جز
جایگزینی متن - 'فرمانداری مدینه' به 'فرمانداری مدینه'
جز (جایگزینی متن - 'فرمانداری مدینه' به 'فرمانداری مدینه') |
|||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
وقتی [[طلحه]] و [[زبیر]] با [[عایشه]] در [[مکه]] هم داستان شدند، [[ام سلمه]] به [[علی]] {{ع}} چنین نوشت: "اما بعد؛ به امیرالمؤمنین علی {{ع}}، طلحه و زبیر قصد دارند همراه عایشه به سوی [[بصره]] بروند. آنها مردم را به بهانه [[خونخواهی عثمان]] علیه شما تحریک می‌کنند تا [[شورش]] و [[فتنه]] پدید آورند. [[خداوند]] با شماست. [[پیروزی]] شما را آرزومندم"<ref>تاریخ الطبری، طبری، ج۴، ص۴۵۱؛ موسوعة التاریخ الاسلامی، یوسفی غروی، ج۴، ص۵۰۰.</ref>. | وقتی [[طلحه]] و [[زبیر]] با [[عایشه]] در [[مکه]] هم داستان شدند، [[ام سلمه]] به [[علی]] {{ع}} چنین نوشت: "اما بعد؛ به امیرالمؤمنین علی {{ع}}، طلحه و زبیر قصد دارند همراه عایشه به سوی [[بصره]] بروند. آنها مردم را به بهانه [[خونخواهی عثمان]] علیه شما تحریک می‌کنند تا [[شورش]] و [[فتنه]] پدید آورند. [[خداوند]] با شماست. [[پیروزی]] شما را آرزومندم"<ref>تاریخ الطبری، طبری، ج۴، ص۴۵۱؛ موسوعة التاریخ الاسلامی، یوسفی غروی، ج۴، ص۵۰۰.</ref>. | ||
امام {{ع}}، بعد از مطالعه [[نامه]] او، [[محمد بن ابی بکر]] را خواست و ماجرا را برایش گفت؛ سپس [[مردم مدینه]] را به [[مسجد]] فرا خواند و [[اهداف]] [[شورشیان]] را شرح داد. روزی که علی {{ع}} از یارانش را از [[مدینه]] به سوی "ربذها داد، برای حضور در [[جنگ جمل]] حرکت داد، [[پرچم]] [[سواره‌نظام]] [[سپاه]] را به [[محمد حنیفه]] سپرد. عبدالله بن عباس را، سمت راست سپاه، [[عمر بن ابی سلمه]] را سمت چپ و [[ابو لیلی بن جراح]] را در جلو و [[قثم بن عباس]]، عموزاده‌اش را [[جانشین]] و [[نماینده]] خویش در مدینه قرار داد. [[سپاه]] [[امیرمؤمنان علی]] {{ع}} مدتی در "[[ربذه]]" ماند. امام {{ع}} همان جا قثم بن عباس را به استانداری مکه و برادرش [[تمام بن عباس]] را نیز به طور موقت به [[فرمانداری]] | امام {{ع}}، بعد از مطالعه [[نامه]] او، [[محمد بن ابی بکر]] را خواست و ماجرا را برایش گفت؛ سپس [[مردم مدینه]] را به [[مسجد]] فرا خواند و [[اهداف]] [[شورشیان]] را شرح داد. روزی که علی {{ع}} از یارانش را از [[مدینه]] به سوی "ربذها داد، برای حضور در [[جنگ جمل]] حرکت داد، [[پرچم]] [[سواره‌نظام]] [[سپاه]] را به [[محمد حنیفه]] سپرد. عبدالله بن عباس را، سمت راست سپاه، [[عمر بن ابی سلمه]] را سمت چپ و [[ابو لیلی بن جراح]] را در جلو و [[قثم بن عباس]]، عموزاده‌اش را [[جانشین]] و [[نماینده]] خویش در مدینه قرار داد. [[سپاه]] [[امیرمؤمنان علی]] {{ع}} مدتی در "[[ربذه]]" ماند. امام {{ع}} همان جا قثم بن عباس را به استانداری مکه و برادرش [[تمام بن عباس]] را نیز به طور موقت به [[فرمانداری مدینه]] گماشت. سپس امام {{ع}} از مدینه خارج شد تا در میانه [[راه]]، مانع حرکت آنها شود، اما در ربذه معلوم شد که آنها از دسترس آن [[حضرت]] دور شده‌اند<ref>تاریخ الطبری، طبری، ج۴، ص۴۵۵؛ موسوعة التاریخ الاسلامی، یوسفی غروی، ج۴، ص۵۱۴.</ref>.<ref>[[محمد ایوب کاظمی|کاظمی، محمد ایوب]]، [[قثم بن عباس (مقاله)|مقاله «قثم بن عباس»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۷ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ج۷، ص۲۴.</ref> | ||
== [[قثم]]؛ [[راوی]] معتبر == | == [[قثم]]؛ [[راوی]] معتبر == | ||