راویان غدیر: تفاوت میان نسخهها
(←منابع) برچسب: پیوندهای ابهامزدایی |
(←منابع) |
||
خط ۴۴۵: | خط ۴۴۵: | ||
#[[عباس بن علی نسائی]]<ref>ابو نعیم، حلیه الاولیاء، ج۴، ص۲۳.</ref>؛ | #[[عباس بن علی نسائی]]<ref>ابو نعیم، حلیه الاولیاء، ج۴، ص۲۳.</ref>؛ | ||
#[[یحیی بن محمد اخباری]]<ref>خطیب، تاریخ بغداد، ج۱۴، ص۲۳۶.</ref>؛<ref>[[محمد دشتی|دشتی، محمد]]، [[سندشناسی غدیر (مقاله)| مقاله «سندشناسی غدیر»]]، [[دانشنامه امام علی ج۸ (کتاب)|دانشنامه امام علی ج۸]] ص ۳۰۴.</ref> | #[[یحیی بن محمد اخباری]]<ref>خطیب، تاریخ بغداد، ج۱۴، ص۲۳۶.</ref>؛<ref>[[محمد دشتی|دشتی، محمد]]، [[سندشناسی غدیر (مقاله)| مقاله «سندشناسی غدیر»]]، [[دانشنامه امام علی ج۸ (کتاب)|دانشنامه امام علی ج۸]] ص ۳۰۴.</ref> | ||
{{پایان فهرست اثر}} | |||
===[[قرن پنجم]] (۲۴ نفر)=== | |||
{{فهرست اثر}} | |||
#[[قاضی محمد باقلانی]] (م ۴۰۳ق)<ref>باقلانی، التمهید.</ref>؛ | |||
#[[محمد بن عبدالله حاکم ضبی]] (م ۴۰۵ق)<ref>حاکم، المستدرک.</ref>؛ | |||
#[[ابوالحسن احمد مجبر بغدادی]] (م ۴۰۵ق)<ref>گنجی، کفایه الطالب، ص۱۶.</ref>؛ | |||
#[[عبدالملک بن ابی عثمان نیشابوری]]، «خرگوشی» (م ۴۰۷ق)<ref>شرف المصطفی.</ref>؛ | |||
#[[احمد بن عبدالرحمان فارسی شیرازی]] (م ۴۰۷ یا ۴۱۱ق)<ref>ابن کثیر، البدایه والنهایه، ج۷، ص۳۴۸.</ref>؛ | |||
#[[محمد بن ابوفوارس]] (۳۳۸-۴۱۲ ق)<ref>عاصمی، زین الفتی.</ref>؛ | |||
#[[ابوبکر احمد بن موسی بن مردویه اصفهانی]] (م ۴۱۰ ق)<ref>سیوطی، الدر المنثور، ج۲، ص۲۵۹.</ref>؛ | |||
#[[احمد بن محمد بن یعقوب مسکویه]] (م ۴۲۱ ق)<ref>مسکویه، ندیم الفرید.</ref>؛ | |||
#[[قاضی احمد بن حسین بغدادی]]، «ابن سماک» (م ۴۲۴ق)<ref>ابن مغازلی، مناقب علی بن ابی طالب.</ref>؛ | |||
#[[احمد بن محمد ثعلبی نیشابوری]] (م ۴۲۷ یا ۴۳۷ق)<ref>الکشف والبیان.</ref>؛ | |||
#[[ابو محمد عبدالله بن علی بن بشران]] (۳۵۵-۴۲۹ق)<ref>خطیب، تاریخ بغداد، ج۸، ص۲۹۰.</ref>؛ | |||
#[[ابو منصور عبدالملک ثعالبی نیشابوری]] (م ۴۲۹ ق)<ref>ثعالبی، ثمار القلوب.</ref>؛ | |||
#[[حافظ ابونعیم اصفهانی]] (۳۳۶-۴۳۰ق)<ref>ابونعیم، حلیه الاولیاء.</ref>؛ | |||
#[[ابو علی حسن بن علی تمیمی واعظ]]، «ابن مذهب» (م ۴۴۴ ق)<ref>جوینی، فرائد السمطین، باب ۱۰.</ref>؛ | |||
#[[اسماعیل بن علی رازی]]، «ابن سمان» (م ۴۴۵ ق)<ref>طبری، جامع البیان، ج۲، ص۱۶۹.</ref>؛ | |||
#[[ابوبکر احمد بن حسین بن علی بیهقی]] (م ۴۵۸ ق)<ref>ابن صباغ، الفصول المهمه، ص۲۵.</ref>؛ | |||
#[[یوسف بن عبدالله نمری قرطبی]] (۳۶۸-۴۶۳ق)<ref>گنجی، کفایه الطالب.</ref>؛ | |||
#[[احمد بن علی خطیب بغدادی]] (م ۴۶۳ ق)<ref>خطیب، تاریخ بغداد، ج۸، ص۲۹۰.</ref>؛ | |||
#[[علی بن احمد واحدی نیشابوری]] (م) ۴۶۸ق)<ref>واحدی اسباب النزول.</ref>؛ | |||
#[[ابوسعید مسعود بن ناصر سجزی]] (م ۴۷۷]] (ق)<ref>علامه امینی، الغدیر، ج۱، ص۱۱۲.</ref>؛ | |||
#[[علی بن محمد جلابی]] «ابن مغازلی» (م ۴۸۳ ق)<ref>ابن بطریق، عمده عیون صحاح الاخبار، ص۵۳.</ref>؛ | |||
#[[عبیدالله حاکم نیشابوری حنفی]] (م بعد از ۴۹۰ ق)<ref>ابن کثیر، البدایه والنهایه، ج۷، ص۳۴۸.</ref>؛ | |||
#[[علی بن حسن بن حسین خلعی]] (۴۰۵ - ۴۹۲ق)<ref>خلعی، الخلعیات. </ref>؛ | |||
#[[ابو محمد احمد عاصمی]]<ref>عاصمی، زین الفتی.</ref>؛<ref>[[محمد دشتی|دشتی، محمد]]، [[سندشناسی غدیر (مقاله)| مقاله «سندشناسی غدیر»]]، [[دانشنامه امام علی ج۸ (کتاب)|دانشنامه امام علی ج۸]] ص ۳۰۶.</ref> | |||
{{پایان فهرست اثر}} | |||
===[[قرن ششم]] (۲۰ نفر)=== | |||
{{فهرست اثر}} | |||
#[[ابوحامد محمد بن محمد غزالی]] (م ۵۰۵ ق)<ref>غزالی، سر العالمین.</ref>؛ | |||
#[[ابوغنائم کوفی نرسی]] (۴۲۴-۵۱۰ق)<ref>گنجی، کفایه الطالب، ص۱۶.</ref>؛ | |||
#[[ابوزکریا یحیی بن عبد الوهاب اصفهانی]]، «ابن منده»(م ۵۱۲ق)<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۲۵۷.</ref>؛ | |||
#[[حسین بن مسعود فراء بغوی]] (م ۵۱۶ق)<ref>بغوی، مصابیح السنه، ج۲، ص۱۹۹.</ref>؛ | |||
#[[هبه الله بن محمد شیبانی]] (م ۵۲۵ ق)<ref>جوینی، فرائد السمطین، ج۱، ص۲۱۶.</ref>؛ | |||
#[[ابن زاغونی]] (م ۵۲۷ ق)<ref>جوینی، فرائد السمطین.</ref>؛ | |||
#[[ابوالحسن رزین بن معاویه عبدری اندلسی]] (م ۵۳۵ق)<ref>الجمع بین الصحاح السته.</ref>؛ | |||
#[[جارالله محمود بن عمر زمخشری]] (م ۵۳۸ق)<ref>زمخشری، ربیع الابرار.</ref>؛ | |||
#[[قاضی عیاض یحصبی سبتی]] (م ۵۴۴ ق)<ref>قاضی عیاض، الشفاء.</ref>؛ | |||
#[[ابوالفتح محمد بن عبدالکریم شهرستانی شافعی]] (م ۵۴۸ق)<ref>شهرستانی، الملل والنحل.</ref>؛ | |||
#[[ابوالفتح محمد بن علی بن ابراهیم نطنزی]] (متولد ۴۸۰ق)<ref>نطنزی، الخصائص العلویه.</ref>؛ | |||
#[[عبدالکریم محمد سمعانی شافعی]] (۵۰۶-۵۶۲ یا ۵۶۳ ق)<ref>ابونعیم، فضائل الصحابه.</ref>؛ | |||
#[[ابوبکر یحیی ازدی قرطبی]] (۴۸۶یا ۴۸۷-۵۷۶ ق)<ref>قرطبی، جامع الاحکام.</ref>؛ | |||
#[[ابوالمؤید موفق بن احمد، خوارزمی]] (م ۵۶۸ ق)<ref>خوارزمی، مقتل الحسین؛ همو، المناقب، ص۵۶۸.</ref>؛ | |||
