ابوعبدالرحمن خطمی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۲: خط ۱۲:
| لقب =   
| لقب =   
| اهل =  
| اهل =  
| از قبیله =     
| از قبیله = [[بنی‌خطمه]]      
| از تیره = [[خطمة بن جشم بن مالک]]  
| از تیره = [[خطمة بن جشم بن مالک]]  
| پدر =   
| پدر =   
خط ۵۳: خط ۵۳:


نیز از وی نقل شده است که آن حضرت، کسی را که با میسر (قمار) بازی می‌کند و سپس [[نماز]] می‌خواند، همچون کسی دانست که با خون خوک وضو می‌سازد<ref>احمد بن حنبل، ج۵، ص۳۷۰؛ ابونعیم، ج۵، ص۲۹۵۶؛ ابن حجر، ج۷، ص۲۱۹.</ref>. [[ابن اثیر]]، این [[حدیث]] را ذیل دو مدخل عبدالرحمان خطمی<ref>ابن اثیر، ج۳، ص۴۳۸.</ref> و ابو عبدالرحمان خطمی آورده است<ref>ابن اثیر، ج۶، ص۱۹۵.</ref>، که به نظر می‌رسد آن دو را یکی می‌دانسته است. برخی، ابوعبدالرحمان را جد [[موسی بن عبدالرحمان]] دانسته‌اند که این حدیث از طریق موسی نقل شده است<ref>ابونعیم، ج۵، ص۵۲۹۲؛ ذهبی، ج۲، ص۱۸۳.</ref>. اگر چنین باشد، ممکن است در برخی [[روایات]]، کلمه «اباه» که حاکی از [[پدر]] عبدالرحمان است، افتاده باشد و این حدیث را به خود عبدالرحمان نسبت داده باشند. ابن اثیر<ref>ابن اثیر، ج۳، ص۴۳۹.</ref> در اینکه وی با [[عبدالرحمان بن حبیب خطمی]] یکی باشد نیز تردید کرده، اما به نظر می‌رسد یکی نبودن آن دو را ترجیح داده است. البته این روایات از برخی دیگر از صحابه نیز نقل شده و در بحث [[نهی]] از بازی با نرد و قمار، مورد استناد [[فقها]] و [[محدثان]] قرار گرفته است<ref>ابن حزم، ج۹، ص۶۱؛ نوری، ج۲۰، ص۲۴۰؛ بیهقی، ج۱۰، ص۲۵۰؛ هیثمی، ج۸، ص۱۱۳.</ref><ref>[[قاسم خانجانی|خانجانی، قاسم]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابوعبدالرحمن خطمی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۴۲۱-۴۲۲.</ref>
نیز از وی نقل شده است که آن حضرت، کسی را که با میسر (قمار) بازی می‌کند و سپس [[نماز]] می‌خواند، همچون کسی دانست که با خون خوک وضو می‌سازد<ref>احمد بن حنبل، ج۵، ص۳۷۰؛ ابونعیم، ج۵، ص۲۹۵۶؛ ابن حجر، ج۷، ص۲۱۹.</ref>. [[ابن اثیر]]، این [[حدیث]] را ذیل دو مدخل عبدالرحمان خطمی<ref>ابن اثیر، ج۳، ص۴۳۸.</ref> و ابو عبدالرحمان خطمی آورده است<ref>ابن اثیر، ج۶، ص۱۹۵.</ref>، که به نظر می‌رسد آن دو را یکی می‌دانسته است. برخی، ابوعبدالرحمان را جد [[موسی بن عبدالرحمان]] دانسته‌اند که این حدیث از طریق موسی نقل شده است<ref>ابونعیم، ج۵، ص۵۲۹۲؛ ذهبی، ج۲، ص۱۸۳.</ref>. اگر چنین باشد، ممکن است در برخی [[روایات]]، کلمه «اباه» که حاکی از [[پدر]] عبدالرحمان است، افتاده باشد و این حدیث را به خود عبدالرحمان نسبت داده باشند. ابن اثیر<ref>ابن اثیر، ج۳، ص۴۳۹.</ref> در اینکه وی با [[عبدالرحمان بن حبیب خطمی]] یکی باشد نیز تردید کرده، اما به نظر می‌رسد یکی نبودن آن دو را ترجیح داده است. البته این روایات از برخی دیگر از صحابه نیز نقل شده و در بحث [[نهی]] از بازی با نرد و قمار، مورد استناد [[فقها]] و [[محدثان]] قرار گرفته است<ref>ابن حزم، ج۹، ص۶۱؛ نوری، ج۲۰، ص۲۴۰؛ بیهقی، ج۱۰، ص۲۵۰؛ هیثمی، ج۸، ص۱۱۳.</ref><ref>[[قاسم خانجانی|خانجانی، قاسم]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابوعبدالرحمن خطمی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۴۲۱-۴۲۲.</ref>
== جستارهای وابسته ==
{{مدخل وابسته}}
* [[بنی‌خطمه]] (قبیله)
{{پایان مدخل وابسته}}


