دعوت به برپایی عدل: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲: خط ۲:
{{مدخل مرتبط
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = دعوتهای اجتماعی
| موضوع مرتبط = دعوتهای اجتماعی
| عنوان مدخل  = [[دعوت به برپایی عدل]]
| عنوان مدخل  =  
| مداخل مرتبط =  
| مداخل مرتبط =  
| پرسش مرتبط  = دعوت به برپایی عدل (پرسش)
| پرسش مرتبط  =  
}}
}}


خط ۲۱: خط ۲۱:
* [[برانگیختن فطرت و عقل]]
* [[برانگیختن فطرت و عقل]]
* [[احیای انسان]]
* [[احیای انسان]]
* [[خارج ساختن مردم از تاریکی‌ها به نور]]
* [[دعوت به مصالح دین و دنیا]]
* [[دعوت به مصالح دین و دنیا]]
* [[دعوت به ایمان آوردن به غیب]]
* [[دعوت به ایمان آوردن به غیب]]
خط ۴۶: خط ۴۵:
== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
* [[پرونده:110015.jpeg|22px]] [[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، '''[http://lib.eshia.ir/27255/15/82 دانشنامه قرآن و حدیث ج ۱۵]'''؛
# [[پرونده:110015.jpeg|22px]] [[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، '''[http://lib.eshia.ir/27255/15/82 دانشنامه قرآن و حدیث ج ۱۵]'''؛
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}



نسخهٔ ‏۲۴ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۳۲

دعوت به برپایی عدل یکی از اهداف ارسال رسولان الهی و تبلیغ رسالت الهی است.

قرآن

  • ﴿لَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا بِالْبَيِّنَاتِ وَأَنزَلْنَا مَعَهُمُ الْكِتَابَ وَالْمِيزَانَ لِيَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ وَأَنزَلْنَا الْحَدِيدَ فِيهِ بَأْسٌ شَدِيدٌ وَمَنَافِعُ لِلنَّاسِ وَلِيَعْلَمَ اللَّهُ مَن يَنصُرُهُ وَرُسُلَهُ بِالْغَيْبِ إِنَّ اللَّهَ قَوِيٌّ عَزِيزٌ[۱]

حدیث

  • امام علی (ع) ـ در توصیف ذاکران ـ: به قسط، فرمان می‌دهند و خود از آن، فرمان می‌پذیرند و از منکر، نهی می‌کنند و خود از آن، اجتناب می‌نمایند.[۲][۳]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. «ما پیامبرانمان را با برهان‌ها (ی روشن) فرستادیم و با آنان کتاب و ترازو فرو فرستادیم تا مردم به دادگری برخیزند و (نیز) آهن را فرو فرستادیم که در آن نیرویی سخت و سودهایی برای مردم است و تا خداوند معلوم دارد چه کسی در نهان، (دین) او و پیامبرانش را یاری می‌کند؛ بی‌گمان خداوند توانمندی پیروزمند است». سوره حدید، آیه ۲۵.
  2. "الإمام علیّ (ع) ـ فی صِفَةِ أهلِ الذِّکرِ ـ :یَأمُرونَ بِالقِسطِ ویَأتَمِرونَ بِهِ، ویَنهَونَ عَنِ المُنکَرِ ویَتَناهَونَ عَنهُ". نهج البلاغة: الخطبة ۲۲۲، الاحتجاج: ج ۱، ص ۴۸۰، ح ۱۱۷، بحارالأنوار: ج ۴، ص ۲۶۱، ح ۹.
  3. محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه قرآن و حدیث ج۱۵، ص۸۲و۸۳.