#[[عمر بن محمد بن خضر اربلی]]<ref>وسیله المتعبدین؛ حاجی خلیفه، کشف الظنون.</ref>؛ | |||
#[[علی بن حسین بن هبه الله]] «ابن عساکر» (م ۵۷۱ ق)<ref>ابن عساکر، تاریخ مدینه دمشق.</ref>؛ | |||
#[[محمد بن ابوبکر مدینی]] (۵۰۱-۵۸۱ ق)<ref>ترمذی، جامع الصحیحین، ج۲، ص۲۹۸.</ref>؛ | |||
#[[ابوبکر محمد بن موسی حازمی]] (۵۴۸-۵۸۴ ق)<ref>تاریخ ابن خلکان، ج۱، ص۲۲۳.</ref>؛ | |||
#[[ابوالفرج بن جوزی بغدادی]] (م ۵۹۷ ق)<ref>ابن جوزی، صفوه الصفوه، ج۱، ص۱۲۱.</ref>؛ | |||
#[[اسعد بن محمود بن خلف عجلی]] (م ۶۰۰ ق)<ref>علامه امینی، الغدیر، ج۱، ص۱۱۷.</ref>؛<ref>[[محمد دشتی|دشتی، محمد]]، [[سندشناسی غدیر (مقاله)| مقاله «سندشناسی غدیر»]]، [[دانشنامه امام علی ج۸ (کتاب)|دانشنامه امام علی ج۸]] ص ۳۰۸.</ref> | |||
{{پایان فهرست اثر}} | {{پایان فهرست اثر}} | ||
نسخهٔ ۱۵ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۳۵
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
واقعه غدیر
حدیث غدیر
حادثۀ غدیر خم و خطبۀ غدیریّۀ حضرت رسول (ص) و نصب امیر المؤمنین (ع) به خلافت از سوی پیامبر در آن روز و تعبیر «مَنْ كُنْتُ مَوْلاَهُ فَهَذَا عَلِيٌّ مَوْلاَهُ »، از نقلهای متواتری است که در روایات شیعه و اهل سنت و منابع هر دو فرقه نقل شده است. حدیث غدیر و آیه اکمال دین و آیه ابلاغ، در منابع بیشماری آمده و امیر مؤمنان (ع) و ائمه دیگر و علمای شیعه به آن استناد و احتجاج کردهاند[۱].
تواتر حدیث غدیر
علمای شیعه در ردّ سخن اهل تسنن که با قبول اصل روایت، منکر تواتر آن شدهاند، به ارائۀ منابع و اسنادی دست زدهاند که تواتر آن را اثبات میکند. علامه سیّد شرف الدین در المراجعات، تواتر آن را از منابع شیعی و اهل سنت اثبات کرده است[۲]. علامه میرحامد حسین نیز در عبقات الأنوار ناقلان و راویان حدیث غدیر را معرفی کرده و به شبهات هم پاسخ داده است[۳]. با وجود آن همه چهرههای سرشناس از صحابه و تابعین که واقعۀ غدیر و سخنان پیامبر اکرم (ص) را شاهد بوده و آن را نقل کردهاند، شبههای در این روایت و دلالتش بر امامت حضرت علی (ع) باقی نمیماند، آشنایی با اسامی آنان خالی از فایده نیست.
راویان حدیث
راویان از صحابه
علامه امینی در جلد نخست الغدیر، نام و مشخصات ۱۱۰ نفر از صحابۀ پیامبر را که حدیث غدیر را روایت کردهاند، نام میبرد، از این قرار است[۴]:
- ابو هریره دوسی؛
- ابو لیلی انصاری؛
- ابو زینب بن عوف؛
- ابو فضالۀ انصاری؛
- ابو قدامه؛
- ابو عمرة بن عمرو؛
- ابو الهیثم بن تیهان؛
- ابو رافع قبطی؛
- ابو ذویب خویلد؛
- ابو بکر بن ابی قحافه؛
- اسامة بن زید؛
- براء بن عازب؛
- بریدة بن حصیب اسلمی؛
- ثابت بن ودیعه؛
- جابر بن سمرة؛
- جابر بن عبدالله انصاری؛
- جبلة بن عمرو؛
- جبیر بن مطعم؛
- جریر بن عبدالله بجلی؛
- جندب بن جناده (ابو ذر غفاری)؛
- جندع بن عمرو بن مازن انصاری؛
- حبة بن جوین عرنی؛
- حبشی بن جناده؛
- حبیب بن بدیل بن ورقاء؛
- حذیفه بن اسید؛
- حذیفة بن یمان؛
- حسان بن ثابت؛
- حسن بن علی؛
- حسین بن علی؛
- خالد بن زید (ابوایوب انصاری)؛
- خالد بن ولید؛
- خزیمة بن ثابت؛
- خویلد بن عمرو؛
- رفاعة بن عبد المنذر؛
- زبیر بن عوام؛
- زید بن ارقم؛
- زید بن ثابت؛
- زید بن شراحیل؛
- زید بن عبدالله انصاری؛
- سعد بن ابی وقاص؛
- سعد بن جناده عوفی؛
- سعد بن عباده؛
- سعد بن مالک؛
- سعید بن زید؛
- سعید بن سعد بن عباده؛
- سلمان فارسی؛
- سلمة بن عمرو؛
- سمرة بن جندب؛
- سهل بن حنیف؛
- سهل بن سعد؛
- صدی بن عجلان؛
- ضمیره اسدی؛
- طلحة بن عبید اللّه؛
- عامر بن عمیر نمیری؛
- عامر بن لیلی بن ضمره؛
- عامر بن لیلی غفاری؛
- عامر بن واثله؛
- عایشه؛
- عباس بن عبد المطلب؛
- عبد الرحمان بن عبد رب؛
- عبد الرحمان بن عوف؛
- عبد الرحمان بن یعمر؛
- عبدالله بن ابی عبد الأسد؛
- عبدالله بن بدیل؛
- عبدالله بن بشیر؛
- عبدالله بن ثابت؛
- عبدالله بن جعفر بن ابی طالب؛
- عبدالله بن حنطب؛
- عبدالله بن ربیعه؛
- عبدالله بن عباس؛
- عبدالله بن ابی أوفی؛
- عبدالله بن عمر؛
- عبدالله بن مسعود؛
- عبدالله بن یامیل؛
- عثمان بن عفان؛
- عبید بن عازب؛
- عدی بن حاتم؛
- عطیة بن بسر؛
- عقبة بن عامر جهنی؛
- علی بن ابی طالب (ع)؛
- عمّار یاسر؛
- عمارۀ خزرجی؛
- عمر بن ابی سلمه؛
- عمر بن خطاب؛
- عمران بن حصین؛
- عمرو بن حمق خزاعی؛
- عمرو بن شراحیل؛
- عمرو بن عاصی؛
- عمرو بن مره؛
- فاطمه زهرا (ع)؛
- فاطمه بنت حمزه؛
- قیس بن ثابت؛
- قیس بن سعد بن عباده؛
- کعب بن عجره؛
- مالک بن حویرث لیثی؛
- مقداد بن عمرو کندی؛
- ناجیة بن عمرو خزاعی؛
- فضلة بن عتبه اسلمی؛
- نعمان بن عجلان؛
- هشام مرقال؛
- وحشی بن حرب؛
- وهب بن حمزه؛
- وهب بن عبدالله؛
- یعلی بن مرة ثقفی؛
علامه امینی میافزاید: این ۱۱۰ نفر از بزرگان صحابهاند که روایتشان نسبت به واقعۀ غدیر را یافتیم و شاید بسیار بیش از اینها باشد و طبع قضیه هم ایجاب میکند راویان حدیث غدیر چندین برابر باشند، چون شنوندگان بیش از صدهزار نفر بودند و طبعا هرکدام به وطن خود برگشتهاند، مثل هر مسافری از حوادث شگفتی که در مسافرت دیدهاند خبر دادهاند، مگر اندکی که به خاطر کینههایشان از نقل آن پرهیز کردهاند و همین مقدار، برای اثبات تواتر حدیث غدیر کافی است[۵].
