل زندگی =     
| تاریخ درگذشت = [[۶۴ هجری]] 
| محل درگذشت =
| تاریخ شهادت =   
| محل شهادت = 
| طول عمر =
| محل دفن = 
| دین =
| مذهب =
| از اصحاب = {{فهرست جعبه افقی| [[پیامبر خاتم]] | [[امام علی]] }}
| از طبقه =
| در جنگ = {{فهرست جعبه افقی| [[جنگ حنین]] | [[جنگ صفین]] }} 
| نقش‌ها =
| فعالیت‌ها =     
| علت شهرت = 
| علت درگذشت = 
| علت شهادت = 
| راوی از =
| روایات مشهور = 
| مشایخ او = 
| راویان از او = 
| آخرین راوی از او =
}}
 
== مقدمه ==
[[اخنس بن شریق ثقفی بن عمرو بن وهب ثقفی]]، [[کنیه]] او را ابوثعلبه گفته‌اند.<ref> اسدالغابه، ج‌۱، ص‌۱۶۶.</ref> وی از بنی‌علاج <ref>السیرة النبویه، ج۱، ص‌۲۸۲.</ref> و هم‌پیمان [[بنی‌زهره]] بود. از بزرگان [[قوم]] به‌شمار می‌رفت و کلامش نافذ بود.<ref>السیرة النبویه، ج۱، ص‌۳۶۰.</ref> هنگامی که با سایر [[مشرکان]] [[مکه]] به بهانه [[تهدید]] کاروان تجارتی [[قریش]] از سوی [[مسلمانان]]، برای [[جنگ بدر]] رهسپار [[مدینه]] بود، با دریافت خبر [[نجات]] [[ابوسفیان]] و کاروان تجارتی قریش و [[مخرمة بن نوفل]] (از [[بنی‌زهره]])، در [[همراهی]] با [[سپاه]] [[مکّه]] تردید کرد و با نقشه او، همه بنی‌زهره که به نظر واقدی کم‌تر از صد نفر و به [[نقلی]]، صد یا سیصد نفر بودند، از [[سپاه قریش]] کناره گرفتند و بدون شرکت در جنگ بدر، به مکه بازگشتند؛<ref>المغازی، ج‌۱، ص‌۴۴‌ـ‌۴۵.</ref> از همین رو، به «[[اخنس]]» یعنی عقب مانده (از سپاه) [[شهرت]] یافت.<ref> السیرة النبویه، ج‌۱، ص‌۲۸۲.</ref> اخنس را می‌توان از سران [[مشرک]] مکّه برشمرد که دوشادوش [[ابوسفیان]] و [[ابوجهل]]، در [[مبارزه]] با [[اسلام]] نقش داشته است. این سه، بارها برای شنیدن [[آیات الهی]] از [[زبان]] [[رسول خدا]] {{صل}} به دور از چشم یک‌دیگر و قریش در [[شب]] تاریک کنار [[خانه]] ایشان می‌آمدند و تا [[طلوع فجر]] در مخفی‌گاه خود می‌ماندند.<ref>السیر والمغازی، ص‌۱۸۹.</ref> وی در جواب ابوسفیان که از حقّانیت [[پیامبر]] سؤال کرده بود، گفت: او را [[حق]] یافتم.<ref> الاصابه، ج‌۱، ص‌۱۹۲.</ref> پیامبر، هنگام بازگشت از طایف، برای اخنس پیغام فرستاد تا او را برای [[ابلاغ رسالت]] خویش [[پناه]] دهد؛ امّا اخنس به بهانه‌ای نپذیرفت.<ref>تاریخ طبری، ج‌۱، ص‌۵۵۵.</ref> [[اخنس ‌بن شریق]] را از «مؤلّفة قلوبهم» برشمرده‌اند که در [[روز فتح مکه]] به اسلام گروید و همراه پیامبر {{صل}} در [[جنگ حنین]] شرکت کرد.<ref>اسدالغابه، ج‌۱، ص‌۱۶۷؛ الاصابه، ج‌۱، ص‌۱۹۲.</ref> شاید بتوان در [[صداقت]] وی در [[پذیرش اسلام]] [[تردید]] کرد و اظهار اسلام او را منافقانه دانست؛ چنان‌که از برخی [[آیات]] نازل شده در [[شأن]] وی نیز این مطلب برمی‌آید. به گفته [[ابن ‌عطیه]]، [[اسلام آوردن]] اخنس، هرگز [[ثابت]] نشد.<ref> الاصابه، ج‌۱، ص‌۱۹۲.</ref> [[زندگی]] او در سال سیزدهم [[هجرت]]، در آغاز [[خلافت عمر]] پایان‌یافت.<ref> اسدالغابه، ج‌۱، ص‌۱۶۷.</ref>
 
