سیئه: تفاوت میان نسخهها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
(←منابع) |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
* '''سَیّئه''' از ریشه "سوء" به معنای [[بدی]] و چیزی که [[انسان]] را ناراحت کند. هر کار [[ناپسند]] و [[گناه]] را سیّئه میگویند، در مقابل حسنه که به کارهای خیر و خوب گفته میشود. جمع آن "سیّئات" است. در [[قرآن]]، هم به معنای کار [[زشت]] و [[گناه]] به کار رفته که موجب [[کیفر]] است، هم حادثههای ناخوشایند و نامطلوب. [[قرآن]]، [[کیفر]] سیئه را یک برابر، امّا [[پاداش]] حسنه را ده برابر دانسته است و میفرماید: [[حسنات]] و [[کارهای نیک]]، [[سیئات]] و [[بدیها]] را از بین میبرد {{متن قرآن|إِنَّ الْحَسَنَاتِ يُذْهِبْنَ السَّيِّئَاتِ}}<ref>«بیگمان نیکیها بدیها را میزدایند» سوره هود، آیه ۱۱۴.</ref>. [[انسان]] با [[تقوا]] میکوشد که از او سیئه های سر نزند و اگر [[مرتکب گناه]] شد، فوری از آن [[توبه]] کند<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگنامه دینی (کتاب)|فرهنگنامه دینی]].</ref>. | * '''سَیّئه''' از ریشه "سوء" به معنای [[بدی]] و چیزی که [[انسان]] را ناراحت کند. هر کار [[ناپسند]] و [[گناه]] را سیّئه میگویند، در مقابل حسنه که به کارهای خیر و خوب گفته میشود. جمع آن "سیّئات" است. در [[قرآن]]، هم به معنای کار [[زشت]] و [[گناه]] به کار رفته که موجب [[کیفر]] است، هم حادثههای ناخوشایند و نامطلوب. [[قرآن]]، [[کیفر]] سیئه را یک برابر، امّا [[پاداش]] حسنه را ده برابر دانسته است و میفرماید: [[حسنات]] و [[کارهای نیک]]، [[سیئات]] و [[بدیها]] را از بین میبرد {{متن قرآن|إِنَّ الْحَسَنَاتِ يُذْهِبْنَ السَّيِّئَاتِ}}<ref>«بیگمان نیکیها بدیها را میزدایند» سوره هود، آیه ۱۱۴.</ref>. [[انسان]] با [[تقوا]] میکوشد که از او سیئه های سر نزند و اگر [[مرتکب گناه]] شد، فوری از آن [[توبه]] کند<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگنامه دینی (کتاب)|فرهنگنامه دینی]].</ref>. | ||
==[[معصیت]]== | |||
==[[عمل ناصالح]]== | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} |
نسخهٔ ۱۴ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۳۶
مقدمه
- سَیّئه از ریشه "سوء" به معنای بدی و چیزی که انسان را ناراحت کند. هر کار ناپسند و گناه را سیّئه میگویند، در مقابل حسنه که به کارهای خیر و خوب گفته میشود. جمع آن "سیّئات" است. در قرآن، هم به معنای کار زشت و گناه به کار رفته که موجب کیفر است، هم حادثههای ناخوشایند و نامطلوب. قرآن، کیفر سیئه را یک برابر، امّا پاداش حسنه را ده برابر دانسته است و میفرماید: حسنات و کارهای نیک، سیئات و بدیها را از بین میبرد ﴿إِنَّ الْحَسَنَاتِ يُذْهِبْنَ السَّيِّئَاتِ﴾[۱]. انسان با تقوا میکوشد که از او سیئه های سر نزند و اگر مرتکب گناه شد، فوری از آن توبه کند[۲].
معصیت
عمل ناصالح
منابع
پانویس
- ↑ «بیگمان نیکیها بدیها را میزدایند» سوره هود، آیه ۱۱۴.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگنامه دینی.