عبدالله بن بکیر بن اعین شیبانی: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام باقر| عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} == آشنایی اجمالی == ابوعلی عبدالله بن بکیر بن أعین بن سُنسن شیبانی أصبحی مدنی از موالی و هم‌پیمانان قبیله بنی شیبان بود<ref>رجال البرقی ۲۲ معجم رجال...» ایجاد کرد) برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
(←منابع) |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
== آشنایی اجمالی == | == آشنایی اجمالی == | ||
[[ابوعلی عبدالله بن بکیر بن أعین بن سُنسن شیبانی أصبحی مدنی]] از [[موالی]] و [[هم‌پیمانان]] [[قبیله]] [[بنی شیبان]] بود<ref>رجال البرقی ۲۲ معجم رجال الحدیث ۱۰/۱۲۳.</ref> و از [[اصحاب]] [[امام باقر]]<ref> قاموس الرجال ۵/۴۰۵.</ref> و [[امام صادق]]{{عم}}<ref>اختیار معرفة الرجال ۳۷۵ رجال ابن داوود ۱۹۹.</ref> به شمار می‌‌رفت و از امام باقر<ref>معجم رجال الحدیث ۱۰/۱۲۶.</ref> و امام صادق{{عم}}<ref>اختیار معرفة الرجال ۱۴۳ رجال النجاشی ۲/۲۳.</ref> و محدثانی چون [[عبدالرحمان بن حجاج]]، [[ابوکهمس هیثم بن عبدالله شیبانی]]<ref>جامع المقال ۷۶.</ref> و [[حمزة بن طیار]]<ref>اختیار معرفة الرجال ۳۴۷.</ref> [[روایت]] کرده است. [[راویان]] بسیاری نیز از وی [[حدیث]] شنیده و روایت کرده‌اند که از آن میان افراد برجسته‌ای چون [[عبدالله بن جبله]]،<ref>جامع الرواة ۱/۴۷۳ هدایة المحدثین ۲۰۲.</ref> [[حسن بن علی بن فضال]]<ref>الفهرست (طوسی) ۱۰۶ اختیار معرفة الرجال ۴۱.</ref> و [[صفوان بن یحیی]]<ref> جامع المقال ۱۰۸ جامع الرواة ۱/۴۷۴.</ref> را می‌‌توان نام برد. به گفته [[رجال‌نویسان]]، ایشان در زمره [[اصحاب اجماع]]، از فقهای برجسته<ref>التحریر الطاووسی ۳۳۴ خلاصة الاقوال ۱۰۶ و ۱۰۷.</ref> و محدثی [[موثق]] بوده<ref>معالم العلماء ۷۷ الفهرست (طوسی) ۱۰۶.</ref> و به نقل برخی، در سلسله [[اسناد]] ۳۳۴ روایت واقع شده است.<ref>معجم رجال الحدیث ۱۰/۱۲۶.</ref> برخی ادعا کرده‌اند که وی [[فطحی مذهب]] بوده است.<ref>التحریر الطاووسی ۳۳۴ خلاصة الاقوال ۱۰۶ و ۱۰۷.</ref> او دارای تألیفاتی به نام کتاب الاصول<ref>الفهرست (الندیم) ۲۴۳.</ref> و کتاب الحدیث بوده است<ref> الذریعه ۶/۳۴۴.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱، ص۴۷۷.</ref> | [[ابوعلی عبدالله بن بکیر بن أعین بن سُنسن شیبانی أصبحی مدنی]] از [[موالی]] و [[هم‌پیمانان]] [[قبیله]] [[بنی شیبان]] بود<ref>رجال البرقی ۲۲ معجم رجال الحدیث ۱۰/۱۲۳.</ref> و از [[اصحاب]] [[امام باقر]]<ref> قاموس الرجال ۵/۴۰۵.</ref> و [[امام صادق]]{{عم}}<ref>اختیار معرفة الرجال ۳۷۵ رجال ابن داوود ۱۹۹.</ref> به شمار می‌‌رفت و از امام باقر<ref>معجم رجال الحدیث ۱۰/۱۲۶.</ref> و امام صادق{{عم}}<ref>اختیار معرفة الرجال ۱۴۳ رجال النجاشی ۲/۲۳.</ref> و محدثانی چون [[عبدالرحمان بن حجاج]]، [[ابوکهمس هیثم بن عبدالله شیبانی]]<ref>جامع المقال ۷۶.</ref> و [[حمزة بن طیار]]<ref>اختیار معرفة الرجال ۳۴۷.