راویان از تابعین
صاحب کتاب الغدیر سپس راویان حدیث غدیر از "تابعین" را نیز به ترتیب الفبا برمیشمارد که شمار آنان ۸۴ نفرند و نامهایشان از این قرار است:
- ابو راشد حبرانی؛
- ابو سلمه؛
- ابو سلمان مؤذن؛
- ابو صالح سمان؛
- ابو عنفوانه مازنی؛
- ابو عبد الرحیم کندی؛
- ابو لیلی کندی؛
- اصبغ بن نباته؛
- ایاس بن نذیر؛
- جمیل بن عماره؛
- حارثة بن نصر؛
- حبیب بن ابی ثابت؛
- حرث بن مالک؛
- حسین بن مالک؛
- حکم بن عتیبه؛
- حمید بن عماره؛
- حمید طویل؛
- خیثمة بن عبد الرحمان؛
- ربیعۀ جرشی؛
- ریاح بن حارث؛
- زاذان بن عمر؛
- زر بن حبیش؛
- زیاد بن ابی زیاد؛
- زید بن یثیع؛
- سالم بن عبدالله بن عمر؛
- سعید بن جبیر؛
- سعید بن ابی حدان؛
- سعید بن مسیب؛
- سعید بن وهب؛
- سلمة بن کهیل؛
- سلیم بن قیس هلالی؛
- سلیمان بن مهران؛
- سهم بن حصین؛
- شهر بن حوشب؛
- ضحاک بن مزاحم؛
- طاووس بن کیسان؛
- طلحة بن مصرف؛
- عمر بن سعد بن ابی وقاص؛
- عایشه بنت سعد؛
- عبد الحمید بن منذر بن جارود؛
- عبد خیر بن یزید؛
- عبد الرحمان بن ابی لیلی؛
- عبد الرحمان بن سابط؛
- عبدالله بن اسعد؛
- عبدالله بن زیاد؛
- عبدالله بن شریک؛
- عبدالله بن محمد؛
- عبدالله بن یعلی؛
- عدی بن ثابت؛
- عطیة بن سعد؛
- علی بن زید؛
- عمارة بن جوین؛
- عمر بن عبد العزیز؛
- عمر بن عبد الغفار؛
- عمر بن علی بن ابی طالب؛
- عمرو بن جعده؛
- عمرو بن مره؛
- عمرو بن عبدالله سبیعی؛
- عمرو بن میمون؛
- عمیرة بن سعد؛
- عیسی بن طلحه؛
- فطر بن خلیفه؛
- قبیصة بن ذؤیب؛
- قیس ثقفی؛
- محمد بن عمرو بن علی؛
- مسلم بن صبیح؛
- مسلم ملائی؛
- مطلب بن عبدالله؛
- مطر وراق؛
- معروف بن خربوذ؛
- منصور بن ربیعی؛
- مهاجر بن مسمار؛
- موسی بن اکتل؛
- میمون بصری؛
- نذیر ضبی؛
- هانی بن هانی؛
- یحیی بن سلیم فزاری؛
- یحیی بن جعده؛
- یزید بن ابی زیاد؛
- یزید بن حیان؛
- یزید بن عبد الرحمان؛
- یسار ثقفی؛
سپس ۳۶۰ نفر از علمای راوی حدیث را به ترتیب قرنهای بعدی (از قرن ۲ تا قرن ۱۴) نام میبرد[۶].
ناقلان حدیث از مؤلفان برجسته
علامه امینی نام شماری از آنان که به نقل حدیث غدیر بسنده نکرده، بلکه دربارۀ آن به تألیف مستقلّ پرداختهاند برمیشمرد، از قبیل:
این همه نقل و روایت و تألیف واقعۀ غدیر و امامت امیر المؤمنین (ع) و تواتر حدیث غدیر را اثبات میکند و به قول "ضیاء الدین مقبلی" پس از نقل اسناد حدیث: اگر حدیث غدیر، مسلّم نباشد، پس هیچ امر مسلّمی در اسلام وجود ندارد[۸].[۹]
راویان حدیث غدیر
یکی دیگر از ویژگیهای برجسته غدیر، تواتر آن است؛ تا آنجا که هرگونه تردید درباره آن را میزداید. در این بخش، به بیش از پانصد راوی غدیر، به ترتیب قرن و با ذکر منابع، اشاره میشود:
قرن اول (۱۴۶ نفر)
آنان که در حجه الوداع، در آن اجتماع ۹۰ یا ۱۲۰ هزار نفری غدیر خم حضور داشتند و خطبه پیامبر را در نصب امیرمؤمنان علی بن ابی طالب(ع) به امامت شنیدند، شمارشان بسیار بوده است. در میان آن همه شاهدان و گواهان، کتب تاریخ نام ۱۴۶ نفر را ثبت کردهاند[۱۰].
قرن دوم (۵۶ نفر)
- ابومحمد عمرو بن دینار جمحی مکی (م ۱۱۵ یا ۱۱۶ق)[۱۱]؛
- ابوبکر محمد بن مسلم بن عبیدالله قرشی زهری (م ۱۲۴ق)[۱۲]؛
- عبدالرحمان بن قاسم تیمی (م ۱۲۶)[۱۳]؛
- ابوثمامه بکر بن سواده بن ثمامه بصری (م ۱۲۸ق)[۱۴]؛
- عبدالله بن ابی نجیح یسار ثقفی (م ۱۳۱ق)[۱۵]؛
- مغیره بن مقسم ضبی کوفی (م ۱۳۳ق)[۱۶]؛
- ابوعبدالرحیم خالد بن زید جمحی مصری (م ۱۳۹ق)[۱۷]؛
- حسن بن حکم نخعی کوفی (م بعد از ۱۴۰ق)[۱۸]؛
- ادریس بن یزید اودی کوفی[۱۹]؛
- یحیی بن سعید بن حیان تیمی (م ۱۴۵ق)[۲۰]؛
- عبدالملک بن عرزمی (م ۱۴۵)[۲۱]؛
- عوف بن ابی جمیله عبدی هجری (م ۱۴۶ق)[۲۲]؛
- عبیدالله عمر بن حفص عدوی عمری مدنی (م ۱۴۷ق)[۲۳]؛
- نعیم بن حکیم مدائنی (م ۱۴۸ ق)[۲۴]؛
- طلحه بن یحیی تیمی (م ۱۴۸ق)[۲۵]؛
- ابو محمد کثیر بن زید اسلمی، «ابن ماقبه» (م بعد از ۱۵۰ق)[۲۶]؛
- محمد بن اسحاق مدنی، صاحب سیره ابن اسحاق (م ۱۵۱ یا ۱۵۲ق)[۲۷]؛
- ابوعروه معمر بن راشد آزدی (م ۱۵۳ یا ۱۵۴ق)[۲۸]؛
- مسعر بن کدام هلالی رواسی کوفی (م ۱۵۳ یا ۱۵۵ق)[۲۹]؛
- ابوعیسی حکم بن ابان عدنی (م ۱۵۴ق)[۳۰]؛
- عبدالله بن شوذب بلخی (م ۱۵۷ق)[۳۱]؛
- شعبه بن حجاج واسطی (م ۱۶۰ق)[۳۲]؛
- ابو العلاء تمیمی (م حدود ۱۶۰ق)[۳۳]؛
- سفیان بن سعید ثوری (م ۱۶۰ق)[۳۴]؛
- اسرائیل بن یونس سبیعی (م ۱۶۲ ق)[۳۵]؛
