←سخنان امام حسین در کربلا
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
[[امام حسین]] {{ع}} در روز [[کربلا]] و [[عاشورا]] سخنانی ایراد فرموده‌اند مانند اینکه هنگام رسیدن به کربلا فرمودند: «خدایا! از [[اندوه]] و [[بلا]] به تو پناه می‌برم! اینجاست، محل فرود آمدن ما و به [[خدا]] [[سوگند]] همین جاست محل قبرهای ما و به خدا سوگند از اینجاست که در [[قیامت]] [[محشور]] و منشور خواهیم گردید ...». در سخنانی با یاران خویش درباره علت قیام فرمود: «... اوضاع [[زمان]] دگرگون گردیده، [[زشتی‌ها]] آشکار و نیکیها و فضلیت‌ها از محیط ما رخت بر بسته است ... شایسته است که در چنین محیط ننگین، شخص با [[ایمان]] و [[فضیلت]]، فداکاری و جانبازی کند ...». شب عاشورا خطااب به یاران خویش فرمود: «من [[اصحاب]] و یارانی بهتر از [[یاران]] خود ندیده‌ام و [[اهل بیت]] و خاندانی باوفاتر و صدیق‌تر از اهل بیت خود سراغ ندارم...»آن حضرت بر بالین هر یک از یاران و اصحاب خویش نیز سخنانی ایراد فرموده‌اند. | [[امام حسین]] {{ع}} در روز [[کربلا]] و [[عاشورا]] سخنانی ایراد فرموده‌اند مانند اینکه هنگام رسیدن به کربلا فرمودند: «خدایا! از [[اندوه]] و [[بلا]] به تو پناه می‌برم! اینجاست، محل فرود آمدن ما و به [[خدا]] [[سوگند]] همین جاست محل قبرهای ما و به خدا سوگند از اینجاست که در [[قیامت]] [[محشور]] و منشور خواهیم گردید ...». در سخنانی با یاران خویش درباره علت قیام فرمود: «... اوضاع [[زمان]] دگرگون گردیده، [[زشتی‌ها]] آشکار و نیکیها و فضلیت‌ها از محیط ما رخت بر بسته است ... شایسته است که در چنین محیط ننگین، شخص با [[ایمان]] و [[فضیلت]]، فداکاری و جانبازی کند ...». شب عاشورا خطااب به یاران خویش فرمود: «من [[اصحاب]] و یارانی بهتر از [[یاران]] خود ندیده‌ام و [[اهل بیت]] و خاندانی باوفاتر و صدیق‌تر از اهل بیت خود سراغ ندارم...»آن حضرت بر بالین هر یک از یاران و اصحاب خویش نیز سخنانی ایراد فرموده‌اند. | ||
== | == هنگام ورود به کربلا == | ||
{{اصلی|خطبه امام حسین هنگام ورود به کربلا}} | |||
قافله [[امام حسین]] {{ع}} با [[همراهی]] [[سپاهیان]] [[حر]] به حرکت خود ادامه دادند تا به منطقه [[نینوا]] رسیدند. در این منطقه بود که دستور اکید [[ابن زیاد]] به حر رسید که بر [[امام]] سختگیری کند و در همان منطقه ایشان را متوقف سازد. | قافله [[امام حسین]] {{ع}} با [[همراهی]] [[سپاهیان]] [[حر]] به حرکت خود ادامه دادند تا به منطقه [[نینوا]] رسیدند. در این منطقه بود که دستور اکید [[ابن زیاد]] به حر رسید که بر [[امام]] سختگیری کند و در همان منطقه ایشان را متوقف سازد. | ||
برخی از [[اصحاب]] آن حضرت که وضع را چنین دیدند پیشنهاد دادند قبل از رسیدن سپاهیان بیشتر، با همین تعداد بجنگند لکن امام نپذیرفتند و فرمودند: {{متن حدیث|مَا كُنْتُ لِأَبْدَأَهُمْ بِالْقِتَالِ}}، من هرگز شروع‌کننده [[جنگ]] نخواهم بود. پس از مدتی در نزدیکی [[رود فرات]] توقف کردند و امام از نام آن [[سرزمین]] سؤال کردند، جواب شنیدند اینجا سرزمین [[طف]] است. سپس امام دوباره پرسیدند آیا نام دیگری هم دارد؟ عرضه داشته شد کربلا هم نامیده می‌شود. آنگاه امام فرمودند: {{متن حدیث|اَللَّهُمَّ أَعُوذُ بِكَ مِنَ الْكَرْبِ وَ الْبَلاءِ! ههُنا مَحَطُّ رِحالِنا وَ ههُنا وَاللَّهِ مَحَلُّ قُبورِنا وَ ههُنا وَاللَّهِ مَحْشَرُنا وَ مَنْشَرُنا وَ بِهذا وَعَدَني جَدّي رَسُولُ اللَّهِ {{صل}} وَ لا خَلافَ لِوَعْدِهِ}}؛ «خدایا! از [[اندوه]] و [[بلا]] به تو [[پناه]] می‌برم! اینجاست، محل فرود آمدن ما و به [[خدا]] [[سوگند]] همین جاست محل قبرهای ما و به خدا سوگند از اینجاست که در [[قیامت]] [[محشور]] و منشور خواهیم گردید، و این وعده‌ای است از جدم [[رسول خدا]] {{صل}} که خلافی در آن نیست». | برخی از [[اصحاب]] آن حضرت که وضع را چنین دیدند پیشنهاد دادند قبل از رسیدن سپاهیان بیشتر، با همین تعداد بجنگند لکن امام نپذیرفتند و فرمودند: {{متن حدیث|مَا كُنْتُ لِأَبْدَأَهُمْ بِالْقِتَالِ}}، من هرگز شروع‌کننده [[جنگ]] نخواهم بود. پس از مدتی در نزدیکی [[رود فرات]] توقف کردند و امام از نام آن [[سرزمین]] سؤال کردند، جواب شنیدند اینجا سرزمین [[طف]] است. سپس امام دوباره پرسیدند آیا نام دیگری هم دارد؟ عرضه داشته شد کربلا هم نامیده می‌شود. آنگاه امام فرمودند: {{متن حدیث|اَللَّهُمَّ أَعُوذُ بِكَ مِنَ الْكَرْبِ وَ الْبَلاءِ! ههُنا مَحَطُّ رِحالِنا وَ ههُنا وَاللَّهِ مَحَلُّ قُبورِنا وَ ههُنا وَاللَّهِ مَحْشَرُنا وَ مَنْشَرُنا وَ بِهذا وَعَدَني جَدّي رَسُولُ اللَّهِ {{صل}} وَ لا خَلافَ لِوَعْدِهِ}}؛ «خدایا! از [[اندوه]] و [[بلا]] به تو [[پناه]] می‌برم! اینجاست، محل فرود آمدن ما و به [[خدا]] [[سوگند]] همین جاست محل قبرهای ما و به خدا سوگند از اینجاست که در [[قیامت]] [[محشور]] و منشور خواهیم گردید، و این وعده‌ای است از جدم [[رسول خدا]] {{صل}} که خلافی در آن نیست». | ||