جامه سیاه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
رسم است که در سوک عزیزان، [[لباس]] سیاه می‌‌پوشند، در ایام [[محرّم]] نیز [[عزاداران]] در عزای [[سید الشهدا]]، هم خود [[لباس]] سیاه می‌‌پوشند، هم [[مساجد]] و تکایا و سر در ساختمان‌ها را سیاهپوش میکنند. در تعابیر [[شاعران]] نیز سیاهی | رسم است که در سوک عزیزان، [[لباس]] سیاه می‌‌پوشند، در ایام [[محرّم]] نیز [[عزاداران]] در عزای [[سید الشهدا]]، هم خود [[لباس]] سیاه می‌‌پوشند، هم [[مساجد]] و تکایا و سر در ساختمان‌ها را سیاهپوش میکنند. در تعابیر [[شاعران]] نیز سیاهی شب بعنوان [[جامه]] سیاهی به حساب آمده که [[جهان]] در سوک [[سالار شهیدان]] به بر می‌‌کند، جامه [[نیلی]] هم گفته می‌‌شود. [[نقل]] شده چون [[امام حسین]] {{ع}} [[شهید]] شد، [[زنان]] [[بنی هاشم]] سیاه پوشیدند و [[عزاداری]] کردند و [[امام سجاد]] {{ع}} برای سوک و ماتم آنان غذا تهیّه می‌‌کرد<ref>بحار الأنوار، ج ۴۵، ص ۱۸۸.</ref>.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۱۳۹.</ref> | ||
==[[لباس]] مشکی بر تن کردن== | == [[لباس]] مشکی بر تن کردن == | ||
مرسوم و معمول میان [[مردم]] آن است که در غم [[مرگ]] عزیزان، | مرسوم و معمول میان [[مردم]] آن است که در غم [[مرگ]] عزیزان، لباس سیاه بر تن میکنند و این رنگ لباس را، علامت [[ماتم]] و [[عزا]] می‌دانند. بنابراین، یکی از راه‌ها و شیوه‌های مطلوب عزاداری برای [[خامس آل عبا]]، پوشیدن لباس سیاه در سالروز [[شهادت]] آن حضرت یا ایام [[محرم]] است. در [[تاریخ]] می‌خوانیم: هنگامی که [[حسین بن علی]]{{ع}} به شهادت رسید، [[زنان]] بنی [[هاشمی]] لباس‌های سیاه و [[خشن]] پوشیدند<ref>{{متن حدیث|لَمَّا قُتِلَ الْحُسَيْنُ بْنُ عَلِيٍّ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِ لَبِسَ نِسَاءُ بَنِي هَاشِمٍ السَّوَادَ وَ الْمُسُوحَ}}؛ (بحارالانوار، ج۴۵، ص۱۸۸).</ref>. | ||
در [[تاریخ]] می‌خوانیم: هنگامی که [[حسین بن علی]]{{ع}} به شهادت رسید، [[زنان]] بنی [[هاشمی]] لباس‌های سیاه و [[خشن]] پوشیدند<ref>{{متن حدیث|لَمَّا قُتِلَ الْحُسَيْنُ بْنُ عَلِيٍّ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِ لَبِسَ نِسَاءُ بَنِي هَاشِمٍ السَّوَادَ وَ الْمُسُوحَ}}؛ (بحارالانوار، ج۴۵، ص۱۸۸).</ref>. | |||
در برخی از [[روایات]] نیز آمده است: هنگامی که (بر اثر خطابه‌ها و | در برخی از [[روایات]] نیز آمده است: هنگامی که (بر اثر خطابه‌ها و افشاگری‌های امام سجاد{{ع}} و [[حضرت زینب]]{{س}}) یزید به [[خاندان]] [[هاشمی]] [[اجازه]] داد در [[دمشق]] [[عزاداری]] کنند، [[زنان]] هاشمی و قرشی لباس سیاه بر تن پوشیدند و به مدت هفت [[روز]] برای [[امام حسین]]{{ع}} و [[شهدای کربلا]] عزاداری کردند<ref>{{متن حدیث|فَلَمْ تَبْقَ هَاشِمِيَّةٌ وَ لَا قُرَشِيَّةٌ إِلَّا وَ لَبِسَتِ السَّوَادَ عَلَى الْحُسَيْنِ{{ع}} وَ نَدَبُوهُ عَلَى مَا نُقِلَ سَبْعَةَ أَيَّامٍ}}؛ (مستدرک الوسائل، ج۳، ص۳۲۷). | ||