- جعفر بن زیاد کوفی احمر (م ۱۶۵ یا ۱۶۷ق)[۳۶]؛
- مسلم بن سالم نهدی کوفی، «ابوفروه» (م نیمه قرن دوم ق)[۳۷]؛
- قیس بن ربیع اسدی (م ۱۶۵ق)[۳۸]؛
- حماد بن سلمه بصری (م ۱۶۷ ق)[۳۹]؛
- عبدالله بن لهیعه (م ۱۷۴ ق)[۴۰]؛
- ابوعوانه ضواح یشکری (م ۱۷۵ یا ۱۷۶ ق)[۴۱]؛
- شریک بن عبدالله نخعی (م ۱۷۷ق)[۴۲]؛
- عبدالله کوفی اشجعی (م ۱۸۲ ق)[۴۳]؛
- نوح بن قیس ابوروح حدانی (م ۱۸۳ ق)[۴۴]؛
- ابوطالب مطلب بن زیاد کوفی (م ۱۸۵ ق)[۴۵]؛
- ابوهاشم حسان بن عنزی (م ۱۸۶ ق)[۴۶]؛
- جریر بن عبدالحمید ضبی کوفی (م ۱۸۸ ق)[۴۷]؛
- فضل بن موسی مروزی سینانی (م ۱۹۲ ق)[۴۸]؛
- محمد بن جعفر مدنی (م ۱۹۳ ق)[۴۹]؛
- اسماعیل بن علیه اسدی (م ۱۹۳ ق)[۵۰]؛
- محمد بن ابراهیم سلمی بصری (م ۱۹۴ ق)[۵۱]؛
- محمد بن خازم تمیمی ضریر (م ۱۹۵ ق)[۵۲]؛
- محمد بن فضیل کوفی (م ۱۹۵ق)[۵۳]؛
- ابوسفیان وکیع بن جراح رواسی کوفی (م ۱۹۶ یا ۱۹۷ق)[۵۴]؛
- سفیان بن عیینه هلالی (م ۱۹۸ ق)[۵۵]؛
- عبدالله بن نمیر خارفی همدانی (م ۱۹۹ ق)[۵۶]؛
- حنش بن حارث بن لقیط نخعی کوفی[۵۷]؛
- ابو محمد موسی بن یعقوب زمعی[۵۸]؛
- علاء بن سالم عطار کوفی[۵۹]؛
- ازرق بن علی بن مسلم حنفی[۶۰]؛
- هانی بن ایوب حنفی کوفی[۶۱]؛
- فضیل بن مرزوق اغر رقاشی[۶۲]؛
- ابو حمزه سعد بن عبیده سلمی کوفی[۶۳]؛
- موسی بن مسلم حزامی (موسی صغیر)[۶۴]؛
- یعقوب بن جعفر انصاری مدنی[۶۵]؛
- عثمان بن سعید بن مره قرشی[۶۶]؛[۶۷]
قرن سوم (۹۲ نفر)
- ضمره بن ربیعه قرشی مدنی (م۲۰۲ ق)[۶۸]؛
- محمد بن عبدالله زبیری کوفی (م ۲۰۳ ق)[۶۹]؛
- مصعب بن مقدام خثعمی (م ۲۰۳ ق)[۷۰]؛
- ابوزکریا یحیی بن آدم اموی کوفی (م۲۰۳ق)[۷۱]؛
- زید بن حباب خراسانی کوفی (م ۲۰۳ق)[۷۲]؛
- محمد بن ادریس شافعی (۲۰۴ ق)[۷۳]؛
- ابو عمرو شبابه بن سوار مدائنی (م ۲۰۶ ق)[۷۴]؛
- محمد بن خالد حنفی بصری[۷۵]؛
- خلف بن تمیم کوفی (م ۲۰۶ یا ۲۱۳ ق)[۷۶]؛
- ابوعبدالرحمان اسود بن عامر شامی، «شاذان شامی» (م ۲۰۸ ق)[۷۷]؛
- ابوعبدالله حسین فزاری کوفی (م ۲۰۸ق)[۷۸]؛
- حفص بن عبدالله سلمی (م ۲۰۹ق)[۷۹]؛
- عبدالرزاق بن همام صنعانی (م ۲۱۱ ق)[۸۰]؛
- ابو علی بزار حسن بن عطیه بن نجیح قرشی کوفی (م ۲۱۲ق)[۸۱]؛
- عبدالله بن یزید عدوی (م ۲۱۲ یا ۲۱۳ ق)[۸۲]؛
- حسین بن محمد بن بهرام تمیمی مروروذی (م ۲۱۳ یا ۲۱۴ق)[۸۳]؛
- ابو محمد عبیدالله عبسی (م ۲۱۲ ق)[۸۴]؛
- ابوالحسن علی بن قادم خزاعی کوفی (م ۲۱۳ ق)[۸۵]؛
- محمد بن سلیمان حرانی، «بُومه» (م ۲۱۳ ق)[۸۶]؛
- عبدالله بن داوود بن عامر همدانی، «خریبی» (م ۲۱۳ق)[۸۷]؛
- علی بن حسن بن عبدی مروزی (م ۲۱۵ ق)[۸۸]؛
- یحیی بن حماد شیبانی بصری (م ۲۱۵ ق)[۸۹]؛
- ابو محمد حجاج بن منهال سلمی انماطی (م ۲۱۷ ق)[۹۰]؛
- ابونعیم فضل بن دکین کوفی (م ۲۱۸ق)[۹۱]؛
- عفان بن مسلم صفار بغدادی (م ۲۱۹ق)[۹۲]؛
- ابوالحسن علی بن عیاش بن مسلم الهانی حمصی (م ۲۱۹ق)[۹۳]؛
- ابوغسان مالک بن اسماعیل بن در هم نهدی کوفی (م ۲۱۹ق)[۹۴]؛
- ابوعبید قاسم بن سلام هروی (م ۲۲۳ یا ۲۲۴ق)[۹۵]؛
- محمد بن کثیر عبدی بصری (م ۲۲۳ ق)[۹۶]؛
- موسی بن اسماعیل منقری بصری (م ۲۲۳ ق)[۹۷]؛
- قیس بن حفص بن قعقاع (م ۲۲۷ق)[۹۸]؛
- سعید بن منصور بن شعبه نسائی خراسانی (م ۲۲۷ق)[۹۹]؛
- یحیی بن عبدالحمید حمانی (م ۲۲۸ ق)[۱۰۰]؛
- ابو اسحاق ابراهیم بن حجاج بن زید سامی بصری (م ۲۳۱ یا ۲۳۳ق)[۱۰۱]؛
- علی بن حکیم بن ذبیان کوفی اودی (م ۲۳۱ ق)[۱۰۲]؛
- خلف بن سالم مخرمی بغدادی (م ۲۳۱ق)[۱۰۳]؛
- ابوالحسن علی بن محمد طنافسی (م ۲۳۳ یا ۲۳۵ ق)[۱۰۴]؛
- هدبه بن خالد قیسی بصری (م ۲۳۵)[۱۰۵]؛
- عبدالله بن محمد بن ابی شیبه عبسی (م ۲۳۵ ق)[۱۰۶]؛
- ابوسعید عبیدالله جشمی قواریری (م ۲۳۵ق)[۱۰۷]؛
- احمد بن عمر جلاب (م ۳۳۵ق)[۱۰۸]؛
- ابراهیم بن منذر حزامی مدنی (م ۲۳۶ق)[۱۰۹]؛
- ابوسعید یحیی بن سلیمان جعفی مقری (م ۲۳۷ ق)[۱۱۰]؛
- ابن راهویه اسحاق بن ابراهیم حنضلی مروزی (م ۲۳۷ ق)[۱۱۱]؛
- عثمان بن محمد بن ابی شیبه عبسی کوفی (م ۲۳۹ ق)[۱۱۲]؛
- قتیبه بن سعید بن جمیل بغلانی (م ۲۴۰ق)[۱۱۳]؛
- احمد بن حنبل شیبانی (م ۲۴۱ق)[۱۱۴]؛
- یعقوب بن حمید بن کاسب مدنی (م ۲۴۱ق)[۱۱۵]؛
- حسن بن حماد بن کسیب (م ۲۴۱ ق)[۱۱۶]؛
- هارون بن عبدالله بن مروان بزار، «حمال» (م ۲۴۳ ق)[۱۱۷]؛
- ابو عمار حسین بن حریث مروزی (م۲۴۴ ق)[۱۱۸]؛
- هلال بن بشر بن محبوب بصری احدب (م ۲۴۶ ق)[۱۱۹]؛
