←سجده فرشتگان در قرآن
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
[[فرمان]] سجده فرشتگان بر آدم، در [[آیه]] {{متن قرآن|وَإِذْ قُلْنَا لِلْمَلَائِكَةِ اسْجُدُوا}}<ref>«و (یاد کنید) آنگاه را که به فرشتگان گفتیم: برای آدم فروتنی کنید، همه فروتنی کردند جز ابلیس که سرباز زد و سرکشی کرد و از کافران شد» سوره بقره، آیه ۳۴.</ref> و [[آیات]] دیگری آمده است. در اینکه مقصود از این [[سجده]] چه بوده و آیا به شخص آدم {{ع}} اختصاص داشته یا مربوط به همه ذریه اوست و آیا همه [[ملائکه]] به [[سجده]] [[مأمور]] بودند، یا گروهی خاص، و زمان این [[سجده]]، چه هنگامی بوده، [[مفسران]] آرای گوناگونی دارند. | [[فرمان]] سجده فرشتگان بر آدم، در [[آیه]] {{متن قرآن|وَإِذْ قُلْنَا لِلْمَلَائِكَةِ اسْجُدُوا}}<ref>«و (یاد کنید) آنگاه را که به فرشتگان گفتیم: برای آدم فروتنی کنید، همه فروتنی کردند جز ابلیس که سرباز زد و سرکشی کرد و از کافران شد» سوره بقره، آیه ۳۴.</ref> و [[آیات]] دیگری آمده است. در اینکه مقصود از این [[سجده]] چه بوده و آیا به شخص آدم {{ع}} اختصاص داشته یا مربوط به همه ذریه اوست و آیا همه [[ملائکه]] به [[سجده]] [[مأمور]] بودند، یا گروهی خاص، و زمان این [[سجده]]، چه هنگامی بوده، [[مفسران]] آرای گوناگونی دارند. | ||
از ظاهر بیش‌تر [[تفاسیر]] برمی‌آید که مسجود بودن را مختص شخص آدم {{ع}} دانسته‌اند؛ ولی برخی [[سجده]] [[ملائکه]] را ویژه شخص آدم ندانسته و گفته‌اند: این [[سجده]] برای همه | از ظاهر بیش‌تر [[تفاسیر]] برمی‌آید که مسجود بودن را مختص شخص آدم {{ع}} دانسته‌اند؛ ولی برخی [[سجده]] [[ملائکه]] را ویژه شخص آدم ندانسته و گفته‌اند: این [[سجده]] برای همه فرزندان آدم و [[حیات]] انسانی بوده و آدم {{ع}} از باب نمونه و به نمایندگی از طرف همه افراد [[انسان]]، مسجود [[فرشتگان]] قرار گرفته است. | ||
گفته شده: این [[سجده]] در [[حقیقت]]، [[احترام به انسانیت]]، به ویژه [[اهل بیت]] [[رسالت]] {{عم}} بوده است؛ همان گونه که [[امام علی]] {{ع}} در [[حدیثی]] می‌فرماید: [[خداوند]] ما را در صلب آدم قرار داد و [[فرشتگان]] را فرمود که برای ما بر او [[سجده]] کنند<ref>الفرقان، ج ۸ و ۹، ص ۴۲ و ۴۳.</ref>. برخی نیز آدم {{ع}} را الگویی برای [[انسان کامل]] برشمرده و گفته‌اند: این | گفته شده: این [[سجده]] در [[حقیقت]]، [[احترام به انسانیت]]، به ویژه [[اهل بیت]] [[رسالت]] {{عم}} بوده است؛ همان گونه که [[امام علی]] {{ع}} در [[حدیثی]] می‌فرماید: [[خداوند]] ما را در صلب آدم قرار داد و [[فرشتگان]] را فرمود که برای ما بر او [[سجده]] کنند<ref>الفرقان، ج ۸ و ۹، ص ۴۲ و ۴۳.</ref>. برخی نیز آدم {{ع}} را الگویی برای [[انسان کامل]] برشمرده و گفته‌اند: این مقام مخصوص شخص آدم {{ع}} نیست؛ بلکه متعلق به [[انسان کامل]] است<ref>تفسیر موضوعی، ج ۶، ص ۲۱۰.</ref>.<ref>[[علی احمد ناصح|ناصح، علی احمد]]، [[آدم - ناصح (مقاله)|آدم]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۱ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم ج۱]]، ص ۱۳۶-۱۳۷.</ref> | ||
==داستان سجده== | ==داستان سجده== | ||