ابن ماجه: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
خط ۱: خط ۱:
<onlyinclude>
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط  = }}
[[پرونده:9030760879.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[ابن ماجه]]]]
'''ابو عبد الله محمد بن یزید ربعی ابن ماجه قزوینى''' مشهور به «'''ابن ماجه'''»، مفسر و محدّث بزرگ و گردآورندۀ سنن، ششمين كتاب از [[صحاح سته]] در حديث (متولد ۲۰۹ ق، متوفای ۲۷۳ ق)، تحصیلات دینی اهل‌سنت را از اساتیدی همچون: [[ابوکریب‌ محمد ابن‌ علاء]]، [[محمد بن‌ عبدالله‌ بن‌ نمیر]]، [[نصر بن‌ علی‌ جهضمی‌]]، [[احمد بن‌ سنان‌ قطان‌]] و [[تمیم‌ ابن‌ منتصر]] به اتمام رساند. او چندین جلد کتاب به رشته تحریر درآورده است. «التاریخ‌» و «[[سنن ابن ماجه (کتاب)| سنن ابن ماجه]]» برخی از این آثار است<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/article/224088/%D8%A7%D8%A8%D9%86-%D9%85%D8%A7%D8%AC%D9%87 مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی]</ref>
</onlyinclude>


== جستارهای وابسته ==
== آشنایی اجمالی ==
{{آثار پدیدآورنده}}
[[ابوعبدالله محمد بن یزید بن ماجه قزوینی ربعی]]، مشهور به ابن ماجه [[اهل قزوین]]<ref>التدوین فی اخبار قزوین ۲/۴۹.</ref> و از [[موالی]] [[ربیعه]] بود و نسبت [[ربعی]] وی به همین سبب است.<ref>المنتظم ۱۲/۲۵۸.</ref> ولادت وی در سال ۲۰۹ هـ در این [[شهر]] بوده است.<ref>تهذیب الکمال ۲۷/۴۰.</ref> به رغم [[شهرت]] [[ابن ماجه]]، منابع شرح حال وی بسیار اندک و دانسته‌ها درباره [[زندگی]] او ناچیز است. وی پس از [[استماع]] از [[مشایخ]] زادگاه خود مانند [[علی بن محمد طنافسی]] و [[ابومحمد عمرو بن رافع]] راهی [[سفر]] شد و مدتی در [[عراق]] به تحصیل پرداخت.<ref>التدوین فی اخبار قزوین ۲/۴۹.</ref> در [[بغداد]] از شیوخی چون [[ابوخیثمه]] و [[زهیر بن حرب]] [[حدیث]] آموخت و سپس به [[دمشق]] و [[حمص]] رفت و مدتی در آنجا اقامت گزید. همچنین سفری به [[مصر]] داشت و از مشایخ آن [[دیار]] بهره برد. در مدت حضور در [[مکه]] و [[مدینه]] از شماری از شیوخ آن دیار نیز [[دانش]] آموخت.<ref>تاریخ مدینة دمشق ۵۹/۱۹۶.</ref> وی پس از این سفرهای [[علمی]]، به [[قزوین]] بازگشت و در آنجا به [[تدریس]] و تألیف پرداخت. از جمله شاگردان وی افرادی چون [[محمد بن عیسی ابهری]]، [[علی بن ابراهیم قطان]] و [[احمد بن روح بغدادی]] را می‌‌توان نام برد.<ref> تاریخ الاسلام ۲۰/۴۶۸.</ref> وی را فردی [[راستگو]] و [[موثق]] دانسته‌اند،<ref>سیر اعلام النبلاء ۱۳/۲۷۸.</ref> گرچه برخی ادعا کرده‌اند که در [[احادیث]] منقوله او [[روایات]] ضعیفی وجود دارد.<ref>خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۹/۵۳۱.</ref> ابن ماجه به سال ۲۷۳ یا ۲۷۵ هـ در قزوین درگذشت.<ref>تهذیب الکمال ۲۷/۴۱ و۴۲.</ref> در سوگ او [[شاعران]] مرثیه‌ها سرودند<ref>التدوین فی اخبار قزوین ۲/۴۹.</ref> و [[مزار]] او در قزوین تا مدت‌ها شناخته شده بود.<ref> نزهة القلوب ۵۹.</ref> وی دارای آثار و تألیفاتی چون السنن، التاریخ و التفسیر بود.<ref>المنتظم ۱۲/۲۵۸.</ref> کتاب السنن وی که به عنوان [[سنن ابن ماجه]] شهرت دارد، ششمین کتاب از [[صحاح سته]] [[اهل سنت]] در حدیث است که از [[قرن ششم]] رواج یافته است.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱، ص۷۲۸.</ref>
 