- ابو الجوزاء احمد بن عثمان بصری (م ۲۴۶ق)[۱۲۰]؛
- ابوکریب محمد بن علاء همدانی (م ۲۴۸ ق)[۱۲۱]؛
- یوسف بن عیسی بن دینار زهری مروزی (م ۲۴۹ ق)[۱۲۲]؛
- نصر بن علی جهضمی بصری (م ۲۵۱ ق)[۱۲۳]؛
- ابوبکر محمد بن بشار عبدی بصری، «بندار» (م ۲۵۲ق)[۱۲۴]؛
- ابوموسی محمد بن مثنی عنزی (م ۲۵۲ ق)[۱۲۵]؛
- یوسف بن موسی قطان کوفی (م ۲۵۳ ق)[۱۲۶]؛
- محمد بن عبدالرحیم بغدادی بزار، «صاعقه» (م ۲۵۵ق)[۱۲۷]؛
- محمد بن عبدالله عدوی مقری (م ۲۵۶ق)[۱۲۸]؛
- ابوعبدالله محمد بخاری (م ۲۵۶ق)[۱۲۹]؛
- حسن بن عرفه بن یزید عبدی (م ۲۵۷ ق)[۱۳۰]؛
- عبدالله بن سعید کندی کوفی، ابوسعید اشج (م ۲۵۷ ق)[۱۳۱]؛
- محمد بن یحیی نیشابوری ذهلی (م ۲۵۸ ق)[۱۳۲]؛
- حجاج بن یوسف ثقفی بغدادی، «ابن الشاعر» (م ۲۵۹ ق)[۱۳۳]؛
- ابو عبدالله احمد بن عثمان بن حکیم اودی (م ۲۶۱ یا ۲۶۲ق)[۱۳۴]؛
- ابوزید عمر بن شبه نمیری بصری اخباری (م ۲۶۲ ق)[۱۳۵]؛
- ابوالحسن حمدان، احمد بن یوسف بن حاتم سلمی نیشابوری (م۲۶۴ق)[۱۳۶]؛
- ابوزرعه مخزومی رازی (م ۲۶۴ یا ۲۶۸ ق)[۱۳۷]؛
- احمد بن منصور بن سیار، ابوبکر بغدادی (م ۲۶۵ ق)[۱۳۸]؛
- ابو بشر اسماعیل بن عبدالله اصفهانی (م ۲۶۷ ق)[۱۳۹]؛
- ابو محمد حسن بن علی بن عفان عامری کوفی (م ۲۷۰ق)[۱۴۰]؛
- ابو جعفر طائی حمصی (م ۲۷۲ق)[۱۴۱]؛
- ابوداوود سلیمان بن سیف بن یحیی طائی حرانی (م ۲۷۲ق)[۱۴۲]؛
- ابن ماجه، محمد بن یزید قزوینی (م ۲۷۳ ق)[۱۴۳]؛
- عبدالله بن مسلم بن قتیبه دینوری (م ۲۷۶ ق)[۱۴۴]؛
- عبدالملک بن محمد، ابو قلابه رقاشی (۱۹۰ - ۲۷۶ق)[۱۴۵]؛
- احمد بن حازم غفاری، «ابن غرزه» (م ۲۷۶ ق)[۱۴۶]؛
- محمد بن عیسی ترمذی (م ۲۷۹ ق)[۱۴۷]؛
- احمد بن یحیی بلاذری (م ۲۷۹ ق)[۱۴۸]؛
- ابراهیم کسائی همدانی، «ابن دیزیل» (م ۲۸۰ یا ۲۸۱ق)[۱۴۹]؛
- ابوبکر احمد بن عمرو شیبانی، «ابن ابی عاصم» (م ۲۸۷ ق)[۱۵۰]؛
- ابوعبدالرحمان زکریا بن یحیی سجزی، «خیاط السنه» (م ۲۸۹ق)[۱۵۱]؛
- ابوعبدالله بن احمد بن حنبل شیبانی (م ۲۹۰ ق)[۱۵۲]؛
- ابوبکر بزاز بصری (م ۲۹۲ ق)[۱۵۳]؛
- ابراهیم بن عبدالله کجی بصری (م ۲۹۲ق)[۱۵۴]؛
- صالح بن محمد بغدادی، «جزره» (م ۲۹۳ یا ۲۹۴ق)[۱۵۵]؛
- ابوجعفر عبسی کوفی (م ۲۹۷ ق)[۱۵۶]؛
- علی بن محمد مصیصی[۱۵۷]؛
- ابراهیم بن یونس مؤدب بغدادی[۱۵۸]؛
- ابوهریره، محمد بن ایوب واسطی[۱۵۹]؛[۱۶۰]
قرن چهارم (۴۳ نفر)
- ابوعباس سکری بغدادی (م ۳۰۲ق)[۱۶۱]؛
- احمد بن شعیب نسائی (م ۳۰۳ق)[۱۶۲]؛
- حسن بن سفیان شیبانی نسوی بالوزی (م ۳۰۳ق)[۱۶۳]؛
- احمد بن علی، ابویعلی موصلی (م ۳۰۷ق)[۱۶۴]؛
- ابو جعفر محمد بن جریر طبری (م ۳۱۰ق)[۱۶۵]؛
- احمد بن محمد ضبعی احول (م ۳۱۱ ق)[۱۶۶]؛
- ابوقریش محمد بن جمعه قهستانی (م ۳۱۳ ق)[۱۶۷]؛
- عبدالله بن محمد بغوی (م ۳۱۷ق)[۱۶۸]؛
- ابوبشر محمد بن احمد دولابی (۲۲۴-۳۲۰ق)[۱۶۹]؛
- احمد بن عبدالله بزاز، «ابن نیری» (م ۳۲۰ق)[۱۷۰]؛
- احمد بن محمد طحاوی (۲۲۹-۳۲۱ق)[۱۷۱]؛
- ابراهیم عبدالصمد هاشمی (م ۳۲۵ق)[۱۷۲]؛
- محمد بن علی بن حسین ترمذی صوفی[۱۷۳]؛
- عبدالرحمان حنظلی رازی (م ۳۲۷ق)[۱۷۴]؛
- ابو عمر احمد بن عبد ربه قرطبی (م ۳۲۸ق)[۱۷۵]؛
- حسین بن اسماعیل بن محاملی ضبی (م ۳۳۰ق)[۱۷۶]؛
- ابونصر حبشون بن موسی خلال (م ۳۳۱ ق)[۱۷۷]؛
- احمد بن محمد، «ابن عقده» (م ۳۳۳ ق)[۱۷۸]؛
- محمد بن علی عطار کوفی[۱۷۹]؛
- هیثم بن کلیب، ابوسعید شاشی (م ۳۳۵ق)[۱۸۰]؛
- محمد بن صالح وراق نیشابوری (م ۳۴۰ق)[۱۸۱]؛
- ابوعبدالله شیبانی نیشابوری، «ابن اخرم» (۲۵۰- ۳۴۴ق)[۱۸۲]؛
- یحیی بن محمد بن عبدالله عنبری (م ۳۴۴ق)[۱۸۳]؛
- علی بن حسین مسعودی بغدادی (م ۳۴۶ق)[۱۸۴]؛
- ابوحسین محمد بن احمد قنطری (۲۵۹- ۳۴۸ق)[۱۸۵]؛
- ابو محمد جعفر بن محمد خواص، «خلدی» (م ۳۴۸ق)[۱۸۶]؛
- ابو جعفر محمد شیبانی کوفی[۱۸۷]؛
- دعلج بن احمد سجستانی معدل (م ۳۵۱ق)[۱۸۸]؛
- ابوبکر محمد بن حسن مفسر موصلی (م ۳۵۱ق)[۱۸۹]؛
- محمد بن عبدالله شافعی بزاز (م ۳۵۴ق)[۱۹۰]؛
- ابوحاتم محمد بن حبان تمیمی بستی (م ۳۵۴ق)[۱۹۱]؛
- ابوالقاسم سلیمان بن احمد طبرانی (۲۶۰-۳۶۰ق)[۱۹۲]؛
- ابوبکر احمد حنبلی (م ۳۶۵ق)[۱۹۳]؛
- ابوبکر احمد بن جعفر قطیعی (م ۳۶۸ق)[۱۹۴]؛
- ابویعلی زبیر توزی (م ۳۷۰ق)[۱۹۵]؛
- ابویعلی محمد معدل (م ۳۷۴ق)[۱۹۶]؛
- علی بن عمر دار قطنی (م ۳۸۵ق)[۱۹۷]؛
- ابو محمد حسن مصری، «ابن زولاق» (م ۳۸۷ ق)[۱۹۸]؛
- عبیدالله حنبلی، «ابن بطه» (م ۳۸۷ق)[۱۹۹]؛
