بحث:یمن: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «== موقعیت جغرافیایی == == تاریخچه == == مساجد و مکانهای زیارتی == == مدارس علمیه == == مشاهیر == == آرامگاههای تاریخی == == نژاد و زبان == == ساختار سیاسی == == بافت اجتماعی == == ادیان و مذاهب == == پیشینه اسلام == == پیشینه تشیع == == وضعیت کنونی شیعیان == == جمعیت شیعی...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
== مقدمه == | |||
جنوب عربستان به علت خیر و برکتش، «یمن» نام گرفته است<ref>شوقی ضیف، عصر جاهلی، ص۲۶.</ref>. این سرزمین از سرسبزترین و با برکتترین مناطق شبه جزیره عربستان، به شمار آمده و از گذشته [[اقتصادی]] و [[اجتماعی]] بسیار درخشانی، برخوردار بوده است. در گذشته یمن کل جنوب عربستان را شامل میشد و عمان، حضرموت، [[مهره]]، شحر، [[عدن]]، [[صنعا]] و دیگر بخشهای یمن را در بر میگرفت<ref>اصطخری، مسالک و ممالک، ص۱۴.</ref>. | |||
حدود آن از سرین تا [[یلملم]]، از یلملم تا پشت [[طائف]] و از نجد یمن تا خلیج فارس در شرق عربستان میرسید<ref>اصطخری، مسالک و ممالک، ص۱۴.</ref>.<ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، [[وضعیت جغرافیایی و طبیعی (مقاله)|وضعیت جغرافیایی و طبیعی]]، [[فرهنگنامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۲ (کتاب)|فرهنگنامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم]]، ج۲، ص۳۷۳.</ref> | |||
== موقعیت جغرافیایی == | == موقعیت جغرافیایی == | ||
== تاریخچه == | == تاریخچه == |
نسخهٔ ۲۷ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۳۶
مقدمه
جنوب عربستان به علت خیر و برکتش، «یمن» نام گرفته است[۱]. این سرزمین از سرسبزترین و با برکتترین مناطق شبه جزیره عربستان، به شمار آمده و از گذشته اقتصادی و اجتماعی بسیار درخشانی، برخوردار بوده است. در گذشته یمن کل جنوب عربستان را شامل میشد و عمان، حضرموت، مهره، شحر، عدن، صنعا و دیگر بخشهای یمن را در بر میگرفت[۲].
حدود آن از سرین تا یلملم، از یلملم تا پشت طائف و از نجد یمن تا خلیج فارس در شرق عربستان میرسید[۳].[۴]
موقعیت جغرافیایی
تاریخچه
مساجد و مکانهای زیارتی
مدارس علمیه
مشاهیر
آرامگاههای تاریخی
نژاد و زبان
ساختار سیاسی
بافت اجتماعی
ادیان و مذاهب
پیشینه اسلام
پیشینه تشیع
وضعیت کنونی شیعیان
جمعیت شیعیان
شخصیتهای شیعی
- ↑ شوقی ضیف، عصر جاهلی، ص۲۶.
- ↑ اصطخری، مسالک و ممالک، ص۱۴.
- ↑ اصطخری، مسالک و ممالک، ص۱۴.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، وضعیت جغرافیایی و طبیعی، فرهنگنامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۲، ص۳۷۳.