بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
آخرین بخش نهج البلاغه به حکمت‌ها و [[کلمات قصار]] اختصاص دارد. | آخرین بخش نهج البلاغه به حکمت‌ها و [[کلمات قصار]] اختصاص دارد. حکمت‌های نهج البلاغه دربرگیرنده مفاهیم [[اخلاقی]]، [[دینی]]، [[فرهنگی]] و [[اجتماعی]] در قالبی زیبا و بدیع است. حکمت‌ها هم از لحاظ [[تمثیل]] و شیوه گفتار و هم از لحاظ محتوا و مفهوم در اوج‌اند. حکمت‌های نهج البلاغه را می‌توان در موضوع‌های زیر دسته‌بندی کرد: | ||
# [[علی از زبان علی]] | # [[علی از زبان علی]]؛ | ||
# آموزه‌ها (مباحثی چون [[ایمان]]، [[اسلام]]، [[احکام]]، [[عبادات]]، شناخت‌شناسی، [[رهبری]] و مسائل [[اجتماعی]]، [[قرآن]]، برخی مفاهیم و...) | # آموزه‌ها (مباحثی چون [[ایمان]]، [[اسلام]]، [[احکام]]، [[عبادات]]، شناخت‌شناسی، [[رهبری]] و مسائل [[اجتماعی]]، [[قرآن]]، برخی مفاهیم و...)؛ | ||
# اندرزها ([[آدمی]] و آنچه با آن روبه‌روست، [[خردمندی]]، [[شکیبایی]] و...) | # اندرزها ([[آدمی]] و آنچه با آن روبه‌روست، [[خردمندی]]، [[شکیبایی]] و...). | ||
برای نمونه به چند [[کلام]] از آن [[حضرت]] اشاره می‌کنیم | برای نمونه به چند [[کلام]] از آن [[حضرت]] اشاره می‌کنیم: | ||
# با [[مردم]] به‌گونه‌ای بیامیزید که اگر بمیرید، بر شما بگریند و اگر بمانید با شما [[دوستی]] کنند<ref>نهج البلاغه، حکمت ۹</ref> | # با [[مردم]] به‌گونه‌ای بیامیزید که اگر بمیرید، بر شما بگریند و اگر بمانید با شما [[دوستی]] کنند<ref>نهج البلاغه، حکمت ۹.</ref>. | ||
# چون بر [[دشمن]] [[ظفر]] یافتی، عفو و گذشت را شکرانه پیروزی‌ات قرار ده<ref>نهج البلاغه، حکمت ۱۰</ref> | # چون بر [[دشمن]] [[ظفر]] یافتی، عفو و گذشت را شکرانه پیروزی‌ات قرار ده<ref>نهج البلاغه، حکمت ۱۰.</ref>. | ||
# چون سرآغاز [[نعمت]] به شما رسد با کم‌سپاسی دنباله آن را نبرید<ref>نهج البلاغه، حکمت ۱۳</ref> | # چون سرآغاز [[نعمت]] به شما رسد با کم‌سپاسی دنباله آن را نبرید<ref>نهج البلاغه، حکمت ۱۳.</ref>. | ||
# فرصت‌ها چون ابر در گذرند، پس از فرصت‌های خیر بهره گیرید<ref>نهج البلاغه، حکمت ۲۰</ref> | # فرصت‌ها چون ابر در گذرند، پس از فرصت‌های خیر بهره گیرید<ref>نهج البلاغه، حکمت ۲۰.</ref>. | ||
# [[طمع]]، [[آدمی]] را بر لب آورَد ولی تشنه برگردانَد، ضمانت کند اما وفا نکند<ref>نهج البلاغه، حکمت ۲۶۷</ref> | # [[طمع]]، [[آدمی]] را بر لب آورَد ولی تشنه برگردانَد، ضمانت کند اما وفا نکند<ref>نهج البلاغه، حکمت ۲۶۷.</ref>. | ||
# هر که [[راز]] خود را [[نهان]] دارد، [[اختیار]] آن همواره به‌دست او باشد<ref>نهج البلاغه، حکمت ۱۵۳</ref> | # هر که [[راز]] خود را [[نهان]] دارد، [[اختیار]] آن همواره به‌دست او باشد<ref>نهج البلاغه، حکمت ۱۵۳.</ref>. | ||
# سینه [[دانا]] گنجینه رازها و [[خوشرویی]] کمند دوستی‌ها و [[بردباری]]، [[نهان]] جایِ زشتی‌هاست<ref>نهج البلاغه، حکمت ۵</ref> | # سینه [[دانا]] گنجینه رازها و [[خوشرویی]] کمند دوستی‌ها و [[بردباری]]، [[نهان]] جایِ زشتی‌هاست<ref>نهج البلاغه، حکمت ۵.</ref>. | ||
# [[دنیا]] و [[آخرت]] دو [[دشمنی]] متفاوت و دو راه گوناگون‌اند، پس کسی که [[دنیا]] را [[دوست]] بدارد و بدان [[دل]] بندد، [[آخرت]] را [[دشمن]] دارد و از آن بدش آید و آن دو چونان خاور و باخترند و آن که بین آن دو جهت حرکت کند به هر یک نزدیک شود از دیگری دور گردد؛ و این دو چون دو [[همسر]] یک شوهرند<ref>نهج البلاغه، حکمت ۱۰۰</ref> | # [[دنیا]] و [[آخرت]] دو [[دشمنی]] متفاوت و دو راه گوناگون‌اند، پس کسی که [[دنیا]] را [[دوست]] بدارد و بدان [[دل]] بندد، [[آخرت]] را [[دشمن]] دارد و از آن بدش آید و آن دو چونان خاور و باخترند و آن که بین آن دو جهت حرکت کند به هر یک نزدیک شود از دیگری دور گردد؛ و این دو چون دو [[همسر]] یک شوهرند<ref>نهج البلاغه، حکمت ۱۰۰.</ref>. | ||
# در آغاز سرما، خود را از آن بپایید و در پایان، پذیرایش باشید، زیرا آنچه با درختان کند با شما نیز انجام دهد که آغاز آن می‌سوزاند و پایان آن می‌رویاند<ref>نهج البلاغه، حکمت ۱۲۸</ref><ref>[[سید حسین دین‌پرور|دین‌پرور، سید حسین]]، [[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 848.</ref> | # در آغاز سرما، خود را از آن بپایید و در پایان، پذیرایش باشید، زیرا آنچه با درختان کند با شما نیز انجام دهد که آغاز آن می‌سوزاند و پایان آن می‌رویاند<ref>نهج البلاغه، حکمت ۱۲۸</ref><ref>[[سید حسین دین‌پرور|دین‌پرور، سید حسین]]، [[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 848.</ref> | ||
# آن‌که پذیرای [[صبر]] نباشد بی‌تابی هلاکش سازد<ref>نهج البلاغه، حکمت ۱۸۰</ref><ref>[[سید حسین دین‌پرور|دین‌پرور، سید حسین]]، [[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص | # آن‌که پذیرای [[صبر]] نباشد بی‌تابی هلاکش سازد<ref>نهج البلاغه، حکمت ۱۸۰.</ref>.<ref>[[سید حسین دین‌پرور|دین‌پرور، سید حسین]]، [[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص ۸۴۷ ـ ۸۴۸.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||