←فرشتگان و آفرینش آدم
برچسب: پیوندهای ابهامزدایی |
|||
خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
=== فرشتگان و آفرینش آدم === | === فرشتگان و آفرینش آدم === | ||
{{همچنین|فرشتگان}} | {{همچنین|فرشتگان}} | ||
==== آموزش اسما و عرضه آنها بر فرشتگان ==== | |||
{{اصلی|تعلیم اسماء}} | |||
نامها به آدم آموخته شد؛ سپس بر [[ملائکه]] عرضه و از آنها خواسته شد که از نامها خبر دهند: {{متن قرآن|وَعَلَّمَ آدَمَ الْأَسْمَاءَ كُلَّهَا ثُمَّ عَرَضَهُمْ عَلَى الْمَلَائِكَةِ فَقَالَ أَنْبِئُونِي بِأَسْمَاءِ هَؤُلَاءِ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ}}<ref>«و همه نامها را به آدم آموخت سپس آنان را بر فرشتگان عرضه کرد و گفت: اگر راست میگویید نامهای اینان را به من بگویید» سوره بقره، آیه ۳۱.</ref> و [[فرشتگان]] اظهار [[ناتوانی]] و [[ناآگاهی]] کردند: {{متن قرآن|قَالُوا سُبْحَانَكَ لَا عِلْمَ لَنَا إِلَّا مَا عَلَّمْتَنَا}}<ref>«گفتند: پاکاکه تویی! ما دانشی جز آنچه تو به ما آموختهای، نداریم، بیگمان تویی که دانای فرزانهای» سوره بقره، آیه ۳۲.</ref> [[خداوند]] خطاب به آدم فرمود: {{متن قرآن|قَالَ يَا آدَمُ أَنْبِئْهُمْ بِأَسْمَائِهِمْ فَلَمَّا أَنْبَأَهُمْ بِأَسْمَائِهِمْ قَالَ أَلَمْ أَقُلْ لَكُمْ إِنِّي أَعْلَمُ غَيْبَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَأَعْلَمُ مَا تُبْدُونَ وَمَا كُنْتُمْ تَكْتُمُونَ}}<ref>«فرمود: ای آدم! آنان را از نامهای اینان آگاه ساز! و چون آنان را از نامهای اینان آگاهانید فرمود:» سوره بقره، آیه ۳۳.</ref> به گفته [[طبرسی]] و فخررازی، [[خداوند]] آدم را به [[دانش]] [[برتری]] داده است<ref>مجمع البیان، ج ۱، ص ۱۸۰؛ التفسیر الکبیر، ج ۲، ص ۱۷۸.</ref>. در اینجا [[فرشتگان]] در برابر معلومات گسترده و [[دانش]] فراوان [[انسان]]، سرتسلیم فرود آوردند و بر آنها، آشکار شد که او سزاوار چنین مقامی است<ref>نمونه، ج ۱، ص ۱۷۸.</ref>.<ref>[[علی احمد ناصح|ناصح، علی احمد]]، [[آدم - ناصح (مقاله)|مقاله «آدم»]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۱ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج۱، ص ۱۳۳-۱۳۶.</ref>. | |||
==== پرسش و شگفتی فرشتگان ==== | |||
آن گاه که [[خداوند]] از [[خلافت]] موجودی در [[زمین]] خبر داد، [[فرشتگان]] پرسیدند: آیا کسی را در [[زمین]] [[جانشین]] میکنی که در آن [[فساد]] و [[خون ریزی]] کند؟: {{متن قرآن|قَالُوا أَتَجْعَلُ فِيهَا مَنْ يُفْسِدُ فِيهَا وَيَسْفِكُ الدِّمَاءَ}}<ref>«و (یاد کن) آنگاه را که پروردگارت به فرشتگان فرمود: میخواهم جانشینی در زمین بگمارم، گفتند: آیا کسی را در آن میگماری که در آن تباهی میکند و خونها میریزد در حالی که ما تو را با سپاس، به پاکی میستاییم و تو را پاک میشمریم؛ فرمود: من چیزی میدانم که» سوره بقره، آیه ۳۰.