== [[اخنس]] در [[شأن نزول]] ==
 
== جستارهای وابسته ==
* [[بنی‌ثقیف]] (قبیله)
* [[بنی‌زهره]] (قبیله)
* [[ابوالحکم بن اخنس بن شریق ثقفی]] (فرزند)
* [[سعید بن اخنس بن شریق ثقفی]] (فرزند)
* [[مغیرة بن اخنس بن شریق ثقفی]] (فرزند)
* [[عبدالله بن اخنس بن شریق ثقفی]] (فرزند)
* [[شریق بن عمرو بن وهب]] (پدر)
{{پایان مدخل وابسته}}
 
== منابع ==
{{منابع}}
# [[پرونده:000053.jpg|22px]] [[محمد خراسانی|خراسانی، محمد]]، [[اخنس بن شریق ثقفی (مقاله)|مقاله «اخنس بن شریق ثقفی»]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۲ (کتاب)|'''دائرةالمعارف قرآن کریم ج۲''']]
{{پایان منابع}}
 
== پانویس ==
{{پانویس}}
 
[[رده:اخنس بن شریق ثقفی]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:قبیله بنی‌ثقیف]]

نسخهٔ ‏۱۵ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۵۰

اخنس بن شریق ثقفی
تصویر نمادین جنگ صفین
نام کاملاخنس بن شریق ثقفی بن عمرو بن وهب ثقفی
جنسیتمرد
کنیهابوثعلبه
از قبیلهبنی‌ثقیف
پدرشریق بن عمرو بن وهب
پسر
درگذشت۶۴ هجری
از اصحاب
حضور در جنگ

مقدمه

اخنس بن شریق ثقفی بن عمرو بن وهب ثقفی، کنیه او را ابوثعلبه گفته‌اند.[۱] وی از بنی‌علاج [۲] و هم‌پیمان بنی‌زهره بود. از بزرگان قوم به‌شمار می‌رفت و کلامش نافذ بود.[۳] هنگامی که با سایر مشرکان مکه به بهانه تهدید کاروان تجارتی قریش از سوی مسلمانان، برای جنگ بدر رهسپار مدینه بود، با دریافت خبر نجات ابوسفیان و کاروان تجارتی قریش و مخرمة بن نوفل (از بنی‌زهره)، در همراهی با سپاه مکّه تردید کرد و با نقشه او، همه بنی‌زهره که به نظر واقدی کم‌تر از صد نفر و به نقلی، صد یا سیصد نفر بودند، از سپاه قریش کناره گرفتند و بدون شرکت در جنگ بدر، به مکه بازگشتند؛[۴] از همین رو، به «اخنس» یعنی عقب مانده (از سپاه) شهرت یافت.[۵] اخنس را می‌توان از سران مشرک مکّه برشمرد که دوشادوش ابوسفیان و ابوجهل، در مبارزه با اسلام نقش داشته است. این سه، بارها برای شنیدن آیات الهی از زبان رسول خدا (ص) به دور از چشم یک‌دیگر و قریش در شب تاریک کنار خانه ایشان می‌آمدند و تا طلوع فجر در مخفی‌گاه خود می‌ماندند.[۶] وی در جواب ابوسفیان که از حقّانیت پیامبر سؤال کرده بود، گفت: او را حق یافتم.[۷] پیامبر، هنگام بازگشت از طایف، برای اخنس پیغام فرستاد تا او را برای ابلاغ رسالت خویش پناه دهد؛ امّا اخنس به بهانه‌ای نپذیرفت.[۸] اخنس ‌بن شریق را از «مؤلّفة قلوبهم» برشمرده‌اند که در روز فتح مکه به اسلام گروید و همراه پیامبر (ص) در جنگ حنین شرکت کرد.[۹] شاید بتوان در صداقت وی در پذیرش اسلام تردید کرد و اظهار اسلام او را منافقانه دانست؛ چنان‌که از برخی آیات نازل شده در شأن وی نیز این مطلب برمی‌آید. به گفته ابن ‌عطیه، اسلام آوردن اخنس، هرگز ثابت نشد.[۱۰] زندگی او در سال سیزدهم هجرت، در آغاز خلافت عمر پایان‌یافت.[۱۱]

اخنس در شأن نزول

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. اسدالغابه، ج‌۱، ص‌۱۶۶.
  2. السیرة النبویه، ج۱، ص‌۲۸۲.
  3. السیرة النبویه، ج۱، ص‌۳۶۰.
  4. المغازی، ج‌۱، ص‌۴۴‌ـ‌۴۵.
  5. السیرة النبویه، ج‌۱، ص‌۲۸۲.
  6. السیر والمغازی، ص‌۱۸۹.
  7. الاصابه، ج‌۱، ص‌۱۹۲.
  8. تاریخ طبری، ج‌۱، ص‌۵۵۵.
  9. اسدالغابه، ج‌۱، ص‌۱۶۷؛ الاصابه، ج‌۱، ص‌۱۹۲.
  10. الاصابه، ج‌۱، ص‌۱۹۲.
  11. اسدالغابه، ج‌۱، ص‌۱۶۷.