حق‌گرایی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۱۶: خط ۱۶:
===عدالت‌خواهی===
===عدالت‌خواهی===
{{اصلی|عدالت‌خواهی}}
{{اصلی|عدالت‌خواهی}}
===باطل‌ستیزی===
{{اصلی|باطل‌ستیزی}}
===ظلم‌ستیزی===
{{اصلی|ظلم‌ستیزی}}


==رذائل مخالف==
==رذائل مخالف==

نسخهٔ ‏۲۳ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۳۷

مقدمه

﴿وَمِمَّنْ خَلَقْنَا أُمَّةٌ يَهْدُونَ بِالْحَقِّ وَبِهِ يَعْدِلُونَ[۱].

به عدالت پرداختن هم تبیین مفهوم آن و هم برپایی آن، جولانگاه دولت نبوی است. آموزش عدل و عدالت به آموزگاری چون رسول مکرم (ص) نیاز دارد که هیچ آموزشی در این موضوع مصون از خطا نیست، به جز راه و روش نبوی که او معصوم است و در تفسیر و تبیین مفاهیم نیز از عصمت برخوردار است. علی (ع) سیره حکومتی نبی اکرم (ص) را چنین توصیف می‌کند: «راه و رسم او معتدل و روش او صحیح و متین و سخنانش روشنگر حق از باطل و حکمش عادلانه بود»[۲].

آداب قضاوت در حین داوری باید رعایت شود، از جمله پرهیز از عجله و نیز پرهیز از داوری در حال نامناسب مثل عصبانیت. در قضاوت، تشویق‌ها بایستی بجا و از هرگونه تشویق بی‌جایی دوری جست. در مشی پیامبر (ص) اقسام تشویق‌ها اعم از معنوی، زبانی، رفتاری، مقامی و مالی وجود داشت، اما همه‌اش بجا و نافذ بوده است، همچون پزشکی حاذق، بهترین مداوا را می‌کرد[۳].

فضائل همسو

عدالت‌خواهی

باطل‌ستیزی

ظلم‌ستیزی

رذائل مخالف

خذلان حق

هواپرستی

پرسش مستقیم

سیره سیاسی پیامبر خاتم درباره حق‌گرایی چه بود؟ (پرسش)

منابع

پانویس

  1. «و از آفریدگان ما دسته‌ای هستند که به حقّ رهنمون می‌شوند و به حقّ داد می‌ورزند» سوره اعراف، آیه ۱۸۱.
  2. «سِيرَتُهُ‏ الْقَصْدُ وَ سُنَّتُهُ‏ الرُّشْدُ وَ كَلَامُهُ الْفَصْلُ وَ حُكْمُهُ الْعَدْلُ»؛ نهج البلاغه، خطبه ۹۴.
  3. دلیر، بهرام، مقاله «ویژگی‌های کارگزاران در حکومت نبوی»، سیره سیاسی پیامبر اعظم ص۲۰۸.