عبدالله بن یحیی کاهلی: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = عبدالله بن یحیی کاهلی در معارف و سیره رضوی| پرسش مرتبط = }} == آشنایی اجمالی == ابومحمد عبدالله بن یحیی کاهلی تمیمی اسدی عربی کوفی از اصحاب امام صادق<ref>رجال البرقی، ص۲۲.</ref> و [[امام کاظم]...» ایجاد کرد) برچسب: پیوندهای ابهامزدایی |
|||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[عبدالله بن یحیی کاهلی در معارف و سیره رضوی]]| پرسش مرتبط = }} | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[عبدالله بن یحیی کاهلی در معارف و سیره رضوی]]| پرسش مرتبط = }} | ||
== آشنایی اجمالی == | == آشنایی اجمالی == | ||
[[ابومحمد عبدالله بن یحیی کاهلی تمیمی اسدی عربی کوفی]] از [[اصحاب امام صادق]]<ref>رجال البرقی، ص۲۲.</ref> و [[امام کاظم]]{{ع}}<ref>رجال الطوسی، ص۳۵۷.</ref> بود و از آن دو بزرگوار [[روایت]] نقل کرده است.<ref> رجال النجاشی، ج۲، ص۲۲.</ref> از بزرگانی چون [[محمد بن مسلم]] نیز روایت نقل کرده است.<ref>تنقیح المقال، ج۲، ص۲۲۴.</ref> روایتگرانی چون [[حسن بن محبوب]]، [[محمد بن سنان]] و [[زکریا بن آدم]] از او روایت کردهاند.<ref>جامع الرواة، ج۱، ص۵۱۷.</ref> امام کاظم{{ع}} ایشان را فردی موجه و از [[شیعیان اهل بیت]] دانسته و بر [[عاقبت به خیری]] او [[بشارت]] داده بود.<ref>رجال ابن داود، ص۲۱۶.</ref> امام کاظم{{ع}} [[علی بن یقطین]] را در مقابل ضمانت [[کاهلی]]<ref>به نظر میرسد مراد امام{{ع}}، رسیدگی مادی است و شاید حفظ از شر حکومت باشد.</ref> و [[خانواده]] او بشارت به [[بهشت]] داد،<ref>اختیار معرفة الرجال، ص۴۰۲ و ۴۴۸.</ref> به همین دلیل او را محدثی [[ثقه]] و مورد [[اعتماد]] دانستهاند.<ref>تنقیح المقال، ج۲، ص۲۲۴.</ref> از او کتاب الحدیث بر جای مانده<ref>الذریعه، ج۶، ص۳۴۶.</ref> که گروهی از جمله [[احمد بن محمد بن ابی نصر]] آن را روایت کرده اند<ref>الفهرست (طوسی)، ص۱۰۲.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگنامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگنامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۴۸۵.</ref> | [[ابومحمد عبدالله بن یحیی کاهلی تمیمی اسدی عربی کوفی]] از [[اصحاب]] [[امام صادق]]<ref>رجال البرقی، ص۲۲.</ref> و [[امام کاظم]]{{ع}}<ref>رجال الطوسی، ص۳۵۷.</ref> بود و از آن دو بزرگوار [[روایت]] نقل کرده است.<ref> رجال النجاشی، ج۲، ص۲۲.</ref> از بزرگانی چون [[محمد بن مسلم]] نیز روایت نقل کرده است.<ref>تنقیح المقال، ج۲، ص۲۲۴.</ref> روایتگرانی چون [[حسن بن محبوب]]، [[محمد بن سنان]] و [[زکریا بن آدم]] از او روایت کردهاند.<ref>جامع الرواة، ج۱، ص۵۱۷.</ref> امام کاظم{{ع}} ایشان را فردی موجه و از [[شیعیان اهل بیت]] دانسته و بر [[عاقبت به خیری]] او [[بشارت]] داده بود.<ref>رجال ابن داود، ص۲۱۶.</ref> امام کاظم{{ع}} [[علی بن یقطین]] را در مقابل ضمانت [[کاهلی]]<ref>به نظر میرسد مراد امام{{ع}}، رسیدگی مادی است و شاید حفظ از شر حکومت باشد.</ref> و [[خانواده]] او بشارت به [[بهشت]] داد،<ref>اختیار معرفة الرجال، ص۴۰۲ و ۴۴۸.</ref> به همین دلیل او را محدثی [[ثقه]] و مورد [[اعتماد]] دانستهاند.<ref>تنقیح المقال، ج۲، ص۲۲۴.</ref> از او کتاب الحدیث بر جای مانده<ref>الذریعه، ج۶، ص۳۴۶.</ref> که گروهی از جمله [[احمد بن محمد بن ابی نصر]] آن را روایت کرده اند<ref>الفهرست (طوسی)، ص۱۰۲.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگنامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگنامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۴۸۵.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == |
نسخهٔ ۲۰ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۵۹
آشنایی اجمالی
ابومحمد عبدالله بن یحیی کاهلی تمیمی اسدی عربی کوفی از اصحاب امام صادق[۱] و امام کاظم(ع)[۲] بود و از آن دو بزرگوار روایت نقل کرده است.[۳] از بزرگانی چون محمد بن مسلم نیز روایت نقل کرده است.[۴] روایتگرانی چون حسن بن محبوب، محمد بن سنان و زکریا بن آدم از او روایت کردهاند.[۵] امام کاظم(ع) ایشان را فردی موجه و از شیعیان اهل بیت دانسته و بر عاقبت به خیری او بشارت داده بود.[۶] امام کاظم(ع) علی بن یقطین را در مقابل ضمانت کاهلی[۷] و خانواده او بشارت به بهشت داد،[۸] به همین دلیل او را محدثی ثقه و مورد اعتماد دانستهاند.[۹] از او کتاب الحدیث بر جای مانده[۱۰] که گروهی از جمله احمد بن محمد بن ابی نصر آن را روایت کرده اند[۱۱].[۱۲]
منابع
- جمعی از پژوهشگران، فرهنگنامه مؤلفان اسلامی ج۱
پانویس
- ↑ رجال البرقی، ص۲۲.
- ↑ رجال الطوسی، ص۳۵۷.
- ↑ رجال النجاشی، ج۲، ص۲۲.
- ↑ تنقیح المقال، ج۲، ص۲۲۴.
- ↑ جامع الرواة، ج۱، ص۵۱۷.
- ↑ رجال ابن داود، ص۲۱۶.
- ↑ به نظر میرسد مراد امام(ع)، رسیدگی مادی است و شاید حفظ از شر حکومت باشد.
- ↑ اختیار معرفة الرجال، ص۴۰۲ و ۴۴۸.
- ↑ تنقیح المقال، ج۲، ص۲۲۴.
- ↑ الذریعه، ج۶، ص۳۴۶.
- ↑ الفهرست (طوسی)، ص۱۰۲.
- ↑ جمعی از پژوهشگران، فرهنگنامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۴۸۵.