</ref>. بیشتر [[مفسران]]، پرسش [[فرشتگان]] را برای [[کشف]] [[حقیقت]] و [[حکمت]] [[آفرینش آدم]] دانستهاند، نه [[اعتراض]] به [[خداوند]] و [[طعن]] بر بنی آدم؛ زیرا [[مقام فرشتگان]] [[برتر]] از آن است که چنین کنند<ref>بیضاوی، ج ۱، ص ۸۲.</ref>؛ البته برخی پرسش مذکور را از [[باب]] [[اعتراض]] و [[طعن]] و آن را از سوی [[فرشتگان]] زمینی، [[جن]] و [[شیاطین]] دانستهاند؛ زیرا [[تاریکی]] نشئه [[مادیت]] که موجب [[حجاب]] است، بر آنها [[غلبه]] داشته و درباره مرتبه آدم فاقد [[شناخت]] بودهاند<ref>شرح فصوص الحکم، ص ۳۶۹.</ref>.<ref>[[علی احمد ناصح|ناصح، علی احمد]]، [[آدم - ناصح (مقاله)|مقاله «آدم»]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۱ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج۱، ص ۱۳۲-۱۳۳؛ [[حسن علی نوریها|نوریها، حسن علی]]، [[آدم - نوریها (مقاله)|مقاله «آدم»]]، [[دانشنامه معاصر قرآن کریم (کتاب)|دانشنامه معاصر قرآن کریم]]، ص۳۵-۳۹.</ref> | آن گاه که [[خداوند]] از [[خلافت]] موجودی در [[زمین]] خبر داد، [[فرشتگان]] پرسیدند: آیا کسی را در [[زمین]] [[جانشین]] میکنی که در آن [[فساد]] و [[خون ریزی]] کند؟: {{متن قرآن|قَالُوا أَتَجْعَلُ فِيهَا مَنْ يُفْسِدُ فِيهَا وَيَسْفِكُ الدِّمَاءَ}}<ref>«و (یاد کن) آنگاه را که پروردگارت به فرشتگان فرمود: میخواهم جانشینی در زمین بگمارم، گفتند: آیا کسی را در آن میگماری که در آن تباهی میکند و خونها میریزد در حالی که ما تو را با سپاس، به پاکی میستاییم و تو را پاک میشمریم؛ فرمود: من چیزی میدانم که» سوره بقره، آیه ۳۰.</ref>. بیشتر [[مفسران]]، پرسش [[فرشتگان]] را برای [[کشف]] [[حقیقت]] و [[حکمت]] [[آفرینش آدم]] دانستهاند، نه [[اعتراض]] به [[خداوند]] و [[طعن]] بر بنی آدم؛ زیرا [[مقام فرشتگان]] [[برتر]] از آن است که چنین کنند<ref>بیضاوی، ج ۱، ص ۸۲.</ref>؛ البته برخی پرسش مذکور را از [[باب]] [[اعتراض]] و [[طعن]] و آن را از سوی [[فرشتگان]] زمینی، [[جن]] و [[شیاطین]] دانستهاند؛ زیرا [[تاریکی]] نشئه [[مادیت]] که موجب [[حجاب]] است، بر آنها [[غلبه]] داشته و درباره مرتبه آدم فاقد [[شناخت]] بودهاند<ref>شرح فصوص الحکم، ص ۳۶۹.</ref>.<ref>[[علی احمد ناصح|ناصح، علی احمد]]، [[آدم - ناصح (مقاله)|مقاله «آدم»]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۱ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج۱، ص ۱۳۲-۱۳۳؛ [[حسن علی نوریها|نوریها، حسن علی]]، [[آدم - نوریها (مقاله)|مقاله «آدم»]]، [[دانشنامه معاصر قرآن کریم (کتاب)|دانشنامه معاصر قرآن کریم]]، ص۳۵-۳۹.</ref> | ||