عمار بن موسی ساباطی کوفی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام صادق| عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} == آشنایی اجمالی == ابوالفضل عمار بن موسی ساباطی کوفی اهل کوفه بود و در مدائن می‌‌زیست.<ref>رجال الطوسی ۳۴۵.</ref> نجاشی عمار را در جرگه موالی دانسته و ا...» ایجاد کرد)
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
 
 
خط ۸: خط ۸:
*[[قیس بن موسی ساباطی کوفی]] (برادر)
*[[قیس بن موسی ساباطی کوفی]] (برادر)
*[[صباح بن موسی ساباطی کوفی]] (برادر)
*[[صباح بن موسی ساباطی کوفی]] (برادر)
*[[اسحاق بن عمار ساباطی]] (فرزند)


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۲۲

آشنایی اجمالی

ابوالفضل عمار بن موسی ساباطی کوفی اهل کوفه بود و در مدائن می‌‌زیست.[۱] نجاشی عمار را در جرگه موالی دانسته و او و دو برادرش، قیس و صباح را از محدثان موثق برشمرده است که همگی از امام صادق و امام کاظم(ع)روایت کرده‌اند.[۲] شیخ طوسی نیز عمار را در شمار اصحاب امام صادق و امام کاظم(ع) آورده است.[۳] ساباطی علاوه بر امامان معصوم(ع) از فردی به نام سلیمان بن خالد نیز روایاتی دارد.[۴] بسیاری از رجال شناسان شیعه ضمن توثیق عمار، او را فطحی مذهب دانسته‌اند.[۵] گویند که فرقه عمّاریه منسوب به وی است.[۶] ایشان دارای راویان و شاگردانی بود که از آن میان می‌‌توان به کسانی چون مصدق بن صدقه[۷] و مروان بن مسلم اشاره کرد.[۸]

برخی، روایات او را ضعیف و غیرقابل قبول دانسته‌اند،[۹] اما شیخ مفید ضمن آنکه وی را از فقهای اصحاب امام صادق(ع) برشمرده، می‌‌نویسد که عمار از فقهای صاحب فتوا و از مراجع حلال و حرامشریعت بوده و سنت پیامبر(ص) به دست وی و امثال وی ترویج و گسترش یافته و هیچ طعن و سرزنشی در موردش وارد نشده است.[۱۰] همچنین کشّی روایتی از امام کاظم(ع) نقل کرده که فرمود: من از خداوند خویش فردی مثل عمار را طلب کردم و خدا او را به من هدیه کرد.[۱۱] تنها اثر وی کتاب الحدیث بوده[۱۲] که به گفته ابن شهرآشوب کتابی بزرگ و مورد اعتماد است.[۱۳].[۱۴]

جستارهای وابسته

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. رجال الطوسی ۳۴۵.
  2. رجال النجاشی ۲/۱۳۷.
  3. رجال الطوسی ۲۵۰ و ۳۵۴.
  4. اختیار معرفة الرجال ۳۶۱.
  5. الفهرست (طوسی) ۱۱۷ خلاصة الاقوال ۲۴۳.
  6. اختیار معرفة الرجال ۲۶۶.
  7. الفهرست (طوسی) ۱۱۷.
  8. اختیار معرفة الرجال ۳۶۱.
  9. معجم رجال الحدیث ۱۲/۲۶۳.
  10. الرسالة العددیه ۲۵ و ۳۰.
  11. الرسالة العددیه ۴۰۶ و ۲۵۳.
  12. الذریعه ۶/۳۵۲.
  13. معالم العلماء۸۷.
  14. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۵۶۳.