{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }}
#تغییر_مسیر [[عبدالله بن عبدالقدوس تمیمی سعدی]]
== آشنایی اجمالی ==
او به [[بنی سعد بن زید مناة]] از شاخه‌های [[قبیله]] بزرگ [[بنی‌تمیم]] منتسب است. <ref> المزی، تهذیب الکمال، ج۱۵، ص۲۴۲.</ref> کنیه‌اش «ابو محمد»، و به نقلی «ابو سعید» و «ابو صالح» است.<ref> المزی، تهذیب الکمال، ج۱۵، ص۲۴۲.</ref> عبدالله، نخست از ساکنان [[کوفه]] بود تا این که به [[ری]] رفت و در این [[شهر]] سکنی گزید.<ref> عقیلی، کتاب الضعفاء، ج۲، ص۲۷۹؛ ذهبی، میزان الاعتدال، ج۲، ص۴۵۷.</ref> [[سکونت]] او در این شهر، موجب گردید تا به رازی هم منتسب گردد.<ref> ابن ابی‌حاتم، الجرح و التعدیل، ج۵، ص۱۰۴؛ ذهبی، تاریخ الاسلام، ج۱۲، ص۲۱۸.</ref> [[عبد الله بن عبدالقدوس تمیمی سعدی رازی]]، روایاتی را از [[عبد الملک بن عمیر]]، [[جابر جعفی]]، [[لیث بن ابی سلیم]]، [[سلیمان اعمش]]<ref> ابن ابی‌حاتم، الجرح و التعدیل، ج۵، ص۱۰۴؛ ذهبی، تاریخ الاسلام، ج۱۲، ص۲۱۸.</ref> و [[عبید المکتب]]<ref> بخاری، التاریخ الکبیر، ج۵، ص۱۴۱؛ المزی، تهذیب الکمال، ج۱۵، ص۲۴۲.</ref> نقل کرده است. [[عباد بن یعقوب رواجنی]]، [[احمد بن حاتم طویل]]، [[محمد بن حمید رازی]]، [[عبدالله بن طاهر رازی]] و جماعتی دیگر هم در شمار [[راویان احادیث]] او نام برده شده‌اند.<ref> ذهبی، تاریخ الاسلام، ج۱۲، ص۲۱۸؛ المزی، تهذیب الکمال، ج۱۵، ص۲۴۲-۲۳۴. نیز ر. ک. ابن ابی‌حاتم، الجرح و التعدیل، ج۵، ص۱۰۴.</ref>
عبدالله بن عبد القدوس بر [[مذهب تشیع]] بود.<ref> ذهبی، میزان الاعتدال، ج۲، ص۴۵۷.</ref> گویا به جهت همین امر به انحاء مختلف مورد هجمه برخی از تراجم نگاران [[اهل سنت]] قرار گرفته، وثاقتش نزد آنان مخدوش گردیده است. چندان که [[ابن معین]] از او با تعبیر {{عربی|"رافضي خبيث"}} یاد کرده، وثاقتش را با عبارت {{عربی|"لیس بشئ"}} رد کرده است.<ref> ذهبی، تاریخ الاسلام، ج۱۲، ص۲۱۸.</ref> برخی هم در توجیه عدم [[وثاقت]] او، خشبی بودن<ref> ذهبی، میزان الاعتدال، ج۲، ص۴۵۷؛ المزی، تهذیب الکمال، ج۱۵، ص۲۴۳ به نقل از ابو معمر.</ref> و بعضی دیگر، شباهت به دیوانگانی که [[کودکان]] در پی‌اش فریاد می‌‌کشیدند، را مورد توجه قرار داده‌اند.<ref> ابن ابی‌حاتم، الجرح و التعدیل، ج۵، ص۱۰۴ به نقل از ابوجعفر جمال. ذهبی هم، عبارت مشابهی را از محمد بن مهران نقل کرده است. (ذهبی، تاریخ الاسلام، ج۱۲، ص۲۱۹).</ref> ذکر او به عنوان مجاهیل هم، از دیگر دلایلی است که برخی جهت [[تضعیف]] او بدان دست یازیدند.<ref> ذهبی، میزان الاعتدال، ج۲، ص۴۵۷ به نقل از ابوزرعه رازی.</ref> [[دار قطنی]]<ref> ذهبی، میزان الاعتدال، ج۲، ص۴۵۷.</ref> و [[نسائی]]<ref> المزی، تهذیب الکمال، ج۱۵، ص۲۴۴. نسائی در جای دیگر از عبدالله با تعبیر «لیس بثقه» نام برده است. (نسائی، کتاب الضعفاء و المتروکین، ص۱۹۹))</ref> و [[محمد بن عمرو زنیج]]<ref> او در پاسخ به پرسش احمد بن علی الأبار گفته است: «او را رها کردم، چیزی از او ننوشتم و او راضی کننده نیست». (عقیلی، کتاب الضعفاء، ج۲، ص۲۷۹؛ المزی، تهذیب الکمال، ج۱۵، ص۲۴۳).</ref> هم بدون ذکر دلیلی مشخص، عبدالله بن عبدالقدوس را [[ضعیف]] برشمردند. ضمن آنکه [[ابوعبید اجری]] نیز به نقل از [[ابی داوود]] عبدالله را [[راوی حدیث]] [[قبر]] عنوان کرده و [[حدیث]] او را ضعیف بر می‌‌شمارد.<ref> المزی، تهذیب الکمال، ج۱۵، ص۲۴۳.</ref> وی در جای دیگر، [[احادیث]] عبدالله بن عبد القدوس را بواسطه رفض مطرود دانسته و آورده است: «از یحیی به من خبر دادند که گفت: او [[راوی]] قابل اعتمادی نیست».<ref> المزی، تهذیب الکمال، ج۱۵، ص۲۴۴. ابواحمد بن عدی هم به دلیل آنکه عبد الله بن عبد القدوس «عموماً آنچه نقل می‌‌کند در فضایل اهل بیت است». او را ضعیف می‌‌شمارد. (المزی، تهذیب الکمال، ج۱۵، ص۲۴۴؛ ذهبی، تاریخ الاسلام، ج۱۲، ص۲۱۹).</ref> در مقابل این گروه، برخی نیز همچون [[محمد بن عیسی]]<ref> المزی، تهذیب الکمال، ج۱۵، ص۲۴۳.</ref> و [[ابن حبان]]<ref> ابن حبان، الثقات، ج۷، ص۴۸.</ref> از عبدالله بن عبدالقدوس در شمار [[ثقات]] نام بردند. ضمن آنکه [[بخاری]] و [[ترمذی]] هم، به احادیث وی استناد کرده، از او [[روایت]] نقل کرده‌اند.<ref> المزی، تهذیب الکمال، ج۱۵، ص۲۴۴.</ref> بخاری، عبدالله بن عبدالقدوس را در اصل فردی [[صدوق]] توصیف کرده که از افراد [[ضعیف]] [[نقل روایت]] نموده است.<ref> المزی، تهذیب الکمال، ج۱۵، ص۲۴۳.</ref>
== منابع ==
{{منابع}}
# [[پرونده:13681302.jpg|22px]] [[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، مکاتبه اختصاصی با [[دانشنامه مجازی امامت و ولایت]]