== منابع ==
{{منابع}}
# [[پرونده: IM009687.jpg|22px]] جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱''']]
{{پایان منابع}}


== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


== پیوند به بیرون ==
[[رده:اعلام]]
* [https://makarem.ir/main.aspx?lid=0&typeinfo=44&catid=29952&pageindex=56&mid=408886 پایگاه اطلاع‌رسانی آیت الله مکارم شیرازی]
 
[[رده:پدیدآورنده]]

نسخهٔ ‏۱۷ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۲۲

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

آشنایی اجمالی

ابوعبدالله محمد بن یزید بن ماجه قزوینی ربعی، مشهور به ابن ماجه اهل قزوین[۱] و از موالی ربیعه بود و نسبت ربعی وی به همین سبب است.[۲] ولادت وی در سال ۲۰۹ هـ در این شهر بوده است.[۳] به رغم شهرت ابن ماجه، منابع شرح حال وی بسیار اندک و دانسته‌ها درباره زندگی او ناچیز است. وی پس از استماع از مشایخ زادگاه خود مانند علی بن محمد طنافسی و ابومحمد عمرو بن رافع راهی سفر شد و مدتی در عراق به تحصیل پرداخت.[۴] در بغداد از شیوخی چون ابوخیثمه و زهیر بن حرب حدیث آموخت و سپس به دمشق و حمص رفت و مدتی در آنجا اقامت گزید. همچنین سفری به مصر داشت و از مشایخ آن دیار بهره برد. در مدت حضور در مکه و مدینه از شماری از شیوخ آن دیار نیز دانش آموخت.[۵] وی پس از این سفرهای علمی، به قزوین بازگشت و در آنجا به تدریس و تألیف پرداخت. از جمله شاگردان وی افرادی چون محمد بن عیسی ابهری، علی بن ابراهیم قطان و احمد بن روح بغدادی را می‌‌توان نام برد.[۶] وی را فردی راستگو و موثق دانسته‌اند،[۷] گرچه برخی ادعا کرده‌اند که در احادیث منقوله او روایات ضعیفی وجود دارد.[۸] ابن ماجه به سال ۲۷۳ یا ۲۷۵ هـ در قزوین درگذشت.[۹] در سوگ او شاعران مرثیه‌ها سرودند[۱۰] و مزار او در قزوین تا مدت‌ها شناخته شده بود.[۱۱] وی دارای آثار و تألیفاتی چون السنن، التاریخ و التفسیر بود.[۱۲] کتاب السنن وی که به عنوان سنن ابن ماجه شهرت دارد، ششمین کتاب از صحاح سته اهل سنت در حدیث است که از قرن ششم رواج یافته است.[۱۳]

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. التدوین فی اخبار قزوین ۲/۴۹.
  2. المنتظم ۱۲/۲۵۸.
  3. تهذیب الکمال ۲۷/۴۰.
  4. التدوین فی اخبار قزوین ۲/۴۹.
  5. تاریخ مدینة دمشق ۵۹/۱۹۶.
  6. تاریخ الاسلام ۲۰/۴۶۸.
  7. سیر اعلام النبلاء ۱۳/۲۷۸.
  8. خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۹/۵۳۱.
  9. تهذیب الکمال ۲۷/۴۱ و۴۲.
  10. التدوین فی اخبار قزوین ۲/۴۹.
  11. نزهة القلوب ۵۹.
  12. المنتظم ۱۲/۲۵۸.
  13. فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۷۲۸.