دارالذمه: تفاوت میان نسخهها
(←مقدمه) |
(←مقدمه) |
||
خط ۸: | خط ۸: | ||
# هر گاه [[ذمّی]] در مکانی به صورت فردی، اقامت کند دارای [[مصونیت]] است. | # هر گاه [[ذمّی]] در مکانی به صورت فردی، اقامت کند دارای [[مصونیت]] است. | ||
محدودۀ دارالذمه به [[اتفاق]] فقهای اسلام<ref>جواهرالکلام، ج۲۱، ص۲۲۸؛ المحلّی، ج۷، ص۳۴۵؛ المغنی، ج۸، ص۵۰۰؛ احکام القرآن، ص۵۰؛ فتح الغدیر، ج۴، ص۲۴۴.</ref>، در مورد سرزمینهایی که ساکنان آنها اهل کتاب و همپیمان با مسلمانان باشند صادق است. البته کشورهایی که اهل کتاب در آن بسر برده و دارای [[حاکمیت]] مستقلی باشند و با دارالاسلام نیز قرارداد ذمه منعقد نمایند، به آن “دارالذمه مستقل” میگویند<ref>شرح الأزهار، ج۵، ص۵۷۲-۵۷۱.</ref><ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژهنامه فقه سیاسی (کتاب)|واژهنامه فقه سیاسی]]، ص ۱۰۰؛ [[عباس علی عمید زنجانی|عمید زنجانی، عباس علی]]، [[دانشنامه فقه سیاسی ج۲ (کتاب)|دانشنامه فقه سیاسی ج۲]]، ص ۱۶.</ref> | محدودۀ دارالذمه به [[اتفاق]] فقهای اسلام<ref>جواهرالکلام، ج۲۱، ص۲۲۸؛ المحلّی، ج۷، ص۳۴۵؛ المغنی، ج۸، ص۵۰۰؛ احکام القرآن، ص۵۰؛ فتح الغدیر، ج۴، ص۲۴۴.</ref>، در مورد سرزمینهایی که ساکنان آنها اهل کتاب و همپیمان با مسلمانان باشند صادق است. البته کشورهایی که اهل کتاب در آن بسر برده و دارای [[حاکمیت]] مستقلی باشند و با دارالاسلام نیز قرارداد ذمه منعقد نمایند، به آن “دارالذمه مستقل” میگویند<ref>شرح الأزهار، ج۵، ص۵۷۲-۵۷۱.</ref>.<ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژهنامه فقه سیاسی (کتاب)|واژهنامه فقه سیاسی]]، ص ۱۰۰؛ [[عباس علی عمید زنجانی|عمید زنجانی، عباس علی]]، [[دانشنامه فقه سیاسی ج۲ (کتاب)|دانشنامه فقه سیاسی ج۲]]، ص ۱۶.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == |
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۱۸
مقدمه
دارالذمه، سرزمینی است که اهل کتاب، بر اساس قرارداد ذمه با دارالاسلام، در کنار مسلمانان در کشوری واحد زندگی میکنند. مناطق دارالذمه به صورت زیر تقسیم میگردد:
- سرزمینی که ذمّینشینان به صورت پراکنده و بدون تمرکز در قلمرو دارالاسلام قرار گرفتهاند؛
- مناطق خاصی از دارالاسلام که ذمیان در آن متمرکز بوده و دارای تشکیلات دینی، فرهنگی و اجتماعی ویژۀ خود میباشند؛ مانند شهر جلفا در اصفهان؛
- کشورهایی که مردمشان، پیرو یکی از ادیان الهی و دارای قرارداد ذمه با مسلمین باشند؛
- هر گاه ذمّی در مکانی به صورت فردی، اقامت کند دارای مصونیت است.
محدودۀ دارالذمه به اتفاق فقهای اسلام[۱]، در مورد سرزمینهایی که ساکنان آنها اهل کتاب و همپیمان با مسلمانان باشند صادق است. البته کشورهایی که اهل کتاب در آن بسر برده و دارای حاکمیت مستقلی باشند و با دارالاسلام نیز قرارداد ذمه منعقد نمایند، به آن “دارالذمه مستقل” میگویند[۲].[۳]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ جواهرالکلام، ج۲۱، ص۲۲۸؛ المحلّی، ج۷، ص۳۴۵؛ المغنی، ج۸، ص۵۰۰؛ احکام القرآن، ص۵۰؛ فتح الغدیر، ج۴، ص۲۴۴.
- ↑ شرح الأزهار، ج۵، ص۵۷۲-۵۷۱.
- ↑ فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژهنامه فقه سیاسی، ص ۱۰۰؛ عمید زنجانی، عباس علی، دانشنامه فقه سیاسی ج۲، ص ۱۶.