- محمد بن عبدالرحمان مخلص ذهبی (م ۳۹۳ق)[۲۰۰]؛
- احمد فقیه بخاری[۲۰۱]؛
- عباس بن علی نسائی[۲۰۲]؛
- یحیی بن محمد اخباری[۲۰۳]؛[۲۰۴]
قرن پنجم (۲۴ نفر)
- قاضی محمد باقلانی (م ۴۰۳ق)[۲۰۵]؛
- محمد بن عبدالله حاکم ضبی (م ۴۰۵ق)[۲۰۶]؛
- ابوالحسن احمد مجبر بغدادی (م ۴۰۵ق)[۲۰۷]؛
- عبدالملک بن ابی عثمان نیشابوری، «خرگوشی» (م ۴۰۷ق)[۲۰۸]؛
- احمد بن عبدالرحمان فارسی شیرازی (م ۴۰۷ یا ۴۱۱ق)[۲۰۹]؛
- محمد بن ابوفوارس (۳۳۸-۴۱۲ ق)[۲۱۰]؛
- ابوبکر احمد بن موسی بن مردویه اصفهانی (م ۴۱۰ ق)[۲۱۱]؛
- احمد بن محمد بن یعقوب مسکویه (م ۴۲۱ ق)[۲۱۲]؛
- قاضی احمد بن حسین بغدادی، «ابن سماک» (م ۴۲۴ق)[۲۱۳]؛
- احمد بن محمد ثعلبی نیشابوری (م ۴۲۷ یا ۴۳۷ق)[۲۱۴]؛
- ابو محمد عبدالله بن علی بن بشران (۳۵۵-۴۲۹ق)[۲۱۵]؛
- ابو منصور عبدالملک ثعالبی نیشابوری (م ۴۲۹ ق)[۲۱۶]؛
- حافظ ابونعیم اصفهانی (۳۳۶-۴۳۰ق)[۲۱۷]؛
- ابو علی حسن بن علی تمیمی واعظ، «ابن مذهب» (م ۴۴۴ ق)[۲۱۸]؛
- اسماعیل بن علی رازی، «ابن سمان» (م ۴۴۵ ق)[۲۱۹]؛
- ابوبکر احمد بن حسین بن علی بیهقی (م ۴۵۸ ق)[۲۲۰]؛
- یوسف بن عبدالله نمری قرطبی (۳۶۸-۴۶۳ق)[۲۲۱]؛
- احمد بن علی خطیب بغدادی (م ۴۶۳ ق)[۲۲۲]؛
- علی بن احمد واحدی نیشابوری (م) ۴۶۸ق)[۲۲۳]؛
- ابوسعید مسعود بن ناصر سجزی (م ۴۷۷]] (ق)[۲۲۴]؛
- علی بن محمد جلابی «ابن مغازلی» (م ۴۸۳ ق)[۲۲۵]؛
- عبیدالله حاکم نیشابوری حنفی (م بعد از ۴۹۰ ق)[۲۲۶]؛
- علی بن حسن بن حسین خلعی (۴۰۵ - ۴۹۲ق)[۲۲۷]؛
- ابو محمد احمد عاصمی[۲۲۸]؛[۲۲۹]
قرن ششم (۲۰ نفر)
- ابوحامد محمد بن محمد غزالی (م ۵۰۵ ق)[۲۳۰]؛
- ابوغنائم کوفی نرسی (۴۲۴-۵۱۰ق)[۲۳۱]؛
- ابوزکریا یحیی بن عبد الوهاب اصفهانی، «ابن منده»(م ۵۱۲ق)[۲۳۲]؛
- حسین بن مسعود فراء بغوی (م ۵۱۶ق)[۲۳۳]؛
- هبه الله بن محمد شیبانی (م ۵۲۵ ق)[۲۳۴]؛
- ابن زاغونی (م ۵۲۷ ق)[۲۳۵]؛
- ابوالحسن رزین بن معاویه عبدری اندلسی (م ۵۳۵ق)[۲۳۶]؛
- جارالله محمود بن عمر زمخشری (م ۵۳۸ق)[۲۳۷]؛
- قاضی عیاض یحصبی سبتی (م ۵۴۴ ق)[۲۳۸]؛
- ابوالفتح محمد بن عبدالکریم شهرستانی شافعی (م ۵۴۸ق)[۲۳۹]؛
- ابوالفتح محمد بن علی بن ابراهیم نطنزی (متولد ۴۸۰ق)[۲۴۰]؛
- عبدالکریم محمد سمعانی شافعی (۵۰۶-۵۶۲ یا ۵۶۳ ق)[۲۴۱]؛
- ابوبکر یحیی ازدی قرطبی (۴۸۶یا ۴۸۷-۵۷۶ ق)[۲۴۲]؛
- ابوالمؤید موفق بن احمد، خوارزمی (م ۵۶۸ ق)[۲۴۳]؛
- عمر بن محمد بن خضر اربلی[۲۴۴]؛
- علی بن حسین بن هبه الله «ابن عساکر» (م ۵۷۱ ق)[۲۴۵]؛
- محمد بن ابوبکر مدینی (۵۰۱-۵۸۱ ق)[۲۴۶]؛
- ابوبکر محمد بن موسی حازمی (۵۴۸-۵۸۴ ق)[۲۴۷]؛
- ابوالفرج بن جوزی بغدادی (م ۵۹۷ ق)[۲۴۸]؛
- اسعد بن محمود بن خلف عجلی (م ۶۰۰ ق)[۲۴۹]؛[۲۵۰]
منابع
پانویس
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۲۷۹.
- ↑ المراجعات، نامۀ ۵۶(ص ۱۸۴). در حواشی تحقیقی حسین الراضی بر المراجعات، نام ۱۱۶ نفر از صحابه و ۸۴ نفر از تابعین که این حدیث را نقل کردهاند، آمده است (المراجعات، ص ۴۱۴، تعلیقۀ ۶۴۲) و افزوده است که علمای سنت نیز در تألیفات خود آن را روایت کردهاند و عدد آنان را از قرن ۲ تا ۱۴ هجری ۳۶۰ نفر میداند که علامۀ امینی در الغدیر (ج ۱ ص ۷۳ تا ۱۵۱) نقل کرده است.
- ↑ ر. ک: «فیض القدیر» (خلاصۀ عبقات دربارۀ حدیث غدیر)، شیخ عباس قمی، «نفحات الازهار» (خلاصه عبقات الأنوار) ج ۱۵ و ۱۶، نیز در کتاب «علیّ من المهد الی اللّحد» قزوینی، ص ۱۹۶ نام راویان غدیر آمده است، نیز «بحار الأنوار»، ج ۳۷ ص ۱۸۱
- ↑ الغدیر، ج ۱ ص ۱۴ تا ۶۱
- ↑ الغدیر، ج ۱ ص ۶۰
- ↑ الغدیر، ج ۱ ص ۷۳ تا ۱۵۱
- ↑ الغدیر، ج ۱ ص۱۵۲
- ↑ الغدیر، ج ۱ ص ۳۰۷، حماسۀ غدیر، ص ۳۴
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۲۷۹.
- ↑ برای آگاهی از این نامها، ر.ک: احقاق الحق: عبقات الانوار؛ الغدیر.
- ↑ ابونعیم، حلیه الاولیاء، ج۴، ص۲۳.
- ↑ ابن اثیر، اسدالغابه، ج۱، ص۳۰۸.
- ↑ ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۳۶۰.
- ↑ ابن بطریق، عمده عیون صحاح الاخبار، ص۵۳.
- ↑ نسائی، الخصائص، ص۱۵؛ ابن بطریق، عمده عیون صحاح الاخبار، ص۴۸.
- ↑ احمد بن حنبل، المسند، ج۴، ص۳۷۲.
- ↑ احمد بن حنبل، المسند، ج۱، ص۸۴.
- ↑ ابن کثیر، البدایه والنهایه، ج۱۱، ص۷۱.
- ↑ علامه امینی، الغدیر، ج۱، ص۷۴.
- ↑ خطیب، تاریخ بغداد، ج۷، ص۳۷۸.
- ↑ سبط ابن جوزی، تذکره الخواص، ص۱.
- ↑ نسائی، الخصائص، ص۱۶.
