←گستره اطاعت از پیامبر
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
== گستره [[اطاعت از پیامبر]] == | == گستره [[اطاعت از پیامبر]] == | ||
[[اطاعت از رسول خدا]]، در واقع بخشی از [[اطاعت خداوند]] است؛ چرا که آن حضرت از خود چیزی نمی‌گوید، چه اینکه تکرار {{متن قرآن|أَطِيعُوا}} در [[آیات]] متعدد، اشاره به همین معناست که این دو در عرض هم نیست، بلکه یکی از دیگری سرچشمه می‌گیرد. اطاعت خداوند، شامل اصول [[قوانین]] و تشریع الهی است و [[اطاعت رسول]]، [[تفسیر]] و مسائل اجرایی آن قوانین کلی را دربرمی‌گیرد. بنابراین، یکی اصل و دیگری فرع آن است. در حقیقت [[رسول خدا]]، موظف به رساندن [[پیام]] [[حق]] است<ref>ر.ک: [[علی شیخ‌الاسلامی]]، [[سوسن آل رسول]] و [[نادره حیدری اصفهانی]]، [[اطاعت از خاتم پیامبران در قرآن کریم (مقاله)|اطاعت از خاتم پیامبران در قرآن کریم]]، [[مطالعات قرآنی (نشریه)|فصلنامه مطالعات قرآنی]]، ص ۳۷.</ref>. [[دستور خداوند]] به اطاعت از پیامبر {{صل}}، بدون هیچ قید و شرطی، علاوه بر اینکه [[دلیل]] بر عصمت آن حضرت است؛ بیانگر قلمرو گستره اطاعت از پیامبر است، در غیر این صورت، میبایست [[فرمان]] [[کتاب خدا]] درباره [[اطاعت رسول]] اکرم {{صل}}مشروط باشد<ref>قرائتى، محسن، درسهایى از قرآن (۱ - ۵) ص ۲۷۲.</ref><ref>ر.ک: سروی، محمد علی، قرآن و وظایف مؤمنان در برابر پیامبر اعظم (صلى الله علیه وآله) نشریه پاسدار اسلام ۱۳۸۶، ش۳۰۳ و ۳۰۴؛.</ref> | [[اطاعت از رسول خدا]]، در واقع بخشی از [[اطاعت خداوند]] است؛ چرا که آن حضرت از خود چیزی نمی‌گوید، چه اینکه تکرار {{متن قرآن|أَطِيعُوا}} در [[آیات]] متعدد، اشاره به همین معناست که این دو در عرض هم نیست، بلکه یکی از دیگری سرچشمه می‌گیرد. اطاعت خداوند، شامل اصول [[قوانین]] و تشریع الهی است و [[اطاعت رسول]]، [[تفسیر]] و مسائل اجرایی آن قوانین کلی را دربرمی‌گیرد. بنابراین، یکی اصل و دیگری فرع آن است. در حقیقت [[رسول خدا]]، موظف به رساندن [[پیام]] [[حق]] است<ref>ر.ک: [[علی شیخ‌الاسلامی]]، [[سوسن آل رسول]] و [[نادره حیدری اصفهانی]]، [[اطاعت از خاتم پیامبران در قرآن کریم (مقاله)|اطاعت از خاتم پیامبران در قرآن کریم]]، [[مطالعات قرآنی (نشریه)|فصلنامه مطالعات قرآنی]]، ص ۳۷.</ref>. [[دستور خداوند]] به اطاعت از پیامبر {{صل}}، بدون هیچ قید و شرطی، علاوه بر اینکه [[دلیل]] بر عصمت آن حضرت است؛ بیانگر قلمرو گستره اطاعت از پیامبر است، در غیر این صورت، میبایست [[فرمان]] [[کتاب خدا]] درباره [[اطاعت رسول]] اکرم {{صل}}مشروط باشد<ref>قرائتى، محسن، درسهایى از قرآن (۱ - ۵) ص ۲۷۲.</ref>.<ref>ر.ک: سروی، محمد علی، قرآن و وظایف مؤمنان در برابر پیامبر اعظم (صلى الله علیه وآله) نشریه پاسدار اسلام ۱۳۸۶، ش۳۰۳ و ۳۰۴؛.</ref> | ||
[[قرآن کریم]]، در [[آیات]] متعدّدی به اطاعت مطلق و [[پیروی]] از همه [[اوامر و نواهی]] [[پیشوایان الهی]]، به ویژه [[پیامبر اکرم]] {{صل}}، چه در حوزه امور اجتماعی و چه در امور فردی، [[دعوت]] کرده است. در برخی آیات، با مخاطب قرار دادن همه [[انسان‌ها]]، آنان را به اطاعت مطلق از [[پیامبر اسلام]] {{صل}} فراخوانده است: {{متن قرآن|قُلْ أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ}}<ref>«بگو: از خداوند فرمانبرداری کنید و از پیامبر فرمان برید» سوره نور، آیه ۵۴.</ref> و در بعض آیات [[اطاعت از رسول خدا]] را همان [[اطاعت از خداوند]] معرفی می‌کند: {{متن قرآن|مَنْ يُطِعِ الرَّسُولَ فَقَدْ أَطَاعَ اللَّهَ}}<ref>«هر که از پیامبر فرمانبرداری کند بی‌گمان از خداوند فرمان برده است» سوره نساء، آیه ۸۰.</ref>. اطاعت از رسول خدا، اطاعت از همه دستورهایی است که از ناحیه [[خدا]] نازل شده و آنچه پیامبر [[دستور]] می‌دهد، همان [[وحی]] خداست<ref>طباطبایى، محمدحسین، المیزان، ترجمه: سید محمدباقر موسوى همدانى، ج ۳۶،ص ۸۰.</ref>. | [[قرآن کریم]]، در [[آیات]] متعدّدی به اطاعت مطلق و [[پیروی]] از همه [[اوامر و نواهی]] [[پیشوایان الهی]]، به ویژه [[پیامبر اکرم]] {{صل}}، چه در حوزه امور اجتماعی و چه در امور فردی، [[دعوت]] کرده است. در برخی آیات، با مخاطب قرار دادن همه [[انسان‌ها]]، آنان را به اطاعت مطلق از [[پیامبر اسلام]] {{صل}} فراخوانده است: {{متن قرآن|قُلْ أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ}}<ref>«بگو: از خداوند فرمانبرداری کنید و از پیامبر فرمان برید» سوره نور، آیه ۵۴.</ref> و در بعض آیات [[اطاعت از رسول خدا]] را همان [[اطاعت از خداوند]] معرفی می‌کند: {{متن قرآن|مَنْ يُطِعِ الرَّسُولَ فَقَدْ أَطَاعَ اللَّهَ}}<ref>«هر که از پیامبر فرمانبرداری کند بی‌گمان از خداوند فرمان برده است» سوره نساء، آیه ۸۰.</ref>. اطاعت از رسول خدا، اطاعت از همه دستورهایی است که از ناحیه [[خدا]] نازل شده و آنچه پیامبر [[دستور]] می‌دهد، همان [[وحی]] خداست<ref>طباطبایى، محمدحسین، المیزان، ترجمه: سید محمدباقر موسوى همدانى، ج ۳۶،ص ۸۰.</ref>. | ||