حرکت امام حسین: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۶: خط ۶:
}}
}}


== [[حرکت امام حسین به سوی مکه]] ==
== حرکت امام حسین به سوی مکه ==
{{اصلی|حرکت امام حسین به سوی مکه}}
امام حسین{{ع}} شب یکشنبه، دو [[روز]] مانده به پایان [[ماه رجب]] سال ۶۰ هجری، به [[اتفاق]] [[فرزندان]]، [[برادران]]، برادرزادگان و همه [[خاندان]] خود ـ جز [[محمد بن حنفیه]] ـ از مدینه خارج شد. [[امام]]{{ع}} شاهراه (مدینه ـ [[مکه]]) را در پیش گرفت.
 
حضرت [[شب جمعه]] سوم [[شعبان]] (سال ۶۰ هجری) وارد [[سرزمین مکه]] شد و با ورود به [[مکه]] خاندانش بسیار خوشحال شدند، ولی حضور امام{{ع}} در مکه برای [[عبدالله بن زبیر]] که در [[اندیشه]] بیعت مردم مکه با خود بود، سخت و نگران کننده بود؛ زیرا می‌دانست با وجود [[امام حسین]]{{ع}} در مکه کسی با وی [[بیعت]] نخواهد کرد<ref>ارشاد مفید، ص۳۷۷؛ فتوح ابن اعثم، ج۵، ص۳۷؛ بحارالانوار، ج۴۴، ص۳۳۲ (با مقداری تفاوت).</ref>.
 
به [[یقین]] مکه مقصد نهایی امام حسین{{ع}} نبود زیرا می‌دانست درگیری میان او و [[یزیدیان]] حتمی است و او نمی‌خواست [[حرم امن]] [[خدا]] مورد هتک یزیدیان قرار گیرد، و [[قداست]] آن با هجوم این گروه خدانشناس که حرمتی برای ارزش‌های والای [[اسلام]] قائل نبودند زیر سؤال برود. امام حسین{{ع}} باقیمانده [[ماه شعبان]] و [[ماه رمضان]] و [[شوال]] و [[ذی القعده]] را در مکه ماند<ref>[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی، ناصر]]، [[عاشورا ریشه‌ها انگیزه‌ها رویدادها پیامدها (کتاب)|عاشورا ریشه‌ها انگیزه‌ها رویدادها پیامدها]]، ص ۳۲۷ ـ ۳۲۸؛ [[سید مرتضی عسکری|عسکری، سید مرتضی]]، [[ترجمه معالم المدرستین ج۳ (کتاب)|ت ترجمه معالم المدرستین ج۳]]، ص ۶۴.</ref>.


== [[حرکت امام حسین به سوی کوفه]] ==
== [[حرکت امام حسین به سوی کوفه]] ==

نسخهٔ ‏۲۱ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۱۱

حرکت امام حسین به سوی مکه

امام حسین(ع) شب یکشنبه، دو روز مانده به پایان ماه رجب سال ۶۰ هجری، به اتفاق فرزندان، برادران، برادرزادگان و همه خاندان خود ـ جز محمد بن حنفیه ـ از مدینه خارج شد. امام(ع) شاهراه (مدینه ـ مکه) را در پیش گرفت.

حضرت شب جمعه سوم شعبان (سال ۶۰ هجری) وارد سرزمین مکه شد و با ورود به مکه خاندانش بسیار خوشحال شدند، ولی حضور امام(ع) در مکه برای عبدالله بن زبیر که در اندیشه بیعت مردم مکه با خود بود، سخت و نگران کننده بود؛ زیرا می‌دانست با وجود امام حسین(ع) در مکه کسی با وی بیعت نخواهد کرد[۱].

به یقین مکه مقصد نهایی امام حسین(ع) نبود زیرا می‌دانست درگیری میان او و یزیدیان حتمی است و او نمی‌خواست حرم امن خدا مورد هتک یزیدیان قرار گیرد، و قداست آن با هجوم این گروه خدانشناس که حرمتی برای ارزش‌های والای اسلام قائل نبودند زیر سؤال برود. امام حسین(ع) باقیمانده ماه شعبان و ماه رمضان و شوال و ذی القعده را در مکه ماند[۲].

حرکت امام حسین به سوی کوفه

منابع

پانویس

  1. ارشاد مفید، ص۳۷۷؛ فتوح ابن اعثم، ج۵، ص۳۷؛ بحارالانوار، ج۴۴، ص۳۳۲ (با مقداری تفاوت).
  2. مکارم شیرازی، ناصر، عاشورا ریشه‌ها انگیزه‌ها رویدادها پیامدها، ص ۳۲۷ ـ ۳۲۸؛ عسکری، سید مرتضی، ت ترجمه معالم المدرستین ج۳، ص ۶۴.