ادریس بن عبدالله اشعری قمی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
برچسب: تغییر هدف تغییرمسیر
(تغییرمسیر به ادریس بن عبدالله قمی حذف شد)
برچسب‌ها: تغییرمسیر حذف شد پیوندهای ابهام‌زدایی
خط ۱: خط ۱:
#تغییر_مسیر [[ادریس بن عبدالله قمی]]
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[ادریس بن عبدالله قمی در تراجم و رجال]]| پرسش مرتبط  = }}
== آشنایی اجمالی ==
ادریس در سند دو [[روایت]] [[تفسیر کنز الدقائق]] و به نقل از کتاب [[بصائر الدرجات]] و [[تأویل الآیات الظاهرة]] ذکر شده است:
 
۱. {{متن حدیث|الْحَجَّالُ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ الْحُسَيْنِ عَنِ ابْنِ سِنَانٍ عَنْ عَبْدِ الْمَلِكِ الْقُمِّيِّ عَنْ إِدْرِيسَ عَنْ أَخِيهِ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ{{ع}} يَقُولُ بَيْنَا أَنَا وَ أَبِي مُتَوَجِّهَانِ إِلَى مَكَّةَ وَ أَبِي قَدْ تَقَدَّمَنِي فِي مَوْضِعٍ يُقَالُ لَهُ ضَجْنَانُ إِذْ جَاءَ رَجُلٌ وَ فِي عُنُقِهِ سِلْسِلَةٌ يَجُرُّهَا فَأَقْبَلَ عَلَيَّ فَقَالَ لَهُ اسْقِنِي اسْقِنِي اسْقِنِي قَالَ فَصَاحَ بِي أَبِي لَا تَسْقِهِ لَا سَقَاهُ اللَّهُ قَالَ فرجل [وَ فِي طَلَبِهِ رَجُلٌ] يَتْبَعُهُ حَتَّى جَذَبَ سِلْسِلَتَهُ جَذْبَةً فَأَلْقَاهُ وَ طَرَحَهُ فِي أَسْفَلِ دَرْكٍ مِنَ النَّارِ}}<ref>تفسیر کنز الدقائق، ج۱۱، ص۴۱۵ به نقل از بصائر الدرجات، ج۱، ص۲۸۵، ح۲.</ref>.
 
این روایت در منابع مختلف و با همین سند نقل شده است؛ با این تفاوت که در بعضی [[اسناد]] {{عربی|"عن إدريس، عن أخيه"}}<ref>تفسیر کنز الدقائق، ج۱۱، ص۴۱۵ به نقل از بصائر الدرجات، ج۱، ص۲۸۵، ح۲.</ref>. و در برخی {{عربی|"عن أخيه إدريس"}}<ref>الخرائج و الجرائح، ج۲، ص۸۱۴، ح۲۳.</ref> و در سندی دیگر {{عربی|"عن عبدالملك بن عبدالله القمي، عن أخيه إدريس بن عبدالله"}}<ref>الاختصاص، ص۲۷۶.</ref> ثبت شده است و همین عنوان درست است، بنابراین مراد از إدریس در [[سند روایت]] یاد شده، إدریس بن عبدالله است که شرح حال وی در جایگاه خود خواهد آمد.
 
۲. {{متن حدیث|قَالَ أَيْضاً حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ إِدْرِيسَ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنِ اِبْنِ فَضَّالٍ عَنْ أَبِي جَمِيلَةَ عَنْ مُحَمَّدٍ اَلْحَلَبِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: إِنَّ رَسُولَ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ عَرَّفَ أَصْحَابَهُ أَمِيرَ اَلْمُؤْمِنِينَ مَرَّتَيْنِ وَ ذَلِكَ أَنَّهُ قَالَ لَهُمْ أَ تَدْرُونَ مَنْ وَلِيُّكُمْ بَعْدِي قَالُوا اَللَّهُ وَ رَسُولُهُ أَعْلَمُ قَالَ فَإِنَّ اَللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى قَدْ قَالَ {{متن قرآن|فَإِنَّ اللَّهَ هُوَ مَوْلَاهُ وَجِبْرِيلُ وَصَالِحُ الْمُؤْمِنِينَ}}<ref>بی‌گمان خداوند و جبرئیل و (آن) مؤمن شایسته، یار اویند سوره تحریم، آیه ۴.</ref> يَعْنِي أَمِيرَ اَلْمُؤْمِنِينَ وَ هُوَ وَلِيُّكُمْ بَعْدِي وَ اَلْمَرَّةُ اَلثَّانِيَةُ يَوْمَ غَدِيرِ خُمٍّ حِينَ قَالَ مَنْ كُنْتُ مَوْلاَهُ فَعَلِيٌّ مَوْلاَهُ}}<ref>تفسیر کنز الدقائق، ج۱۳، ص۳۳۱.</ref>.
 
