←جلوه‌هایی از هدایت تکوینی در آفرینش
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
تفکر عقلانی همانند مشاهده بصری نیست؛ زیرا گاه دیدگان به [[آدمی]] [[دروغ]] می‌گویند، ولی عقل به کسی که از او نصح و خیر بخواهد، [[خیانت]] نمی‌کند<ref>نهج البلاغه، حکمت ۲۸۱.</ref>.<ref>[[علی ربانی گلپایگانی|ربانی گلپایگانی، علی]]، [[هدایت و ضلالت - ربانی گلپایگانی (مقاله)| مقاله «هدایت و ضلالت»]]، [[دانشنامه امام علی ج۲ (کتاب)|دانشنامه امام علی ج۲]] ص ۱۷۹.</ref>. | تفکر عقلانی همانند مشاهده بصری نیست؛ زیرا گاه دیدگان به [[آدمی]] [[دروغ]] می‌گویند، ولی عقل به کسی که از او نصح و خیر بخواهد، [[خیانت]] نمی‌کند<ref>نهج البلاغه، حکمت ۲۸۱.</ref>.<ref>[[علی ربانی گلپایگانی|ربانی گلپایگانی، علی]]، [[هدایت و ضلالت - ربانی گلپایگانی (مقاله)| مقاله «هدایت و ضلالت»]]، [[دانشنامه امام علی ج۲ (کتاب)|دانشنامه امام علی ج۲]] ص ۱۷۹.</ref>. | ||
==جلوه‌هایی از | ==جلوه‌هایی از هدایت تکوینی در آفرینش== | ||
{{همچنین|آفرینش}} | |||
در [[نهج البلاغه]] از هدایت تکوینی و جلوه هایش در [[جهان طبیعت]] بسیار سخن رفته است که نقل و بررسی آنها به کتابی بزرگ نیازمند است. در این جا به یادآوری نمونه‌هایی بسنده می‌کنیم: | در [[نهج البلاغه]] از هدایت تکوینی و جلوه هایش در [[جهان طبیعت]] بسیار سخن رفته است که نقل و بررسی آنها به کتابی بزرگ نیازمند است. در این جا به یادآوری نمونه‌هایی بسنده می‌کنیم: | ||
[[امام]] درباره [[آفرینش انسان]] و جلوه [[هدایت تکوینی الهی]] در آفرینش او می‌فرماید: | [[امام]] درباره [[آفرینش انسان]] و جلوه [[هدایت تکوینی الهی]] در آفرینش او می‌فرماید: | ||