بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳: | خط ۳: | ||
[[کلمات قصار]] (Aphorisis) گفتهای کوتاه و پُرمعنی است که حاوی [[اصول اخلاقی]] و [[حقایق]] عام است. کلمات قصار یکی از انواع [[نثر]] موجز / Laconism/ Brevity ادبی است. ایجاز از صناعات بلاغی است و چنان است که ترتیب معانی بر الفاظ افزون باشد و مخل به معنی نباشد. در [[تفسیر]] ایجاز گفتهاند که: ادا کردن مقصود با کمتر از عبارت متعارف میباشد، ولی [[ابن اثیر]] ر و جمعی دیگر میگویند: ایجاز تعبیر آوردن از مراد به لفظ غیر زاید است<ref> الاتقان، ج۲، ص۱۰۱.</ref>. ایجاز مقبول خود بر دو نوع ایجاز قصر یا اشاره و ایجاز حذف است<ref>الاتقان، ج۲، ص۱۰۲.</ref>. [[سیوطی]] ایجاز را بر دو قسم دانسته است: ایجاز حذف و ایجاز غیر حذف. ایجاز غیر حذف را نیز به سه شاخه تقسیم کرده است: ایجاز قصر، تقدیر و جامع<ref>الاتقان، ج۲، ص۱۰۳.</ref>. سیوطی طی چندین صفحه با نگاه ادبی به ارائه شواهدی در باب انواع ایجاز [[اقدام]] کرده است. اما کمتر کسی ایجازهای [[قرآنی]] را از نظر موضوعی تدوین کرده یا به نقش و کارکرد آنها در [[فرهنگ]] و [[تمدنسازی]] [[جهان اسلام]] پرداخته است. | [[کلمات قصار]] (Aphorisis) گفتهای کوتاه و پُرمعنی است که حاوی [[اصول اخلاقی]] و [[حقایق]] عام است. کلمات قصار یکی از انواع [[نثر]] موجز / Laconism/ Brevity ادبی است. ایجاز از صناعات بلاغی است و چنان است که ترتیب معانی بر الفاظ افزون باشد و مخل به معنی نباشد. در [[تفسیر]] ایجاز گفتهاند که: ادا کردن مقصود با کمتر از عبارت متعارف میباشد، ولی [[ابن اثیر]] ر و جمعی دیگر میگویند: ایجاز تعبیر آوردن از مراد به لفظ غیر زاید است<ref> الاتقان، ج۲، ص۱۰۱.</ref>. ایجاز مقبول خود بر دو نوع ایجاز قصر یا اشاره و ایجاز حذف است<ref>الاتقان، ج۲، ص۱۰۲.</ref>. [[سیوطی]] ایجاز را بر دو قسم دانسته است: ایجاز حذف و ایجاز غیر حذف. ایجاز غیر حذف را نیز به سه شاخه تقسیم کرده است: ایجاز قصر، تقدیر و جامع<ref>الاتقان، ج۲، ص۱۰۳.</ref>. سیوطی طی چندین صفحه با نگاه ادبی به ارائه شواهدی در باب انواع ایجاز [[اقدام]] کرده است. اما کمتر کسی ایجازهای [[قرآنی]] را از نظر موضوعی تدوین کرده یا به نقش و کارکرد آنها در [[فرهنگ]] و [[تمدنسازی]] [[جهان اسلام]] پرداخته است. | ||
ایجازهای [[قرآن]] یکی از [[معجزات]] ادبی قرآن است؛ زیرا با وجود کم بودن کلمات، دارای معانی بسیار عمیقی است. این جملات از جهت سبکشناسی ادبی عالیترین «ایجازات مقبول» بلاغی [[ادبیات]] [[جهان]] است. برخی از محققین معاصر نوشتهاند که: ایجاز قصر، در قرآن به قدری فراوان است که هیچ [[سوره]] بلکه هیچ بخشی از یک سوره و حتی هیچ صفحهای از صفحههای [[نورانی]] قرآن از آن خالی نیست<ref>اعجاز در هیأت ایجاز در قرآن کریم، ص۱۴۲.