هدایت امام: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۳۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۰۳

مقدمه

کتمان ولایت اهل بیت (ع) به منزله کتمان هدایت الهی است.

«عن أبی عبدالله فی قوله تعالی: إِنَّ الَّذِينَ يَكْتُمُونَ مَا أَنْزَلْنَا مِنَ الْبَيِّنَاتِ وَالْهُدَى مِنْ بَعْدِ مَا بَيَّنَّاهُ لِلنَّاسِ فِي الْكِتَابِ أُولَئِكَ يَلْعَنُهُمُ اللَّهُ وَيَلْعَنُهُمُ اللَّاعِنُونَ^[۱] فی علیٍّ».
«عَنْ حُمْرَانَ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ (ع)‏ فِي قَوْلِ اللَّهِ‏ إِنَّ الَّذِينَ يَكْتُمُونَ مَا أَنْزَلْنَا... يَعْنِي بِذَلِكَ‏ نَحْنُ‏ وَ اللَّهُ‏ الْمُسْتَعانُ‏»^[۲].

توضیح آنکه: در این آیه، خداوند کتمان کنندگان آیات الهی را لعنت نموده است. با توجه به آنکه کتمان رسالت رسول خدا (ص) و یا آیات قرآن، به دلیل شدت ظهوری که دارد، اولاً امر مشکلی است، بنابراین کسی از مسلمانان جرأت چنین کاری را نداشت و ثانیاً، چون ولایت باطن رسالت است، کتمان آن به منزله گرفتن روح بالندگی و حیات از مقام رسالت رسول خدا (ص) است؛ لذا در روایات، ولایت نازل منزله کتمان آیات قرآن و هدایت الهی بیان شده است.^[۳]

منابع

فیاض‌بخش و محسنی، ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۴

پانویس

↑ «خداوند و لعنت‌کنندگان، کسانی را لعنت می‌کنند که برهان‌ها و رهنمودی را که فرو فرستادیم، پس از آنکه در کتاب (تورات) برای مردم روشن کردیم، پنهان می‌دارند» سوره بقره، آیه ۱۵۹.
↑ مدرک هر دو روایت، تفسیر العیاشی (ط. مکتبة العلمیة الإسلامیة. ۱۳۸۰ ﻫ.ق)، ج۱، ص۷۱.
↑ فیاض‌بخش و محسنی، ولایت و امامت از منظر عقل و نقل، ج۴ ص ۲۷۹.

[1] «خداوند و لعنت‌کنندگان، کسانی را لعنت می‌کنند که برهان‌ها و رهنمودی را که فرو فرستادیم، پس از آنکه در کتاب (تورات) برای مردم روشن کردیم، پنهان می‌دارند» سوره بقره، آیه ۱۵۹.

[2] مدرک هر دو روایت، تفسیر العیاشی (ط. مکتبة العلمیة الإسلامیة. ۱۳۸۰ ﻫ.ق)، ج۱، ص۷۱.

[3] فیاض‌بخش و محسنی، ولایت و امامت از منظر عقل و نقل، ج۴ ص ۲۷۹.

[۱]

[۲]

[۳]

@@ خط ۴: / خط ۴: @@
 [[کتمان]] [[ولایت اهل بیت]] {{ع}} به منزله کتمان [[هدایت الهی]] است.
 #{{متن حدیث|عن أبی عبدالله فی قوله تعالی: {{متن قرآن|إِنَّ الَّذِينَ يَكْتُمُونَ مَا أَنْزَلْنَا مِنَ الْبَيِّنَاتِ وَالْهُدَى مِنْ بَعْدِ مَا بَيَّنَّاهُ لِلنَّاسِ فِي الْكِتَابِ أُولَئِكَ يَلْعَنُهُمُ اللَّهُ وَيَلْعَنُهُمُ اللَّاعِنُونَ}}<ref>«خداوند و لعنت‌کنندگان، کسانی را لعنت می‌کنند که برهان‌ها و رهنمودی را که فرو فرستادیم، پس از آنکه در کتاب (تورات) برای مردم روشن کردیم، پنهان می‌دارند» سوره بقره، آیه ۱۵۹.</ref> فی علیٍّ}}.
-#{{متن حدیث|عَنْ حُمْرَانَ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ {{ع}}‏ فِي قَوْلِ اللَّهِ‏ {{متن قرآن|إِنَّ الَّذِينَ يَكْتُمُونَ مَا أَنْزَلْنَا...}} يَعْنِي بِذَلِكَ‏ نَحْنُ‏ وَ اللَّهُ‏ الْمُسْتَعانُ‏}}<ref>مدرک هر دو روایت، تفسیر العیاشی (ط. مکتبة العلمیة الإسلامیة. ۱۳۸۰ ه. ق.)، ج۱، ص۷۱.</ref>.
+#{{متن حدیث|عَنْ حُمْرَانَ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ {{ع}}‏ فِي قَوْلِ اللَّهِ‏ {{متن قرآن|إِنَّ الَّذِينَ يَكْتُمُونَ مَا أَنْزَلْنَا...}} يَعْنِي بِذَلِكَ‏ نَحْنُ‏ وَ اللَّهُ‏ الْمُسْتَعانُ‏}}<ref>مدرک هر دو روایت، تفسیر العیاشی (ط. مکتبة العلمیة الإسلامیة. ۱۳۸۰ ﻫ.ق)، ج۱، ص۷۱.</ref>.
 توضیح آنکه: در این [[آیه]]، [[خداوند]] کتمان کنندگان [[آیات الهی]] را [[لعنت]] نموده است. با توجه به آنکه کتمان [[رسالت]] [[رسول خدا]] {{صل}} و یا [[آیات قرآن]]، به دلیل شدت ظهوری که دارد، اولاً امر مشکلی است، بنابراین کسی از [[مسلمانان]] جرأت چنین کاری را نداشت و ثانیاً، چون [[ولایت]] [[باطن]] رسالت است، کتمان آن به منزله گرفتن [[روح]] [[بالندگی]] و [[حیات]] از [[مقام رسالت]] رسول خدا {{صل}} است؛ لذا در [[روایات]]، ولایت نازل منزله کتمان آیات قرآن و هدایت الهی بیان شده است.<ref>[[محمد تقی فیاض‌بخش|فیاض‌بخش]] و [[فرید محسنی|محسنی]]، [[ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۴ (کتاب)|ولایت و امامت از منظر عقل و نقل]]، ج۴ ص ۲۷۹.</ref>