←عبدالله بن عمرو عاص و امام حسین {{ع}}
(←منابع) |
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
عبدالله با [[عبادت]] و [[قرآن]] [[انس]] زیادی داشت. خود می‌گوید: روزی از پیامبر {{صل}} پرسیدم: در چه مدت تمام قرآن را بخوانم؟ ایشان فرمود: "در یک ماه"؛ گفتم: در کمتر از این مدت می‌توانم بخوانم؟ فرمود: "در بیست [[روز]]"؛ گفتم: در کمتر از آن می‌توانم؟ فرمود: "در ده روز"؛ گفتم: در کمتر از آن می‌توانم؟ اما کمتر از این مدت را اجازه نفرمود<ref>اسد الغابه، ابن اثیر، ج۳، ص۲۳۴. ممکن است کسانی فکر کنند که چرا پیامبر {{صل}} کمتر از این مدت را اجازه نفرمود، با اینکه روایات زیادی دربارۀ فضیلت خواندن قرآن به ما رسیده است؛ جواب آن است که مقصود پروردگار از قرآن تنها خواندن آن نیست بلکه هدف، تأمل و دقت در معانی قرآن و بهره برداری از آن است؛ لذا خداوند در آیات بسیاری به تفکر و تدبر سفارش کرده است و کسانی را که قرآن را می‌خوانند و در معانی‌اش دقت نمی‌کنند، سرزنش می‌کند.</ref>. ولی یک [[اشتباه]] او را [[بدبخت]] کرد و آن این بود که به [[پیروی]] از پدرش [[عمرو عاص]] در [[صفین]] علیه [[امیر مؤمنان علی بن ابی طالب]] {{ع}} جنگید، ولی پس از پایان [[جنگ]] به اشتباه خود پی برد و همواره ناراحت بود و می‌گفت: که مرا جنگ با [[مسلمانان]] چه کار؟ مرا با صفین چه کار؟ کاش ده سال قبل مرده بودم تا در [[صفین]] حاضر نمی‌شدم<ref>الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۴، ص۲۶۴.</ref>.<ref>[[حبیب عباسی|عباسی، حبیب]]، [[عبدالله بن عمرو عاص (مقاله)|مقاله «عبدالله بن عمرو عاص»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۶ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ج۶، ص۱۵۹-۱۶۰.</ref> | عبدالله با [[عبادت]] و [[قرآن]] [[انس]] زیادی داشت. خود می‌گوید: روزی از پیامبر {{صل}} پرسیدم: در چه مدت تمام قرآن را بخوانم؟ ایشان فرمود: "در یک ماه"؛ گفتم: در کمتر از این مدت می‌توانم بخوانم؟ فرمود: "در بیست [[روز]]"؛ گفتم: در کمتر از آن می‌توانم؟ فرمود: "در ده روز"؛ گفتم: در کمتر از آن می‌توانم؟ اما کمتر از این مدت را اجازه نفرمود<ref>اسد الغابه، ابن اثیر، ج۳، ص۲۳۴. ممکن است کسانی فکر کنند که چرا پیامبر {{صل}} کمتر از این مدت را اجازه نفرمود، با اینکه روایات زیادی دربارۀ فضیلت خواندن قرآن به ما رسیده است؛ جواب آن است که مقصود پروردگار از قرآن تنها خواندن آن نیست بلکه هدف، تأمل و دقت در معانی قرآن و بهره برداری از آن است؛ لذا خداوند در آیات بسیاری به تفکر و تدبر سفارش کرده است و کسانی را که قرآن را می‌خوانند و در معانی‌اش دقت نمی‌کنند، سرزنش می‌کند.</ref>. ولی یک [[اشتباه]] او را [[بدبخت]] کرد و آن این بود که به [[پیروی]] از پدرش [[عمرو عاص]] در [[صفین]] علیه [[امیر مؤمنان علی بن ابی طالب]] {{ع}} جنگید، ولی پس از پایان [[جنگ]] به اشتباه خود پی برد و همواره ناراحت بود و می‌گفت: که مرا جنگ با [[مسلمانان]] چه کار؟ مرا با صفین چه کار؟ کاش ده سال قبل مرده بودم تا در [[صفین]] حاضر نمی‌شدم<ref>الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۴، ص۲۶۴.</ref>.<ref>[[حبیب عباسی|عباسی، حبیب]]، [[عبدالله بن عمرو عاص (مقاله)|مقاله «عبدالله بن عمرو عاص»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۶ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ج۶، ص۱۵۹-۱۶۰.</ref> | ||
==عبدالله بن عمرو بن عاص== | |||
او با اینکه به [[برتری]] و [[فضیلت امیرالمؤمنین]] [[ایمان]] داشت<ref>ابن اثیر، اسد الغابه، ج۳، ص۳۴۷.</ref>، به دلیل [[دنیاپرستی]] و [[جاه‌طلبی]]، همراه پدرش [[عمرو بن عاص]] در کنار [[معاویه]] بود و در [[جنگ صفین]]، [[فرماندهی]] جناح راست [[سپاه شام]] را به عهده داشت<ref>ذهبی، سیر اعلام النبلاء، ج۳، ص۹۱.</ref>. در زمانی که معاویه به [[حکومت]] مطلق رسید، [[والی کوفه]] شد و پس از [[هلاکت]] پدرش در [[مصر]]، از سوی معاویه به [[ولایت مصر]] [[منصوب]] شد<ref>طبری، محمد بن جریر، تاریخ الطبری، ج۵، ص۱۸۱؛ ابن کثیر، البدایة والنهایه، ج۸، ص۲۴.</ref>. | |||
به گفته [[ابن سعد]]، او بعدها از شرکت خود در جنگ صفین اظهار [[پشیمانی]] کرد و گفت: «ای کاش ده سال پیش از آن مرده بودم!»<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۴، ص۲۶۶. این مطلب را ذهبی نیز نقل کرده است: سیر اعلام النبلاء، ج۳، ص۹۲.</ref> گفته شده است که عبدالله فقط یازده سال از پدرش کوچک‌تر بود. وی زودتر از پدرش [[مسلمان]] شد و در جریان فتنه‌گری‌های پدرش در کنار معاویه، او را [[سرزنش]] می‌کرد<ref>ابن عماد، شذرات الذهب، ج۱، ص۷۳.</ref>.<ref>[[یعقوب جعفری|جعفری، یعقوب]]، [[قاسطین (مقاله)| مقاله «قاسطین»]]، [[دانشنامه امام علی ج۹ (کتاب)|دانشنامه امام علی ج۹]] ص ۱۴۷.</ref> | |||
== عبدالله بن عمرو عاص و [[امام حسین]] {{ع}} == | == عبدالله بن عمرو عاص و [[امام حسین]] {{ع}} == | ||