</ref> [[روایت]] کرده است. [[راویان]] بسیاری نیز از وی [[حدیث]] شنیده و روایت کرده‌اند که از آن میان افراد برجسته‌ای چون [[عبدالله بن جبله]]،<ref>جامع الرواة ۱/۴۷۳ هدایة المحدثین ۲۰۲.</ref> [[حسن بن علی بن فضال]]<ref>الفهرست (طوسی) ۱۰۶ اختیار معرفة الرجال ۴۱.</ref> و [[صفوان بن یحیی]]<ref> جامع المقال ۱۰۸ جامع الرواة ۱/۴۷۴.</ref> را می‌‌توان نام برد. به گفته [[رجال‌نویسان]]، ایشان در زمره [[اصحاب اجماع]]، از فقهای برجسته<ref>التحریر الطاووسی ۳۳۴ خلاصة الاقوال ۱۰۶ و ۱۰۷.</ref> و محدثی [[موثق]] بوده<ref>معالم العلماء ۷۷ الفهرست (طوسی) ۱۰۶.</ref> و به نقل برخی، در سلسله [[اسناد]] ۳۳۴ روایت واقع شده است.<ref>معجم رجال الحدیث ۱۰/۱۲۶.</ref> برخی ادعا کرده‌اند که وی [[فطحی مذهب]] بوده است.<ref>التحریر الطاووسی ۳۳۴ خلاصة الاقوال ۱۰۶ و ۱۰۷.</ref> او دارای تألیفاتی به نام کتاب الاصول<ref>الفهرست (الندیم) ۲۴۳.</ref> و کتاب الحدیث بوده است<ref> الذریعه ۶/۳۴۴.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱، ص۴۷۷.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | |||
* [[بکیر بن اعین شیبانی]] (پدر) | |||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۱۲ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۲:۱۱
آشنایی اجمالی
ابوعلی عبدالله بن بکیر بن أعین بن سُنسن شیبانی أصبحی مدنی از موالی و هم‌پیمانان قبیله بنی شیبان بود[۱] و از اصحاب امام باقر[۲] و امام صادق(ع)[۳] به شمار می‌‌رفت و از امام باقر[۴] و امام صادق(ع)[۵] و محدثانی چون عبدالرحمان بن حجاج، ابوکهمس هیثم بن عبدالله شیبانی[۶] و حمزة بن طیار[۷] روایت کرده است. راویان بسیاری نیز از وی حدیث شنیده و روایت کرده‌اند که از آن میان افراد برجسته‌ای چون عبدالله بن جبله،[۸] حسن بن علی بن فضال[۹] و صفوان بن یحیی[۱۰] را می‌‌توان نام برد. به گفته رجال‌نویسان، ایشان در زمره اصحاب اجماع، از فقهای برجسته[۱۱] و محدثی موثق بوده[۱۲] و به نقل برخی، در سلسله اسناد ۳۳۴ روایت واقع شده است.[۱۳] برخی ادعا کرده‌اند که وی فطحی مذهب بوده است.[۱۴] او دارای تألیفاتی به نام کتاب الاصول[۱۵] و کتاب الحدیث بوده است[۱۶].[۱۷]
جستارهای وابسته
- بکیر بن اعین شیبانی (پدر)
منابع
جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱
پانویس
- ↑ رجال البرقی ۲۲ معجم رجال الحدیث ۱۰/۱۲۳.
- ↑ قاموس الرجال ۵/۴۰۵.
- ↑ اختیار معرفة الرجال ۳۷۵ رجال ابن داوود ۱۹۹.
- ↑ معجم رجال الحدیث ۱۰/۱۲۶.
- ↑ اختیار معرفة الرجال ۱۴۳ رجال النجاشی ۲/۲۳.
- ↑ جامع المقال ۷۶.
- ↑ اختیار معرفة الرجال ۳۴۷.
- ↑ جامع الرواة ۱/۴۷۳ هدایة المحدثین ۲۰۲.
- ↑ الفهرست (طوسی) ۱۰۶ اختیار معرفة الرجال ۴۱.
- ↑ جامع المقال ۱۰۸ جامع الرواة ۱/۴۷۴.
- ↑ التحریر الطاووسی ۳۳۴ خلاصة الاقوال ۱۰۶ و ۱۰۷.
- ↑ معالم العلماء ۷۷ الفهرست (طوسی) ۱۰۶.
- ↑ معجم رجال الحدیث ۱۰/۱۲۶.
- ↑ التحریر الطاووسی ۳۳۴ خلاصة الاقوال ۱۰۶ و ۱۰۷.
- ↑ الفهرست (الندیم) ۲۴۳.
- ↑ الذریعه ۶/۳۴۴.
- ↑ جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۴۷۷.