</ref>. از میان منابعی که بیشتر به مبحث ایجاز در قرآن پرداختهاند میتوان به [[الاتقان]] | ایجازهای [[قرآن]] یکی از [[معجزات]] ادبی قرآن است؛ زیرا با وجود کم بودن کلمات، دارای معانی بسیار عمیقی است. این جملات از جهت سبکشناسی ادبی عالیترین «ایجازات مقبول» بلاغی [[ادبیات]] [[جهان]] است. برخی از محققین معاصر نوشتهاند که: ایجاز قصر، در قرآن به قدری فراوان است که هیچ [[سوره]] بلکه هیچ بخشی از یک سوره و حتی هیچ صفحهای از صفحههای [[نورانی]] قرآن از آن خالی نیست<ref>اعجاز در هیأت ایجاز در قرآن کریم، ص۱۴۲.</ref>. از میان منابعی که بیشتر به مبحث ایجاز در قرآن پرداختهاند میتوان به [[الاتقان]] [[سیوطی]] و [[اسالیب المعانی]] [[سید باقر حسینی]] اشاره کرد. | ||
کلمات قصار، در عالم [[اسلام]] حضوری فراگیر دارد. کل [[زندگی]] یک [[مسلمان]] سرشار از دستورالعملهای قرآنی، [[ادعیه]] و اصول راهنمای [[اندیشه]] و عمل است که از [[کلام]] [[اللّه]] [[مجید]] اخذ شده است. [[کلمات قصار قرآن]]، شیوع گستردهای در [[فرهنگ]] شفاهی [[مردم]] و اقتباسات ادبی و شواهد استدلالهای [[علمی]] و [[تبیین احکام]] [[فقهی]] دارد. و شامل حوزههای [[جهانبینی]]، [[عرفان]] و [[اخلاق]] و [[فقه]] و سوگندهای [[قرآنی]] است. [[کلمات قصار]] هم در [[سورههای مکی]] و هم در [[سورههای مدنی]] است. این کلمات گاه به صورت یک [[آیه]] مستقل یا پارهای از یک آیه متوسط یا بلند است. همچنین ممکن است به صورت جمله هسته یا جمله وابسته باشد. البته این که به صورت جمله وابسته باشد بیشتر در سورههای مدنی است؛ و به صورت یک آیه مستقل، بیشتر در سورههای ملی آمده است. ایجاز قصر در سراسر [[قرآن کریم]]، بیشتر از ایجاز حذف است. کلمات قصار، باعث «[[ارتباط]] بین اذهانی» [[مسلمین]] [[جهان]] شده و در قوام بخشی [[هویت]] جمعی [[مسلمانان]] در سراسر جهان نقش مهمی ایفا کرده است. | کلمات قصار، در عالم [[اسلام]] حضوری فراگیر دارد. کل [[زندگی]] یک [[مسلمان]] سرشار از دستورالعملهای قرآنی، [[ادعیه]] و اصول راهنمای [[اندیشه]] و عمل است که از [[کلام]] [[اللّه]] [[مجید]] اخذ شده است. [[کلمات قصار قرآن]]، شیوع گستردهای در [[فرهنگ]] شفاهی [[مردم]] و اقتباسات ادبی و شواهد استدلالهای [[علمی]] و [[تبیین احکام]] [[فقهی]] دارد. و شامل حوزههای [[جهانبینی]]، [[عرفان]] و [[اخلاق]] و [[فقه]] و سوگندهای [[قرآنی]] است. [[کلمات قصار]] هم در [[سورههای مکی]] و هم در [[سورههای مدنی]] است. این کلمات گاه به صورت یک [[آیه]] مستقل یا پارهای از یک آیه متوسط یا بلند است. همچنین ممکن است به صورت جمله هسته یا جمله وابسته باشد. البته این که به صورت جمله وابسته باشد بیشتر در سورههای مدنی است؛ و به صورت یک آیه مستقل، بیشتر در سورههای ملی آمده است. ایجاز قصر در سراسر [[قرآن کریم]]، بیشتر از ایجاز حذف است. کلمات قصار، باعث «[[ارتباط]] بین اذهانی» [[مسلمین]] [[جهان]] شده و در قوام بخشی [[هویت]] جمعی [[مسلمانان]] در سراسر جهان نقش مهمی ایفا کرده است. |