حنش بن ربیعه: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ']]↵رده:قبیله نامعلوم' به ']]')
برچسب: واگردانی دستی
 
خط ۶۷: خط ۶۷:
[[رده:اصحاب امام علی]]
[[رده:اصحاب امام علی]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:قبیله نامعلوم]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۹ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۲۷

حنش بن ربیعه
تصویر قدیمی از مسجد کوفه
نام کاملحنش بن ربیعه
جنسیتمرد
کنیهابو المعتمر
محل زندگیکوفه
از اصحاب


مقدمه

در اسم پدر حنش اختلاف است، برخی او را ربیعه و برخی معتمر نامیده‌اند کنیه‌اش «ابو المعتمر»[۱] و از اهل کوفه و در زمره اصحاب رسول خدا (ص) بود[۲]. اما ابن حجر او را جزو تابعین ذکر کرده است[۳]. به نقل شیخ طوسی، وی از شیعیان و اصحاب امیرالمؤمنین علی (ع) بود[۴]. اما متأسفانه او در واقعه کربلا و حمایت از حضرت ابا عبدالله الحسین (ع) کوتاهی کرد، لذا پس از شهادت آن امام مظلوم و یارانش سخت پشیمان و نادم گردید و در تأیید خالد بن سعد بن نفیل که در مقام پشیمانی از عدم یاری امام حسین (ع) گفته بود: آگاه باشید، به خدا سوگند اگر می‌دانستم رضایت خدا و نجات من از گناه، کشتن خودم است، خودم را می‌کشتم[۵] پس از سخن خالد، بلافاصله حنش بن ربیعه برخاست و همان سخن را تأیید کرد و حاضرین را شاهد گرفت و گفت: «من شما را به مثل آن‌چه خالد گفت شاهد می‌گیرم». و حنش عملاً هم این حقیقت را به اثبات رسانید و هنگامی که سلیمان بن صرد خزاعی به خون خواهی سیدالشهدا (ع) و یاران باوفایش قیام کرد، او نیز در زمره توابین، سلیمان را در این هدف مقدس یاری نمود[۶].[۷]

منابع

پانویس

  1. أعیان الشیعة، ج۶، ص۲۵۷.
  2. اسد الغابه، ج۲، ص۵۵.
  3. الاصابه، ج۲، ص۲۱۶.
  4. رجال طوسی، ص۴۰، ش۳۷ و اعیان الشیعه، ج۶، ص۲۵۷.
  5. «اما انا والله لو اعلم ان قتلي نفسي يخرجني من ذنبي ويرضى ربي لقتلها»
  6. ر. ک: تاریخ طبری، ج۵، ص۵۵۵ و کامل ابن اثیر، ج۲، ص۶۲۶.
  7. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۴۵۸-۴۵۹.