== منابع ==
== منابع ==
خط ۶۵: خط ۷۰:
[[رده:اصحاب پیامبر]]
[[رده:اصحاب پیامبر]]
[[رده:خطمة بن جشم بن مالک]]
[[رده:خطمة بن جشم بن مالک]]
[[رده:بنی‌خطمه]]

نسخهٔ ‏۹ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۸:۴۰

ابوعبدالرحمن خطمی
تصویر قدیمی مدینه
نام کاملابوعبدالرحمن خطمی
جنسیتمرد
از قبیلهبنی‌خطمه
از تیرهخطمة بن جشم بن مالک
از اصحابپیامبر خاتم

مقدمه

از تیره‌ای از انصار، منسوب به خطمة بن جشم بن مالک[۱] به گفته ابن حجر[۲]، بخاری، طبرانی و برخی دیگر، او را در شمار صحابه آورده‌اند. وی از رسول خدا (ص) نقل کرده که آن حضرت، بازی کننده با نرد را، همچون کسی دانست که با خون وضو می‌سازد[۳].

نیز از وی نقل شده است که آن حضرت، کسی را که با میسر (قمار) بازی می‌کند و سپس نماز می‌خواند، همچون کسی دانست که با خون خوک وضو می‌سازد[۴]. ابن اثیر، این حدیث را ذیل دو مدخل عبدالرحمان خطمی[۵] و ابو عبدالرحمان خطمی آورده است[۶]، که به نظر می‌رسد آن دو را یکی می‌دانسته است. برخی، ابوعبدالرحمان را جد موسی بن عبدالرحمان دانسته‌اند که این حدیث از طریق موسی نقل شده است[۷]. اگر چنین باشد، ممکن است در برخی روایات، کلمه «اباه» که حاکی از پدر عبدالرحمان است، افتاده باشد و این حدیث را به خود عبدالرحمان نسبت داده باشند. ابن اثیر[۸] در اینکه وی با عبدالرحمان بن حبیب خطمی یکی باشد نیز تردید کرده، اما به نظر می‌رسد یکی نبودن آن دو را ترجیح داده است. البته این روایات از برخی دیگر از صحابه نیز نقل شده و در بحث نهی از بازی با نرد و قمار، مورد استناد فقها و محدثان قرار گرفته است[۹][۱۰]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. سمعانی، ج۲، ص۳۸۲.
  2. ابن حجر، ج۷، ص۲۱۹.
  3. ابن حجر، ج۷، ص۲۱۹.
  4. احمد بن حنبل، ج۵، ص۳۷۰؛ ابونعیم، ج۵، ص۲۹۵۶؛ ابن حجر، ج۷، ص۲۱۹.
  5. ابن اثیر، ج۳، ص۴۳۸.
  6. ابن اثیر، ج۶، ص۱۹۵.
  7. ابونعیم، ج۵، ص۵۲۹۲؛ ذهبی، ج۲، ص۱۸۳.
  8. ابن اثیر، ج۳، ص۴۳۹.
  9. ابن حزم، ج۹، ص۶۱؛ نوری، ج۲۰، ص۲۴۰؛ بیهقی، ج۱۰، ص۲۵۰؛ هیثمی، ج۸، ص۱۱۳.
  10. خانجانی، قاسم، مقاله «ابوعبدالرحمن خطمی»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۴۲۱-۴۲۲.