حنان بن سدیر صیرفی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[حنان بن سدیر صیرفی در معارف و سیره رضوی]]| پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام صادق| عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[حنان بن سدیر صیرفی در معارف و سیره رضوی]]| پرسش مرتبط  = }}
== آشنایی اجمالی ==
== آشنایی اجمالی ==
[[ابوالفضل حنان بن سدیر بن حکیم بن صهیب صیرفی کوفی کندی]] [[اهل کوفه]] و از [[اصحاب]] [[امام صادق]] و [[امام کاظم]]{{ع}} بود<ref>رجال البرقی، ص۴۶ و ۴۸.</ref> و از آن دو بزرگوار <ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۳۴۳.</ref> و [[امام باقر]]{{ع}} [[روایت]] دارد، <ref>تهذیب الاحکام، ج۶، ص۱۸۴.</ref> گرچه [[کشّی]] [[معتقد]] است که حنان [[امام باقر]]{{ع}} را [[درک]] نکرده است.<ref>اختیار معرفة الرجال، ص۵۵۵.</ref> او همچنین از افرادی مانند پدرش سدیر، [[عمرو بن قیس ملائی]]<ref>الاکمال، ج۲، ص۳۱۸.</ref> و [[عبید بن زرارة]] [[حدیث]] آموخته و روایت کرده است.<ref>اختیار معرفة الرجال، ص۲۰۸.</ref> وی از [[محدثان بزرگ شیعه]]<ref>المؤتلف و المختلف (دارقطنی)، ج۱، ص۴۳۰.</ref> و فردی [[موثق]]<ref>الفهرست (طوسی)، ص۶۴.</ref> و در عین حال [[واقفی]] بود<ref>اختیار معرفة الرجال، ص۵۵۵.</ref> و بدین سبب برخی در استناد و [[اعتماد]] به [[روایات]] وی توقف کرده‌اند.<ref>خلاصة الاقوال، ص۲۱۸.</ref> صیرفی دارای [[شاگردان]] و [[راویان]] بسیاری بوده که مشهورترین آنها عبارت‌اند از: [[حسن بن محبوب]]<ref>الفهرست (طوسی)، ص۶۴.</ref>[[محمد بن جنید حجّام]]، [[عباد بن یعقوب]] و [[محمد بن ثواب هباری]].<ref>الاکمال، ج۲، ص۳۱۸.</ref> بنا بر گزارش [[نجاشی]]، حنان در نزدیکی جامع [[کوفه]] در محله پارچه فروش‌ها دکانی داشت و از این طریق امرار معاش می‌‌کرد و سرانجام پس از عمری طولانی درگذشت.<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۳۴۳.</ref> تألیفاتی چون صفة الجنة و النار<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۳۴۳.</ref> و کتاب الحدیث از آثار اوست<ref>الذریعه، ج۶، ص۳۲۷.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص302.</ref>
[[ابوالفضل حنان بن سدیر بن حکیم بن صهیب صیرفی کوفی کندی]] [[اهل کوفه]] و از [[اصحاب]] [[امام صادق]] و [[امام کاظم]]{{ع}} بود<ref>رجال البرقی، ص۴۶ و ۴۸.</ref> و از آن دو بزرگوار <ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۳۴۳.</ref> و [[امام باقر]]{{ع}} [[روایت]] دارد، <ref>تهذیب الاحکام، ج۶، ص۱۸۴.</ref> گرچه [[کشّی]] [[معتقد]] است که حنان [[امام باقر]]{{ع}} را [[درک]] نکرده است.<ref>اختیار معرفة الرجال، ص۵۵۵.</ref> او همچنین از افرادی مانند پدرش سدیر، [[عمرو بن قیس ملائی]]<ref>الاکمال، ج۲، ص۳۱۸.</ref> و [[عبید بن زرارة]] [[حدیث]] آموخته و روایت کرده است.<ref>اختیار معرفة الرجال، ص۲۰۸.</ref> وی از [[محدثان بزرگ شیعه]]<ref>المؤتلف و المختلف (دارقطنی)، ج۱، ص۴۳۰.</ref> و فردی [[موثق]]<ref>الفهرست (طوسی)، ص۶۴.</ref> و در عین حال [[واقفی]] بود<ref>اختیار معرفة الرجال، ص۵۵۵.</ref> و بدین سبب برخی در استناد و [[اعتماد]] به [[روایات]] وی توقف کرده‌اند.<ref>خلاصة الاقوال، ص۲۱۸.</ref> صیرفی دارای [[شاگردان]] و [[راویان]] بسیاری بوده که مشهورترین آنها عبارت‌اند از: [[حسن بن محبوب]]<ref>الفهرست (طوسی)، ص۶۴.</ref>[[محمد بن جنید حجّام]]، [[عباد بن یعقوب]] و [[محمد بن ثواب هباری]].<ref>الاکمال، ج۲، ص۳۱۸.</ref> بنا بر گزارش [[نجاشی]]، حنان در نزدیکی جامع [[کوفه]] در محله پارچه فروش‌ها دکانی داشت و از این طریق امرار معاش می‌‌کرد و سرانجام پس از عمری طولانی درگذشت.<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۳۴۳.</ref> تألیفاتی چون صفة الجنة و النار<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۳۴۳.</ref> و کتاب الحدیث از آثار اوست<ref>الذریعه، ج۶، ص۳۲۷.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص302.</ref>
خط ۱۶: خط ۱۶:


