ابوذؤیب هذلی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
| آخرین راوی از او = | | آخرین راوی از او = | ||
}} | }} | ||
== آشنایی اجمالی == | |||
== | |||
[[ابوذؤیب خویلد بن خالد بن محرث بن زبید بن اسد بن مخزوم هذلی مخضرمی]] در [[مدینه]] میزیست.<ref>معجم المؤلفین ۴/۱۳۱.</ref> [[شاعری]] [[فصیح]] از [[قوم]] [[بنی هذیل]] بود <ref>الاعلام ۲/۳۲۵.</ref> و [[زمان جاهلیت]] و [[اسلام]] را [[درک]] کرد.<ref>الاغانی ۶/۲۶۴ الشعر و الشعراء ۴۴۰.</ref> وی که در [[زمان]] [[وفات پیامبر اسلام]] {{صل}} به مدینه آمده بود، در [[سقیفه بنی ساعده]] شرکت جست و پس از اینکه اسلام [[اختیار]] کرد، با [[ابوبکر]] [[بیعت]] نمود.<ref>تاریخ مدینة دمشق ۱۷/۵۳.</ref> او میگوید که در [[مراسم]] [[نماز]] بر [[پیامبر اسلام]] {{صل}} و [[دفن]] آن بزرگوار شرکت داشتم.<ref>اسد الغابه ۵/۱۸۸.</ref> | [[ابوذؤیب خویلد بن خالد بن محرث بن زبید بن اسد بن مخزوم هذلی مخضرمی]] در [[مدینه]] میزیست.<ref>معجم المؤلفین ۴/۱۳۱.</ref> [[شاعری]] [[فصیح]] از [[قوم]] [[بنی هذیل]] بود <ref>الاعلام ۲/۳۲۵.</ref> و [[زمان جاهلیت]] و [[اسلام]] را [[درک]] کرد.<ref>الاغانی ۶/۲۶۴ الشعر و الشعراء ۴۴۰.</ref> وی که در [[زمان]] [[وفات پیامبر اسلام]] {{صل}} به مدینه آمده بود، در [[سقیفه بنی ساعده]] شرکت جست و پس از اینکه اسلام [[اختیار]] کرد، با [[ابوبکر]] [[بیعت]] نمود.<ref>تاریخ مدینة دمشق ۱۷/۵۳.</ref> او میگوید که در [[مراسم]] [[نماز]] بر [[پیامبر اسلام]] {{صل}} و [[دفن]] آن بزرگوار شرکت داشتم.<ref>اسد الغابه ۵/۱۸۸.</ref> | ||
نسخهٔ ۴ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۳۹
ابوذؤیب هذلی | |
---|---|
نام کامل | ابوذؤیب خویلد بن خالد بن محرث بن زبید بن اسد بن مخزوم هذلی مخضرمی |
جنسیت | مرد |
کنیه | ابوذؤیب |
از قبیله | بنیهذیل |
از تیره | بنیمخزوم |
پدر | خالد بن محرث هذلی مخضرمی |
پسر | |
خویشاوندان | مالک بن شویمر (پسرعمو) |
محل زندگی | مدینه |
درگذشت | ۲۷ هجری |
از اصحاب | پیامبر خاتم |
حضور در جنگ | |
آشنایی اجمالی
ابوذؤیب خویلد بن خالد بن محرث بن زبید بن اسد بن مخزوم هذلی مخضرمی در مدینه میزیست.[۱] شاعری فصیح از قوم بنی هذیل بود [۲] و زمان جاهلیت و اسلام را درک کرد.[۳] وی که در زمان وفات پیامبر اسلام (ص) به مدینه آمده بود، در سقیفه بنی ساعده شرکت جست و پس از اینکه اسلام اختیار کرد، با ابوبکر بیعت نمود.[۴] او میگوید که در مراسم نماز بر پیامبر اسلام (ص) و دفن آن بزرگوار شرکت داشتم.[۵]
ابوذؤیب تا زمان عثمان در قید حیات بود و در سال ۲۶هـ با لشکر عبدالله بن سعد به آفریقا رفت و در فتح آفریقا شرکت جست.[۶] برخی گویند که او در جنگ روم نیز شرکت کرد و در روم درگذشت.[۷] برخی گویند که او وقتی از آفریقا به مصر برمی گشت در راه مصر[۸] و در سال ۲۶ [۹] یا حدود ۲۷ه [۱۰] درگذشت و ابن زبیر او را به خاک سپرد.[۱۱] او دیوان شعری دارد.[۱۲] از جمله اشعارش، قصیده عینیه او در سوگ پنج پسرش که بر اثر طاعون در یک سال درگذشتند، میباشد [۱۳][۱۴]
منابع
- جمعی از پژوهشگران، فرهنگنامه مؤلفان اسلامی ج۱
پانویس
- ↑ معجم المؤلفین ۴/۱۳۱.
- ↑ الاعلام ۲/۳۲۵.
- ↑ الاغانی ۶/۲۶۴ الشعر و الشعراء ۴۴۰.
- ↑ تاریخ مدینة دمشق ۱۷/۵۳.
- ↑ اسد الغابه ۵/۱۸۸.
- ↑ الاغانی ۶/۲۶۶ اسد الغابه ۵/۱۸۸.
- ↑ الاصابه ۷/۶۳.
- ↑ الکامل فی التاریخ ۳/۹۴.
- ↑ الاغانی ۶/۲۶۶.
- ↑ معجم المؤلفین ۴/۱۳۱.
- ↑ اسد الغابه ۵/۱۸۸.
- ↑ تاریخ مدینة دمشق ۱۷/۵۳ معجم المؤلفین ۴/۱۳۱.
- ↑ الاصابه ۷/۶۳.
- ↑ جمعی از پژوهشگران، فرهنگنامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۳۱۸ - ۳۱۹.