- ↑ عاصمی، زین الفتی.
- ↑ احمد بن حنبل، المسند، ج۱، ص۱۵۲.
- ↑ عاصمی، زین الفتی.
- ↑ ابن کثیر، البدایه و النهایه، ج۵، ص۲۱۱.
- ↑ حاکم، المستدرک، ج۳، ص۲۱۰.
- ↑ طبری، جامع البیان، ج۷، ص۳۴۹.
- ↑ ابونعیم، حلیه الاولیاء، ج۵، ص۲۶.
- ↑ حاکم، المستدرک، ج۳، ص۱۱۰.
- ↑ ابو نعیم، حلیه الاولیاء، ج۶، ص۷۵.
- ↑ احمد بن حنبل، المسند، ج۴، ص۳۷۲.
- ↑ حاکم، المستدرک، ج۳، ص۵۳۳.
- ↑ خطیب، تاریخ بغداد، ج۷، ص۳۷۷.
- ↑ گنجی، کفایه الطالب، ص۱۵۱.
- ↑ خطیب، تاریخ بغداد؛ عاصمی، زین الفتی.
- ↑ عاصمی، زین الفتی.
- ↑ نطنزی، الخصائص العلویه.
- ↑ احمد بن حنبل، المسند، ج۴، ص۲۸۱.
- ↑ ابن کثیر، البدایه والنهایه، ج۵، ص۲۰۹.
- ↑ احمد بن حنبل، المسند، ج۴، ص۳۷۲.
- ↑ احمد بن حنبل، المسند، ج۱، ص۱۱۸.
- ↑ ابن کثیر، البدایه والنهایه، ج۵، ص۲۰۹.
- ↑ ابن مغازلی، مناقب آل ابی طالب.
- ↑ گنجی، کفایه الطالب.
- ↑ حاکم، المستدرک، ج۳، ص١۰.
- ↑ علامه امینی، الغدیر، ج۱، ص۷۹.
- ↑ علامه امینی، الغدیر، ج۱، ص۷۹.
- ↑ ابن کثیر، البدایه والنهایه، ج۷، ص۳۴۸.
- ↑ علامه امینی، الغدیر، ج۱، ص۷۹.
- ↑ نسائی، الخصائص، ص۱۶.
- ↑ ابن کثیر، البدایه والنهایه، ج۷، ص۳۴۰.
- ↑ نصر بن مزاحم، وقعه صفین، ص۹.
- ↑ سیوطی، الجامع الصغیر.
- ↑ حاکم، المستدرک، ج۳، ص۱۱۰.
- ↑ احمد بن حنبل، المسند، ج۴، ص۳۶۸.
- ↑ احمد بن حنبل، المسند.
- ↑ ابن کثیر، البدایه والنهایه، ج۵، ص۲۱۲.
- ↑ علامه امینی، الغدیر، ج۱، ص۸۱.
- ↑ حاکم، المستدرک، ج۳، ص۱۰۹.
- ↑ نسائی، الخصائص.
- ↑ جوینی، فرائد السمطین، ج۱، ص۶۸.
- ↑ سیوطی، الجامع الصغیر.
- ↑ ابن کثیر، البدایه والنهایه، ج۷، ص۳۴۰.
- ↑ ابن کثیر، البدایه والنهایه، ج۵، ص۲۱۲.
- ↑ علامه امینی، الغدیر، ج۱، ص۸۱.
- ↑ دشتی، محمد، مقاله «سندشناسی غدیر»، دانشنامه امام علی ج۸ ص ۲۹۶.
- ↑ علامه امینی، الغدیر، ج۱، ص۸۲.
- ↑ هیثمی، مجمع الزوائد.
- ↑ نسائی، الخصائص، ص۱۷.
- ↑ ابن کثیر، البدایه والنهایه، ج۵، ص۲۰۹.
- ↑ علامه امینی، الغدیر، ج۱، ص۸۲.
- ↑ ابن اثیر، النهایه، ج۴، ص۲۴۶.
- ↑ احمد بن حنبل، المسند، ج۱، ص۱۵۲.
- ↑ ابن کثیر، البدایه والنهایه، ج۵، ص۲۱۲.
- ↑ نسائی، الخصائص، ص۱۹.
- ↑ هیثمی، مجمع الزوائد، ج۹، ص۱۰۵.
- ↑ ابونعیم، حلیه الاولیاء، ج۴، ص۲۳.
- ↑ خطیب، تاریخ بغداد، ج۷، ص۳۷۷.
- ↑ ابن کثیر، البدایه والنهایه، ج۷، ص۳۴۹.
- ↑ علامه امینی، الغدیر، ج۱، ص۸۴.
- ↑ علامه امینی، الغدیر، ج۱، ص۸۴.
- ↑ علامه امینی، الغدیر، ج۱، ص۸۴.
- ↑ ابن کثیر، البدایه والنهایه، ج۵، ص۲۱۰.
- ↑ عاصمی، زین الفتی.
- ↑ نسائی، الخصائص، ص۱۷.
- ↑ نسائی، الخصائص، ص۲۲.
- ↑ ابن اثیر، اسدالغابه، ج۴، ص۸۰.
- ↑ خوارزمی، المناقب، ص۹۳.
- ↑ علامه امینی، الغدیر، ج۱، ص۸۵.
- ↑ بدخشانی، نزل الابرار، ص۲۱.
- ↑ خطیب، تاریخ بغداد، ج۷، ص۳۷۷.
- ↑ علامه امینی، الغدیر، ج۱، ص۸۶.
- ↑ علامه امینی، الغدیر، ج۱، ص۸۶.
- ↑ غریب القرآن.
- ↑ ابن کثیر، البدایه والنهایه، ج۲، ص۳۴۸.
- ↑ علامه امینی، الغدیر، ج۱، ص۸۷.
- ↑ خوارزمی، المناقب، ص۸۰.
- ↑ علامه امینی، الغدیر، ج۱، ص۸۷.
- ↑ نطنزی، الخصائص العلویه.
- ↑ علامه امینی، الغدیر، ج۱، ص۸۸.
- ↑ علامه امینی، الغدیر، ج۱، ص۸۸.
- ↑ حاکم، المستدرک، ج۳، ص۱۰۹.
- ↑ ابن ماجه، السنن، ج۱، ص۳۰.
- ↑ علامه امینی، الغدیر، ج۱، ص۸۹.
- ↑ ابن کثیر، البدایه والنهایه، ج۵، ص۲۱۳.
- ↑ احمد بن حنبل، المسند، ج۱، ص۱۱۹.
- ↑ احمد بن حنبل، المسند، ج۱، ص۱۱۹.
- ↑ نسائی، الخصائص، ص۲۵.
- ↑ ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۲۸۹.
- ↑ متقی هندی، کنزالعمال، ج۶، ص۴۰۶.
- ↑ متقی هندی، کنز العمال، ج۶، ص۱۵۴.
- ↑ الکنی والاسماء، ج۲، ص۶۱.
- ↑ احمد بن حنبل، المسند؛ الفضائل.
- ↑ ابن بطریق، عمده عیون صحاح الاخبار، ص۴۸.
- ↑ واحدی، اسباب النزول، ص۱۰۵.
- ↑ نسائی، الخصائص، ص۱۷.
- ↑ علامه امینی، الغدیر، ج۱، ص۹۱.
- ↑ نسائی، الخصائص، ص۳۰.
- ↑ نسائی، الخصائص، ص۲۵.
- ↑ هیثمی، مجمع الزوائد، ج۹، ص۱۰۵.
- ↑ نسائی، الخصائص.
- ↑ نسائی، الخصائص، ص۲۲.
- ↑ گنجی، کفایه الطالب، ص۱۶.
- ↑ نسائی، الخصائص، ص۱۵.
- ↑ علامه امینی، الغدیر، ج۱، ص۹۳.
- ↑ نسائی، الخصائص، ص۲۵.
- ↑ عاصمی، زین الفتی.
- ↑ بخاری، الصحیح.
- ↑ گنجی، کفایه الطالب، ص۱۶.
- ↑ کندی، التفسیر؛ همو، التصانیف.
- ↑ ابن اثیر، اسدالغابه، ج۱، ص۳۸۱.
- ↑ احمد بن حنبل، المسند، ج۱، ص۱۵۲.
- ↑ علامه امینی، الغدیر، ج۱، ص۹۴.
