وظایف و مسئولیت‌های سازمان وکالت چیست؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲ ژانویهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۳۸
، ۲ ژانویهٔ ۲۰۱۹←پاسخ نخست
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{پرسش غیرنهایی}} {{جعبه اطلاعات پرسش | موضوع اصلی = مهدویت (پرسش)|بانک جامع...» ایجاد کرد) |
|||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[عبدالمجید زهادت]]'''، در کتاب ''«[[معارف و عقاید ۵ ج۲ (کتاب)|معارف و عقاید ۵ ج۲]]»'' در این‌باره گفته است: | ::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[عبدالمجید زهادت]]'''، در کتاب ''«[[معارف و عقاید ۵ ج۲ (کتاب)|معارف و عقاید ۵ ج۲]]»'' در این‌باره گفته است: | ||
::::::«شواهد تاریخی، گویای این است که این سازمان، کارکردهای گوناگونی داشته است: | ::::::«شواهد تاریخی، گویای این است که این سازمان، کارکردهای گوناگونی داشته است: | ||
:::::'''۱. دریافت وجوه شرعی و تحویل آنها به [[امام]]''' | :::::'''۱. دریافت وجوه شرعی و تحویل آنها به [[امام]]:''' بدون شک، رسیدگی به امور مالیِ شیعیان از مهم‌ترین مسئولیت‌های وکیلان بوده است. آنها صدقات، هدایا، نذورات و خمس و زکاتِ شیعیان را دریافت می‌کردند و به صورت مستقیم یا با واسطه، به [[امام مهدی|امام زمان]] خود تحویل می‌دادند. این اموال زیر نظر [[امام]] در راه‌های مختلف از جمله مصالح عمومی شیعیان و نیاز مستمندان [[شیعه]] به ویژه بنی‌هاشم و نیز تقویت سازمان وکالت و... هزینه می‌شد. در مواردی بعضی از این امور با اجازه [[امام]] و توسط خود وکیلان انجام می‌گرفت. | ||
:::::'''۲. راهنمایی و ارشاد فراوان''' | :::::'''۲. راهنمایی و ارشاد فراوان:''' [[امامان]]{{عم}} شیعیان را برای شناخت [[حق]]، به وکیلان سرشناس خود ارجاع می‌دادند. وکلا و نایبان چهارگانه عصر غیبت در مسائل اعتقادی، به ارشاد و راهنمایی شیعیان می‌پرداختند و در مواردی سخن آنها به عنوان سخن و بیان [[ائمه]] {{عم}} عقیده حق را از باطل جدا کرده است؛ برای نمونه، وقتی شیعیان درباره مفوضه<ref>تفویض یعنی خداوند امور عالم را به دیگران واگذار کرده است. مفّوضه معتقد بودند که امر خلق و رزق به [[امامان]] واگذار شده است؛ در حالی که طبق عقاید [[شیعه]]، همه امور، تحت اراده و تدبیر الهی است.</ref> و عقاید آنها از نائب اول سوال کردند او در پاسخ، دیدگاه مفوضه را در نسبت دادن خلق و رزق به [[امامان]] رد کرد و آن را به ذات مقدس ربوبی مربوط دانست<ref>ر.ک: الغیبة شیخ طوسی، ص ۲۹۳.</ref> با این موضع‌گیری، شیعیان و پیروان اهل بیت نیز در این موضوع به همین عقیده گرایش یافتند. | ||
:::::'''۳. کمک به حل مشکلات شیعیان''': سازمان وکالت در همه دوره‌ها و به ویژه در عصر غیبت کوتاه مدت پناهگاه بسیار خوبی برای شیعیان بوده است. وکیلان می‌کوشیدند تا نیازهای مختلف شیعیان را برآورده کنند و این کار در موارد متعددی به دستور خاص [[امامان]] {{عم}} انجام می‌شد؛ از جمله این موارد، حل اختلافات پیش آمده در میان شیعیان بود که گاهی وکلا مأمور می‌شدند تا در این راه، وجوه مالی مربوط به [[امام]] را هزینه کنند؛ برای نمونه در اختلاف دو نفر از شیعیان در مورد ارث، یکی از وکلای [[امام صادق]] {{ع}} به نام [[مفضل بن عمر]]، مأمور شد که از سوی [[امام]] چهارصد درهم بپردازد و اختلاف آنها را برطرف کند<ref>رجال کشی، ص ۴۳۳.</ref>. | :::::'''۳. کمک به حل مشکلات شیعیان''': سازمان وکالت در همه دوره‌ها و به ویژه در عصر غیبت کوتاه مدت پناهگاه بسیار خوبی برای شیعیان بوده است. وکیلان می‌کوشیدند تا نیازهای مختلف شیعیان را برآورده کنند و این کار در موارد متعددی به دستور خاص [[امامان]] {{عم}} انجام می‌شد؛ از جمله این موارد، حل اختلافات پیش آمده در میان شیعیان بود که گاهی وکلا مأمور می‌شدند تا در این راه، وجوه مالی مربوط به [[امام]] را هزینه کنند؛ برای نمونه در اختلاف دو نفر از شیعیان در مورد ارث، یکی از وکلای [[امام صادق]] {{ع}} به نام [[مفضل بن عمر]]، مأمور شد که از سوی [[امام]] چهارصد درهم بپردازد و اختلاف آنها را برطرف کند<ref>رجال کشی، ص ۴۳۳.</ref>. | ||
::::::جالب است بدانیم که رفع مشکلات شیعیان تا آنجا مهم بوده و هست که یکی از وکلای [[امام کاظم]] {{ع}} به نام [[علی بن یقطین]] با نفوذ در دستگاه خلافت عباسی به این کار اهتمام ورزید و [[امام کاظم|امام هفتم]]{{ع}} رضایت خود را از کارهای او این‌گونه اعلام فرمود: {{عربی|اندازه=155%|«ان لله مع كل طاغية وزيرا من اوليائه يدفع به عنهم»}}<ref>همان، ص ۴۳۴.</ref> خداوند به همراه هر طاغوتی، وزیری از اولیای خود دارد که به وسیله او از دوستان خود دفع بلا می‌کند و تو از آنان هستی ای علی»<ref>[[معارف و عقاید ۵ ج۲ (کتاب)|معارف و عقاید ۵ ج۲]]، ص۱۹۱، ۱۹۲.</ref>. | ::::::جالب است بدانیم که رفع مشکلات شیعیان تا آنجا مهم بوده و هست که یکی از وکلای [[امام کاظم]] {{ع}} به نام [[علی بن یقطین]] با نفوذ در دستگاه خلافت عباسی به این کار اهتمام ورزید و [[امام کاظم|امام هفتم]]{{ع}} رضایت خود را از کارهای او این‌گونه اعلام فرمود: {{عربی|اندازه=155%|«ان لله مع كل طاغية وزيرا من اوليائه يدفع به عنهم»}}<ref>همان، ص ۴۳۴.</ref> خداوند به همراه هر طاغوتی، وزیری از اولیای خود دارد که به وسیله او از دوستان خود دفع بلا می‌کند و تو از آنان هستی ای علی»<ref>[[معارف و عقاید ۵ ج۲ (کتاب)|معارف و عقاید ۵ ج۲]]، ص۱۹۱، ۱۹۲.</ref>. | ||