جوایز سلطان: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[جوایز سلطان در قرآن]] - [[جوایز سلطان در حدیث]] - [[جوایز سلطان در فقه اسلامی]] - [[جوایز سلطان در فقه سیاسی]]| پرسش مرتبط  = جوایز سلطان (پرسش)}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط  = }}


== مقدمه ==
== مقدمه ==
جوایز سلطان، به اموالی می‌گویند که به عنوان جایزه، از سوی [[سلطان]] یا [[کارگزاران]] وی، به کسی یا گروهی داده شود. از آنجا که قبول و [[پذیرش]] هدایای [[حاکمان جور]]، خود راهی برای جلب [[رضایت]] و علاقه [[مردم]] به دستگاه بوده و چنین اموالی اغلب، به [[زور]] از [[مردم]] [[غصب]] شده است، [[فقهای اسلام]] آن را [[حرام]] می‌دانند.
جوایز سلطان، به اموالی می‌گویند که به عنوان جایزه، از سوی [[سلطان]] یا [[کارگزاران]] وی، به کسی یا گروهی داده شود. از آنجا که قبول و [[پذیرش]] هدایای [[حاکمان جور]]، خود راهی برای جلب [[رضایت]] و علاقه [[مردم]] به دستگاه بوده و چنین اموالی اغلب، به [[زور]] از [[مردم]] [[غصب]] شده است، [[فقهای اسلام]] آن را [[حرام]] می‌دانند.
تنها در یک مورد، [[حکم]] به جواز اخذ جوایز داده شده است و آن هنگامی است که آمیختگی [[اموال]] [[سلطان]] به [[حرام]] محرز بوده، ولی [[حرمت]] آنچه را که به عنوان جایزه می‌دهد معلوم نباشد<ref>صبح الاعشی، ج۱، ص۴۳۱؛ تهذیب اللغة، ج۱۱، ص۱۴۹؛ مبسوط در ترمینولوژی حقوق، ج۲، ص۱۵۴۸.</ref>. [[امام صادق]] {{ع}} راجع به جوایز فرمود: "چیزی از دنیای آنها [[حاکمان جور]] به شما نمی‌رسد، جز آنکه به همان اندازه دین‌تان را بر باد می‌دهد"<ref>مکاسب، ج۲، ص۱۶۵؛ المکاسب المحرمة، ج۲، ص۲۲۳؛ المغنی، ج۴، ص۲۹۷؛ وسایل الشیعه، ج۱۲، ص۱۲۹.</ref><ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۷۳.</ref>.
تنها در یک مورد، [[حکم]] به جواز اخذ جوایز داده شده است و آن هنگامی است که آمیختگی [[اموال]] [[سلطان]] به [[حرام]] محرز بوده، ولی [[حرمت]] آنچه را که به عنوان جایزه می‌دهد معلوم نباشد<ref>صبح الاعشی، ج۱، ص۴۳۱؛ تهذیب اللغة، ج۱۱، ص۱۴۹؛ مبسوط در ترمینولوژی حقوق، ج۲، ص۱۵۴۸.</ref>. [[امام صادق]] {{ع}} راجع به جوایز فرمود: "چیزی از دنیای آنها [[حاکمان جور]] به شما نمی‌رسد، جز آنکه به همان اندازه دین‌تان را بر باد می‌دهد"<ref>مکاسب، ج۲، ص۱۶۵؛ المکاسب المحرمة، ج۲، ص۲۲۳؛ المغنی، ج۴، ص۲۹۷؛ وسایل الشیعه، ج۱۲، ص۱۲۹.</ref>.<ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۷۳.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
* [[پرونده:11677.jpg|22px]] [[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|'''واژه‌نامه فقه سیاسی''']]
# [[پرونده:11677.jpg|22px]] [[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|'''واژه‌نامه فقه سیاسی''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


خط ۱۳: خط ۱۳:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:جوایز سلطان]]
[[رده:اصطلاحات سیاسی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۴۴

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

جوایز سلطان، به اموالی می‌گویند که به عنوان جایزه، از سوی سلطان یا کارگزاران وی، به کسی یا گروهی داده شود. از آنجا که قبول و پذیرش هدایای حاکمان جور، خود راهی برای جلب رضایت و علاقه مردم به دستگاه بوده و چنین اموالی اغلب، به زور از مردم غصب شده است، فقهای اسلام آن را حرام می‌دانند. تنها در یک مورد، حکم به جواز اخذ جوایز داده شده است و آن هنگامی است که آمیختگی اموال سلطان به حرام محرز بوده، ولی حرمت آنچه را که به عنوان جایزه می‌دهد معلوم نباشد[۱]. امام صادق (ع) راجع به جوایز فرمود: "چیزی از دنیای آنها حاکمان جور به شما نمی‌رسد، جز آنکه به همان اندازه دین‌تان را بر باد می‌دهد"[۲].[۳]

منابع

پانویس

  1. صبح الاعشی، ج۱، ص۴۳۱؛ تهذیب اللغة، ج۱۱، ص۱۴۹؛ مبسوط در ترمینولوژی حقوق، ج۲، ص۱۵۴۸.
  2. مکاسب، ج۲، ص۱۶۵؛ المکاسب المحرمة، ج۲، ص۲۲۳؛ المغنی، ج۴، ص۲۹۷؛ وسایل الشیعه، ج۱۲، ص۱۲۹.
  3. فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژه‌نامه فقه سیاسی، ص ۷۳.