حکم بن ازهر حمیری: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
[[حکم]] [[فرزند]] [[ازهر بن حمیری]]، از [[اصحاب]] [[امیرمؤمنان علی]] {{ع}} بود که در [[صفین]] در رکاب آن [[حضرت]] [[جهاد]] کرد و به [[شهادت]] رسید. [[قاتل]] وی، [[حجر بن یزید کندی]] معروف به | [[حکم]] [[فرزند]] [[ازهر بن حمیری]]، از [[اصحاب]] [[امیرمؤمنان علی]] {{ع}} بود که در [[صفین]] در رکاب آن [[حضرت]] [[جهاد]] کرد و به [[شهادت]] رسید. [[قاتل]] وی، [[حجر بن یزید کندی]] معروف به «حجر الشر» است که به حکم بن ازهر حمله کرد و او را به [[شهادت]] رساند. پس از [[شهادت]] [[حکم]]، بلافاصله [[رفاعة بن ظالم حمیری]] از میان [[اصحاب حضرت علی]] {{ع}} بیرون آمد و در [[انتقام]] [[خون]] حکم بن ازهر به حجر الشر حملهور شد و چنین [[رجز]] میخواند: «من [[پسر عم]] حکم بن ازهر هستم، آن بزرگ زادهای که چون نامی از وی برند، تحسینش کنند»<ref>{{عربی|انا بن عم الحکم بن أزهر الماجد القمقام حین یذکر}}</ref>. | ||
و در این [[نبرد تن به تن]] [[رفاعه]]، چنان ضربتی بر حجر الشر زد که نقش بر [[زمین]] شد و به [[هلاکت]] رسید. [[امیرمؤمنان]] {{ع}} نیز وقتی خبر کشته شدن حجر الشر را شنید، فرمود: | و در این [[نبرد تن به تن]] [[رفاعه]]، چنان ضربتی بر حجر الشر زد که نقش بر [[زمین]] شد و به [[هلاکت]] رسید. [[امیرمؤمنان]] {{ع}} نیز وقتی خبر کشته شدن حجر الشر را شنید، فرمود: «[[سپاس]] خدای را که به [[انتقام]] [[خون]] حکم بن ازهر، حجرالشر به [[هلاکت]] رسید»<ref>وقعة صفین، ص۲۴۳ و اعیان الشیعه، ج۶، ص۲۰۷.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظمزاده|ناظمزاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۴۴۹.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == |
نسخهٔ ۲۲ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۲۳
حکم بن ازهر حمیری | |
---|---|
نام کامل | حکم بن ازهر حمیری |
جنسیت | مرد |
پدر | ازهر بن حمیری |
خویشاوندان | رفاعة بن ظالم حمیری (پسرعمو) |
از اصحاب | امام علی |
حضور در جنگ | جنگ صفین |
علت شهادت | به دست حجر بن یزید کندی |
مقدمه
حکم فرزند ازهر بن حمیری، از اصحاب امیرمؤمنان علی (ع) بود که در صفین در رکاب آن حضرت جهاد کرد و به شهادت رسید. قاتل وی، حجر بن یزید کندی معروف به «حجر الشر» است که به حکم بن ازهر حمله کرد و او را به شهادت رساند. پس از شهادت حکم، بلافاصله رفاعة بن ظالم حمیری از میان اصحاب حضرت علی (ع) بیرون آمد و در انتقام خون حکم بن ازهر به حجر الشر حملهور شد و چنین رجز میخواند: «من پسر عم حکم بن ازهر هستم، آن بزرگ زادهای که چون نامی از وی برند، تحسینش کنند»[۱]. و در این نبرد تن به تن رفاعه، چنان ضربتی بر حجر الشر زد که نقش بر زمین شد و به هلاکت رسید. امیرمؤمنان (ع) نیز وقتی خبر کشته شدن حجر الشر را شنید، فرمود: «سپاس خدای را که به انتقام خون حکم بن ازهر، حجرالشر به هلاکت رسید»[۲].[۳]
منابع
پانویس
- ↑ انا بن عم الحکم بن أزهر الماجد القمقام حین یذکر
- ↑ وقعة صفین، ص۲۴۳ و اعیان الشیعه، ج۶، ص۲۰۷.
- ↑ ناظمزاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۴۴۹.