دارالصلح: تفاوت میان نسخه‌ها

۲۹۷ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۵ آوریل ۲۰۲۳
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[دارالصلح در قرآن]] - [[دارالصلح در حدیث]] - [[دارالصلح در فقه اسلامی]] - [[دارالصلح در فقه سیاسی]]| پرسش مرتبط  = دارالصلح (پرسش)}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[دارالصلح در فقه سیاسی]]| پرسش مرتبط  = }}
 
== مقدمه ==
== مقدمه ==
دارالصلح، به کشورهایی گفته می‌شد که میان آنها و [[دارالاسلام]] [[قرارداد صلح]] منعقد شده بود. طبق این [[قرارداد]]، [[امام]] [[مسلمین]] می‌توانست با فرد، گروه، [[ملت]] و حتی تمامی [[کافران]] [[جهان]]، به مقتضای [[مصلحت]]، [[صلح]] برقرار نماید. [[نمایندگان عام]] [[امام]] (فقهای [[عادل]]) نیز از چنین اختیاری برخوردار هستند<ref>تذکرة الفقهاء، ج۹، ص۹۹؛ بدایة المجتهد، ج۱، ص۳۸۸؛ المبسوط، ج۲، ص۵۲؛ جواهر الکلام، ج۲۱، ص۲۳۳ و ۲۹۹.</ref>. در سیره‌ها و تواریخ نیز، [[قرارداد]] [[حدیبیه]] را که از نوع “مهادنه” می‌باشد، [[صلح حدیبیه]] نامیده‌اند<ref>تاریخ طبری، ج۲، ص۱۲۳؛ الکامل فی التاریخ، ج۲، ص۹۰؛ سیره ابن هشام، ج۳، ص۳۳۱؛ وسایل الشیعه، ج۱۹، ص۵۴.</ref>. [[صلح]] در [[عهدنامه مالک اشتر]] که در نوع خود منشور [[سیاست خارجی]] [[دولت اسلامی]] به شمار می‌آید به عنوان یک قاعده مطلق [[حقوقی]] در [[روابط بین الملل]] مورد تأکید قرار گرفته است<ref>نهج البلاغة، نامه ۵۳.</ref><ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۱۰۱.</ref>.
دارالصلح، به کشورهایی گفته می‌شد که میان آنها و [[دارالاسلام]] [[قرارداد صلح]] منعقد شده بود. طبق این [[قرارداد]]، [[امام]] [[مسلمین]] می‌توانست با فرد، گروه، [[ملت]] و حتی تمامی [[کافران]] [[جهان]]، به مقتضای [[مصلحت]]، [[صلح]] برقرار نماید. [[نمایندگان عام]] [[امام]] (فقهای [[عادل]]) نیز از چنین اختیاری برخوردار هستند<ref>تذکرة الفقهاء، ج۹، ص۹۹؛ بدایة المجتهد، ج۱، ص۳۸۸؛ المبسوط، ج۲، ص۵۲؛ جواهر الکلام، ج۲۱، ص۲۳۳ و ۲۹۹.</ref>. در سیره‌ها و تواریخ نیز، [[قرارداد]] [[حدیبیه]] را که از نوع “مهادنه” می‌باشد، [[صلح حدیبیه]] نامیده‌اند<ref>تاریخ طبری، ج۲، ص۱۲۳؛ الکامل فی التاریخ، ج۲، ص۹۰؛ سیره ابن هشام، ج۳، ص۳۳۱؛ وسایل الشیعه، ج۱۹، ص۵۴.</ref>. [[صلح]] در [[عهدنامه مالک اشتر]] که در نوع خود منشور [[سیاست خارجی]] [[دولت اسلامی]] به شمار می‌آید به عنوان یک قاعده مطلق [[حقوقی]] در [[روابط بین الملل]] مورد تأکید قرار گرفته است<ref>نهج البلاغة، نامه ۵۳.</ref>.<ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۱۰۱؛ [[عباس علی عمید زنجانی|عمید زنجانی، عباس علی]]، [[دانشنامه فقه سیاسی ج۲ (کتاب)|دانشنامه فقه سیاسی ج۲]]، ص ۲۰.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
* [[پرونده:11677.jpg|22px]] [[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|'''واژه‌نامه فقه سیاسی''']]
# [[پرونده:1100701.jpg|22px]] [[عباس علی عمید زنجانی|عمید زنجانی، عباس علی]]، [[دانشنامه فقه سیاسی ج۲ (کتاب)|'''دانشنامه فقه سیاسی ج۲''']]
# [[پرونده:11677.jpg|22px]] [[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|'''واژه‌نامه فقه سیاسی''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


خط ۱۱: خط ۱۳:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:دارالصلح]]
[[رده:مفاهیم]]
[[رده:اصطلاحات فقهی]]
۱۱۷٬۱۶۶

ویرایش