لازم به یادآوری است که هر چند [[فقها]] بر اساس روایات به [[کراهت]] لباس سیاه به خصوص در [[نماز]] [[فتوا]] داده‌اند، ولی [[پوشیدن]] آن برای [[عزای امام حسین]]{{ع}} کراهتی ندارد و شاید رجحان نیز داشته باشد؛ زیرا جنبه [[تعظیم شعائر]] بر آن [[غلبه]] دارد.</ref>.<ref>[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی، ناصر]]، [[عاشورا ریشه‌ها انگیزه‌ها رویدادها پیامدها (کتاب)|عاشورا ریشه‌ها انگیزه‌ها رویدادها پیامدها]] ص ۸۰.</ref> | لازم به یادآوری است که هر چند [[فقها]] بر اساس روایات به [[کراهت]] لباس سیاه به خصوص در [[نماز]] [[فتوا]] داده‌اند، ولی [[پوشیدن]] آن برای [[عزای امام حسین]]{{ع}} کراهتی ندارد و شاید رجحان نیز داشته باشد؛ زیرا جنبه [[تعظیم شعائر]] بر آن [[غلبه]] دارد.</ref>.<ref>[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی، ناصر]]، [[عاشورا ریشه‌ها انگیزه‌ها رویدادها پیامدها (کتاب)|عاشورا ریشه‌ها انگیزه‌ها رویدادها پیامدها]] ص ۸۰.</ref> | ||
نسخهٔ ۲ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۸:۴۸
مقدمه
رسم است که در سوک عزیزان، لباس سیاه می‌‌پوشند، در ایام محرّم نیز عزاداران در عزای سید الشهدا، هم خود لباس سیاه می‌‌پوشند، هم مساجد و تکایا و سر در ساختمان‌ها را سیاهپوش میکنند. در تعابیر شاعران نیز سیاهی شب بعنوان جامه سیاهی به حساب آمده که جهان در سوک سالار شهیدان به بر می‌‌کند، جامه نیلی هم گفته می‌‌شود. نقل شده چون امام حسین (ع) شهید شد، زنان بنی هاشم سیاه پوشیدند و عزاداری کردند و امام سجاد (ع) برای سوک و ماتم آنان غذا تهیّه می‌‌کرد[۱].[۲]
لباس مشکی بر تن کردن
مرسوم و معمول میان مردم آن است که در غم مرگ عزیزان، لباس سیاه بر تن میکنند و این رنگ لباس را، علامت ماتم و عزا می‌دانند. بنابراین، یکی از راه‌ها و شیوه‌های مطلوب عزاداری برای خامس آل عبا، پوشیدن لباس سیاه در سالروز شهادت آن حضرت یا ایام محرم است. در تاریخ می‌خوانیم: هنگامی که حسین بن علی(ع) به شهادت رسید، زنان بنی هاشمی لباس‌های سیاه و خشن پوشیدند[۳].
در برخی از روایات نیز آمده است: هنگامی که (بر اثر خطابه‌ها و افشاگری‌های امام سجاد(ع) و حضرت زینب(س)) یزید به خاندان هاشمی اجازه داد در دمشق عزاداری کنند، زنان هاشمی و قرشی لباس سیاه بر تن پوشیدند و به مدت هفت روز برای امام حسین(ع) و شهدای کربلا عزاداری کردند[۴].[۵]
منابع
پانویس
- ↑ بحار الأنوار، ج ۴۵، ص ۱۸۸.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۱۳۹.
- ↑ «لَمَّا قُتِلَ الْحُسَيْنُ بْنُ عَلِيٍّ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِ لَبِسَ نِسَاءُ بَنِي هَاشِمٍ السَّوَادَ وَ الْمُسُوحَ»؛ (بحارالانوار، ج۴۵، ص۱۸۸).
- ↑ «فَلَمْ تَبْقَ هَاشِمِيَّةٌ وَ لَا قُرَشِيَّةٌ إِلَّا وَ لَبِسَتِ السَّوَادَ عَلَى الْحُسَيْنِ(ع) وَ نَدَبُوهُ عَلَى مَا نُقِلَ سَبْعَةَ أَيَّامٍ»؛ (مستدرک الوسائل، ج۳، ص۳۲۷). لازم به یادآوری است که هر چند فقها بر اساس روایات به کراهت لباس سیاه به خصوص در نماز فتوا داده‌اند، ولی پوشیدن آن برای عزای امام حسین(ع) کراهتی ندارد و شاید رجحان نیز داشته باشد؛ زیرا جنبه تعظیم شعائر بر آن غلبه دارد.
- ↑ مکارم شیرازی، ناصر، عاشورا ریشه‌ها انگیزه‌ها رویدادها پیامدها ص ۸۰.