- ↑ ابونعیم، حلیه الاولیاء، ج۵، ص۳۶۴.
- ↑ حاکم، المستدرک، ج۳، ص۱۱۰.
- ↑ ابن کثیر، البدایه والنهایه، ج۵، ص۲۰۹.
- ↑ المسند.
- ↑ بدخشانی، نزل الابرار، ص۲۱.
- ↑ الکنی والاسماء، ج۲، ص۸۸.
- ↑ ابن کثیر، البدایه والنهایه، ج۵، ص۲۱۳.
- ↑ علامه امینی، الغدیر، ج۱، ص۹۶.
- ↑ ابن ماجه، السنن، ج۱، ص۳۰.
- ↑ ابن قتیبه، الامامه والسیاسه، ص۹۳.
- ↑ حاکم، المستدرک، ج۳، ص۱۰۹.
- ↑ حاکم، المستدرک، ج۳، ص۱۱۰.
- ↑ ترمذی، نوادر الاصول.
- ↑ بلاذری، انساب الاشراف.
- ↑ نصر بن مزاحم، وقعه صفین.
- ↑ وصابی یمنی، الاکتفاء فی فضائل الاربعه.
- ↑ نسائی، الخصائص، ص۲۵.
- ↑ احمد بن حنبل، المسند، ج۱، ص۱۰۹ و ۱۱۸.
- ↑ متقی هندی، کنزالعمال، ج۶، ص۳۹۸.
- ↑ السنن.
- ↑ حاکم، المستدرک، ج۳، ص۱۰۹.
- ↑ نطنزی، الخصائص العلویه.
- ↑ نسائی، الخصائص.
- ↑ نسائی، الخصائص، ص۳.
- ↑ حاکم، المستدرک، ج۳، ص۱۰۹.
- ↑ دشتی، محمد، مقاله «سندشناسی غدیر»، دانشنامه امام علی ج۸ ص ۲۹۹.
- ↑ ابن بطریق، عمده عیون صحاح الاخبار، ص۴۸.
- ↑ نسائی، الخصائص؛ السنن.
- ↑ ابن کثیر، البدایه والنهایه، ج۵، ص۲۰۹.
- ↑ سیوطی، تاریخ الخلفاء، ص۱۱۴.
- ↑ ابن کثیر، البدایه والنهایه.
- ↑ خطیب، تاریخ بغداد، ج۱۴، ص۲۳۶.
- ↑ عاصمی، زین الفتی.
- ↑ معجم البغوی.
- ↑ الکنی و الاسماء، ج۲، ص۶.
- ↑ خوارزمی، المناقب، ص۹۴.
- ↑ طحاوی، مشکل الآثار، ج۲، ص۳۰۹.
- ↑ گنجی، کفایه الطالب، ص۱۶.
- ↑ ترمذی، نوادر الاصول.
- ↑ آلوسی، روح المعانی، ج۲، ص۳۴۹.
- ↑ ابن عبدربه، عقدالفرید، ج۲، ص۲۵۷.
- ↑ محاملی، الامالی؛ الاکتفاء.
- ↑ خطیب تاریخ بغداد، ج۸، ص۲۹۰.
- ↑ ابن عقده، حدیث الولایه.
- ↑ ابونعیم، حلیه الأولیاء.
- ↑ گنجی، کفایه الطالب، ص۱۶.
- ↑ حاکم، المستدرک، ج۳، ص١١۰.
- ↑ خوارزمی، المناقب، ص۹۳.
- ↑ حاکم، المستدرک، ج۳، ص۱۱۶.
- ↑ مسعودی، مروج الذهب، ج۲، ص۱۱.
- ↑ حاکم، المستدک، ج۳، ص۱۱۶.
- ↑ علامه امینی، الغدیر، ج۱، ص۱۰۴.
- ↑ حاکم، المستدرک، ج۳، ص۱۱۰.
- ↑ حاکم، المستدرک، ج۳، ص۱۰۹.
- ↑ شفاء الصدور.
- ↑ محمد بن عبدالله، الفوائد.
- ↑ محب الدین طبری، الریاض النضره، ج۲، ص۱۶۹.
- ↑ بدخشانی، نزل الابرار، ص۲۰.
- ↑ ابونعیم، حلیه الاولیاء، ج۴، ص۲۳.
- ↑ حاکم، المستدرک، ج۳، ص۱۳۲.
- ↑ خوارزمی، المناقب.
- ↑ حاکم، المستدرک، ج۳، ص١٠٩.
- ↑ خطیب، تاریخ بغداد، ج۸، ص۲۹۰.
- ↑ علامه امینی، الغدیر، ج۱، ص۱۰۶.
- ↑ علامه امینی، الغدیر، ج۱، ص۱۰۶.
- ↑ الریاض النضره، ج۲، ص۱۶۹.
- ↑ حاکم، المستدرک، ج۳، ص۱۰۹.
- ↑ ابو نعیم، حلیه الاولیاء، ج۴، ص۲۳.
- ↑ خطیب، تاریخ بغداد، ج۱۴، ص۲۳۶.
- ↑ دشتی، محمد، مقاله «سندشناسی غدیر»، دانشنامه امام علی ج۸ ص ۳۰۴.
- ↑ باقلانی، التمهید.
- ↑ حاکم، المستدرک.
- ↑ گنجی، کفایه الطالب، ص۱۶.
- ↑ شرف المصطفی.
- ↑ ابن کثیر، البدایه والنهایه، ج۷، ص۳۴۸.
- ↑ عاصمی، زین الفتی.
- ↑ سیوطی، الدر المنثور، ج۲، ص۲۵۹.
- ↑ مسکویه، ندیم الفرید.
- ↑ ابن مغازلی، مناقب علی بن ابی طالب.
- ↑ الکشف والبیان.
- ↑ خطیب، تاریخ بغداد، ج۸، ص۲۹۰.
- ↑ ثعالبی، ثمار القلوب.
- ↑ ابونعیم، حلیه الاولیاء.
- ↑ جوینی، فرائد السمطین، باب ۱۰.
- ↑ طبری، جامع البیان، ج۲، ص۱۶۹.
- ↑ ابن صباغ، الفصول المهمه، ص۲۵.
- ↑ گنجی، کفایه الطالب.
- ↑ خطیب، تاریخ بغداد، ج۸، ص۲۹۰.
- ↑ واحدی اسباب النزول.
- ↑ علامه امینی، الغدیر، ج۱، ص۱۱۲.
- ↑ ابن بطریق، عمده عیون صحاح الاخبار، ص۵۳.
- ↑ ابن کثیر، البدایه والنهایه، ج۷، ص۳۴۸.
- ↑ خلعی، الخلعیات.
- ↑ عاصمی، زین الفتی.
- ↑ دشتی، محمد، مقاله «سندشناسی غدیر»، دانشنامه امام علی ج۸ ص ۳۰۶.
- ↑ غزالی، سر العالمین.
- ↑ گنجی، کفایه الطالب، ص۱۶.
- ↑ ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۲۵۷.
- ↑ بغوی، مصابیح السنه، ج۲، ص۱۹۹.
- ↑ جوینی، فرائد السمطین، ج۱، ص۲۱۶.
- ↑ جوینی، فرائد السمطین.
- ↑ الجمع بین الصحاح السته.
- ↑ زمخشری، ربیع الابرار.
- ↑ قاضی عیاض، الشفاء.
- ↑ شهرستانی، الملل والنحل.
- ↑ نطنزی، الخصائص العلویه.
- ↑ ابونعیم، فضائل الصحابه.
- ↑ قرطبی، جامع الاحکام.
- ↑ خوارزمی، مقتل الحسین؛ همو، المناقب، ص۵۶۸.
- ↑ وسیله المتعبدین؛ حاجی خلیفه، کشف الظنون.
- ↑ ابن عساکر، تاریخ مدینه دمشق.
- ↑ ترمذی، جامع الصحیحین، ج۲، ص۲۹۸.
- ↑ تاریخ ابن خلکان، ج۱، ص۲۲۳.
- ↑ ابن جوزی، صفوه الصفوه، ج۱، ص۱۲۱.
- ↑ علامه امینی، الغدیر، ج۱، ص۱۱۷.
- ↑ دشتی، محمد، مقاله «سندشناسی غدیر»، دانشنامه امام علی ج۸ ص ۳۰۸.