عبدالله بن یحیی کاهلی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = عبدالله بن یحیی کاهلی در معارف و سیره رضوی| پرسش مرتبط = }} == آشنایی اجمالی == ابومحمد عبدالله بن یحیی کاهلی تمیمی اسدی عربی کوفی از اصحاب امام صادق<ref>رجال البرقی، ص۲۲.</ref> و [[امام کاظم]...» ایجاد کرد)
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
 
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[عبدالله بن یحیی کاهلی در معارف و سیره رضوی]]| پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[عبدالله بن یحیی کاهلی در معارف و سیره رضوی]]| پرسش مرتبط  = }}
== آشنایی اجمالی ==
== آشنایی اجمالی ==
[[ابومحمد عبدالله بن یحیی کاهلی تمیمی اسدی عربی کوفی]] از [[اصحاب امام صادق]]<ref>رجال البرقی، ص۲۲.</ref> و [[امام کاظم]]{{ع}}<ref>رجال الطوسی، ص۳۵۷.</ref> بود و از آن دو بزرگوار [[روایت]] نقل کرده است.<ref> رجال النجاشی، ج۲، ص۲۲.</ref> از بزرگانی چون [[محمد بن مسلم]] نیز روایت نقل کرده است.<ref>تنقیح المقال، ج۲، ص۲۲۴.</ref> روایت‌گرانی چون [[حسن بن محبوب]]، [[محمد بن سنان]] و [[زکریا بن آدم]] از او روایت کرده‌اند.<ref>جامع الرواة، ج۱، ص۵۱۷.</ref> امام کاظم{{ع}} ایشان را فردی موجه و از [[شیعیان اهل بیت]] دانسته و بر [[عاقبت به خیری]] او [[بشارت]] داده بود.<ref>رجال ابن داود، ص۲۱۶.</ref> امام کاظم{{ع}} [[علی بن یقطین]] را در مقابل ضمانت [[کاهلی]]<ref>به نظر می‌‌رسد مراد امام{{ع}}، رسیدگی مادی است و شاید حفظ از شر حکومت باشد.</ref> و [[خانواده]] او بشارت به [[بهشت]] داد،<ref>اختیار معرفة الرجال، ص۴۰۲ و ۴۴۸.</ref> به همین دلیل او را محدثی [[ثقه]] و مورد [[اعتماد]] دانسته‌اند.<ref>تنقیح المقال، ج۲، ص۲۲۴.</ref> از او کتاب الحدیث بر جای مانده<ref>الذریعه، ج۶، ص۳۴۶.</ref> که گروهی از جمله [[احمد بن محمد بن ابی نصر]] آن را روایت کرده اند<ref>الفهرست (طوسی)، ص۱۰۲.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۴۸۵.</ref>
[[ابومحمد عبدالله بن یحیی کاهلی تمیمی اسدی عربی کوفی]] از [[اصحاب]] [[امام صادق]]<ref>رجال البرقی، ص۲۲.</ref> و [[امام کاظم]]{{ع}}<ref>رجال الطوسی، ص۳۵۷.</ref> بود و از آن دو بزرگوار [[روایت]] نقل کرده است.<ref> رجال النجاشی، ج۲، ص۲۲.</ref> از بزرگانی چون [[محمد بن مسلم]] نیز روایت نقل کرده است.<ref>تنقیح المقال، ج۲، ص۲۲۴.</ref> روایت‌گرانی چون [[حسن بن محبوب]]، [[محمد بن سنان]] و [[زکریا بن آدم]] از او روایت کرده‌اند.<ref>جامع الرواة، ج۱، ص۵۱۷.</ref> امام کاظم{{ع}} ایشان را فردی موجه و از [[شیعیان اهل بیت]] دانسته و بر [[عاقبت به خیری]] او [[بشارت]] داده بود.<ref>رجال ابن داود، ص۲۱۶.</ref> امام کاظم{{ع}} [[علی بن یقطین]] را در مقابل ضمانت [[کاهلی]]<ref>به نظر می‌‌رسد مراد امام{{ع}}، رسیدگی مادی است و شاید حفظ از شر حکومت باشد.</ref> و [[خانواده]] او بشارت به [[بهشت]] داد،<ref>اختیار معرفة الرجال، ص۴۰۲ و ۴۴۸.</ref> به همین دلیل او را محدثی [[ثقه]] و مورد [[اعتماد]] دانسته‌اند.<ref>تنقیح المقال، ج۲، ص۲۲۴.</ref> از او کتاب الحدیث بر جای مانده<ref>الذریعه، ج۶، ص۳۴۶.</ref> که گروهی از جمله [[احمد بن محمد بن ابی نصر]] آن را روایت کرده اند<ref>الفهرست (طوسی)، ص۱۰۲.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۴۸۵.</ref>


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۲۰ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۵۹

آشنایی اجمالی

ابومحمد عبدالله بن یحیی کاهلی تمیمی اسدی عربی کوفی از اصحاب امام صادق[۱] و امام کاظم(ع)[۲] بود و از آن دو بزرگوار روایت نقل کرده است.[۳] از بزرگانی چون محمد بن مسلم نیز روایت نقل کرده است.[۴] روایت‌گرانی چون حسن بن محبوب، محمد بن سنان و زکریا بن آدم از او روایت کرده‌اند.[۵] امام کاظم(ع) ایشان را فردی موجه و از شیعیان اهل بیت دانسته و بر عاقبت به خیری او بشارت داده بود.[۶] امام کاظم(ع) علی بن یقطین را در مقابل ضمانت کاهلی[۷] و خانواده او بشارت به بهشت داد،[۸] به همین دلیل او را محدثی ثقه و مورد اعتماد دانسته‌اند.[۹] از او کتاب الحدیث بر جای مانده[۱۰] که گروهی از جمله احمد بن محمد بن ابی نصر آن را روایت کرده اند[۱۱].[۱۲]

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. رجال البرقی، ص۲۲.
  2. رجال الطوسی، ص۳۵۷.
  3. رجال النجاشی، ج۲، ص۲۲.
  4. تنقیح المقال، ج۲، ص۲۲۴.
  5. جامع الرواة، ج۱، ص۵۱۷.
  6. رجال ابن داود، ص۲۱۶.
  7. به نظر می‌‌رسد مراد امام(ع)، رسیدگی مادی است و شاید حفظ از شر حکومت باشد.
  8. اختیار معرفة الرجال، ص۴۰۲ و ۴۴۸.
  9. تنقیح المقال، ج۲، ص۲۲۴.
  10. الذریعه، ج۶، ص۳۴۶.
  11. الفهرست (طوسی)، ص۱۰۲.
  12. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۴۸۵.