این [[روایت]] در منبع اصلی ([[تأویل الآیات الظاهرة]]) و در کتاب الیقین به صورت {{عربی|"... حدثنا أحمد بن إدريس عن أحمد بن محمد بن عيسى...}}<ref>تأویل الآیات الظاهره، ص۶۷۴؛ الیقین، ص۳۰۲، باب ۱۰۹.</ref> آمده و همین صحیح است؛ زیرا در هیچ سندی ادریس از [[احمد بن محمد بن عیسی]] روایت نکرده؛ ولی [[احمد بن ادریس اشعری]] [[روایات]] فراوانی از احمد بن محمد بن عیسی نقل کرده است<ref>تفسیر کنز الدقائق، ج۴، ص۴۱۵، ۳۵۰ و ۴۶۱، ج۶، ص۱۳۲ و۲۹۰؛ و....</ref>.<ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۳ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۳، ص ۳۰۶-۳۰۷.</ref>
 
==جستارهای وابسته==
* [[خاندان اشعری]]
* [[عبدالملک بن عبدالله قمی]] (برادر)
 
== منابع ==
{{منابع}}
# [[پرونده: IM009727.jpg|22px]] [[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۳ (کتاب)|'''رجال تفسیری ج۳''']]
{{پایان منابع}}
 
== پانویس ==
{{پانویس}}
 
[[رده:اعلام]]
[[رده:رجال تفسیری]]
[[رده: قمیان]]

نسخهٔ ‏۱۰ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۳۶

آشنایی اجمالی

ادریس در سند دو روایت تفسیر کنز الدقائق و به نقل از کتاب بصائر الدرجات و تأویل الآیات الظاهرة ذکر شده است:

۱. «الْحَجَّالُ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ الْحُسَيْنِ عَنِ ابْنِ سِنَانٍ عَنْ عَبْدِ الْمَلِكِ الْقُمِّيِّ عَنْ إِدْرِيسَ عَنْ أَخِيهِ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ(ع) يَقُولُ بَيْنَا أَنَا وَ أَبِي مُتَوَجِّهَانِ إِلَى مَكَّةَ وَ أَبِي قَدْ تَقَدَّمَنِي فِي مَوْضِعٍ يُقَالُ لَهُ ضَجْنَانُ إِذْ جَاءَ رَجُلٌ وَ فِي عُنُقِهِ سِلْسِلَةٌ يَجُرُّهَا فَأَقْبَلَ عَلَيَّ فَقَالَ لَهُ اسْقِنِي اسْقِنِي اسْقِنِي قَالَ فَصَاحَ بِي أَبِي لَا تَسْقِهِ لَا سَقَاهُ اللَّهُ قَالَ فرجل [وَ فِي طَلَبِهِ رَجُلٌ] يَتْبَعُهُ حَتَّى جَذَبَ سِلْسِلَتَهُ جَذْبَةً فَأَلْقَاهُ وَ طَرَحَهُ فِي أَسْفَلِ دَرْكٍ مِنَ النَّارِ»[۱].

این روایت در منابع مختلف و با همین سند نقل شده است؛ با این تفاوت که در بعضی اسناد "عن إدريس، عن أخيه"[۲]. و در برخی "عن أخيه إدريس"[۳] و در سندی دیگر "عن عبدالملك بن عبدالله القمي، عن أخيه إدريس بن عبدالله"[۴] ثبت شده است و همین عنوان درست است، بنابراین مراد از إدریس در سند روایت یاد شده، إدریس بن عبدالله است که شرح حال وی در جایگاه خود خواهد آمد.

۲. «قَالَ أَيْضاً حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ إِدْرِيسَ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنِ اِبْنِ فَضَّالٍ عَنْ أَبِي جَمِيلَةَ عَنْ مُحَمَّدٍ اَلْحَلَبِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: إِنَّ رَسُولَ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ عَرَّفَ أَصْحَابَهُ أَمِيرَ اَلْمُؤْمِنِينَ مَرَّتَيْنِ وَ ذَلِكَ أَنَّهُ قَالَ لَهُمْ أَ تَدْرُونَ مَنْ وَلِيُّكُمْ بَعْدِي قَالُوا اَللَّهُ وَ رَسُولُهُ أَعْلَمُ قَالَ فَإِنَّ اَللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى قَدْ قَالَ ﴿فَإِنَّ اللَّهَ هُوَ مَوْلَاهُ وَجِبْرِيلُ وَصَالِحُ الْمُؤْمِنِينَ[۵] يَعْنِي أَمِيرَ اَلْمُؤْمِنِينَ وَ هُوَ وَلِيُّكُمْ بَعْدِي وَ اَلْمَرَّةُ اَلثَّانِيَةُ يَوْمَ غَدِيرِ خُمٍّ حِينَ قَالَ مَنْ كُنْتُ مَوْلاَهُ فَعَلِيٌّ مَوْلاَهُ»[۶].

این روایت در منبع اصلی (تأویل الآیات الظاهرة) و در کتاب الیقین به صورت "... حدثنا أحمد بن إدريس عن أحمد بن محمد بن عيسى...[۷] آمده و همین صحیح است؛ زیرا در هیچ سندی ادریس از احمد بن محمد بن عیسی روایت نکرده؛ ولی احمد بن ادریس اشعری روایات فراوانی از احمد بن محمد بن عیسی نقل کرده است[۸].[۹]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. تفسیر کنز الدقائق، ج۱۱، ص۴۱۵ به نقل از بصائر الدرجات، ج۱، ص۲۸۵، ح۲.
  2. تفسیر کنز الدقائق، ج۱۱، ص۴۱۵ به نقل از بصائر الدرجات، ج۱، ص۲۸۵، ح۲.
  3. الخرائج و الجرائح، ج۲، ص۸۱۴، ح۲۳.
  4. الاختصاص، ص۲۷۶.
  5. بی‌گمان خداوند و جبرئیل و (آن) مؤمن شایسته، یار اویند سوره تحریم، آیه ۴.
  6. تفسیر کنز الدقائق، ج۱۳، ص۳۳۱.
  7. تأویل الآیات الظاهره، ص۶۷۴؛ الیقین، ص۳۰۲، باب ۱۰۹.
  8. تفسیر کنز الدقائق، ج۴، ص۴۱۵، ۳۵۰ و ۴۶۱، ج۶، ص۱۳۲ و۲۹۰؛ و....
  9. جوادی آملی، عبدالله، رجال تفسیری، ج۳، ص ۳۰۶-۳۰۷.