[[رده:اعلام]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:راویان امام رضا]]
[[رده:اصحاب امام کاظم]]
[[رده:اصحاب امام رضا]]
[[رده:اصحاب امام صادق]]

نسخهٔ ‏۲۲ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۰۶

آشنایی اجمالی

ابوالفضل حنان بن سدیر بن حکیم بن صهیب صیرفی کوفی کندی اهل کوفه و از اصحاب امام صادق و امام کاظم(ع) بود[۱] و از آن دو بزرگوار [۲] و امام باقر(ع) روایت دارد، [۳] گرچه کشّی معتقد است که حنان امام باقر(ع) را درک نکرده است.[۴] او همچنین از افرادی مانند پدرش سدیر، عمرو بن قیس ملائی[۵] و عبید بن زرارة حدیث آموخته و روایت کرده است.[۶] وی از محدثان بزرگ شیعه[۷] و فردی موثق[۸] و در عین حال واقفی بود[۹] و بدین سبب برخی در استناد و اعتماد به روایات وی توقف کرده‌اند.[۱۰] صیرفی دارای شاگردان و راویان بسیاری بوده که مشهورترین آنها عبارت‌اند از: حسن بن محبوب[۱۱]محمد بن جنید حجّام، عباد بن یعقوب و محمد بن ثواب هباری.[۱۲] بنا بر گزارش نجاشی، حنان در نزدیکی جامع کوفه در محله پارچه فروش‌ها دکانی داشت و از این طریق امرار معاش می‌‌کرد و سرانجام پس از عمری طولانی درگذشت.[۱۳] تألیفاتی چون صفة الجنة و النار[۱۴] و کتاب الحدیث از آثار اوست[۱۵].[۱۶]

جستارهای وابسته

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. رجال البرقی، ص۴۶ و ۴۸.
  2. رجال النجاشی، ج۱، ص۳۴۳.
  3. تهذیب الاحکام، ج۶، ص۱۸۴.
  4. اختیار معرفة الرجال، ص۵۵۵.
  5. الاکمال، ج۲، ص۳۱۸.
  6. اختیار معرفة الرجال، ص۲۰۸.
  7. المؤتلف و المختلف (دارقطنی)، ج۱، ص۴۳۰.
  8. الفهرست (طوسی)، ص۶۴.
  9. اختیار معرفة الرجال، ص۵۵۵.
  10. خلاصة الاقوال، ص۲۱۸.
  11. الفهرست (طوسی)، ص۶۴.
  12. الاکمال، ج۲، ص۳۱۸.
  13. رجال النجاشی، ج۱، ص۳۴۳.
  14. رجال النجاشی، ج۱، ص۳۴۳.
  15. الذریعه، ج۶، ص۳۲۷.
  16. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص302.