حسنه در حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{نبوت}}
{{مدخل مرتبط
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = حسنه
| موضوع مرتبط = حسنه
| عنوان مدخل  = [[حسنه]]
| عنوان مدخل  = حسنه
| مداخل مرتبط = [[حسنه در قرآن]] - [[حسنه در حدیث]] - [[حسنه در کلام اسلامی]]
| مداخل مرتبط = [[حسنه در قرآن]] - [[حسنه در حدیث]]
| پرسش مرتبط  = حسنه (پرسش)
| پرسش مرتبط  =  
}}
}}


خط ۱۲: خط ۱۱:
#{{متن حدیث|لِكُلِّ حَسَنَةٍ ثَوَابٌ‏}}: برای هر کار [[نیکی]]، [[پاداش]] نیکی است.
#{{متن حدیث|لِكُلِّ حَسَنَةٍ ثَوَابٌ‏}}: برای هر کار [[نیکی]]، [[پاداش]] نیکی است.
#{{متن حدیث|فِي‏ كُلِّ‏ حَسَنَةٍ مَثُوبَةٌ}}: در هر حسنه و کار خوبی، [[ثواب]] و پاداش نیکی است.
#{{متن حدیث|فِي‏ كُلِّ‏ حَسَنَةٍ مَثُوبَةٌ}}: در هر حسنه و کار خوبی، [[ثواب]] و پاداش نیکی است.
#{{متن حدیث|كُلُّ حَسَنَةٍ لَا يُرَادُ بِهَا وَجْهُ اللَّهِ سُبْحَانَهُ فَعَلَيْهَا قُبْحُ‏ الرِّيَاءِ وَ ثَمَرَتُهَا سُوءُ الْجَزَاءِ}}: هر کار خیری که در آن [[خشنودی]] و رضای [[خدای تعالی]] [[اراده]] نشود، پس بر آن کار، [[زشتی]] [[ریا]] و [[خودنمایی]] بوده و نتیجه و ثمره‌اش زشتی جزاست.<ref>[[عبدالنبی امامی|امامی، عبدالنبی]]، [[فرهنگ قرآن ج۱ (کتاب)|فرهنگ قرآن ج۱]]، ص ۵۳۵.</ref>
#{{متن حدیث|كُلُّ حَسَنَةٍ لَا يُرَادُ بِهَا وَجْهُ اللَّهِ سُبْحَانَهُ فَعَلَيْهَا قُبْحُ‏ الرِّيَاءِ وَ ثَمَرَتُهَا سُوءُ الْجَزَاءِ}}: هر کار خیری که در آن [[خشنودی]] و رضای [[خدای تعالی]] [[اراده]] نشود، پس بر آن کار، [[زشتی]] [[ریا]] و [[خودنمایی]] بوده و نتیجه و ثمره‌اش زشتی جزاست<ref>[[عبدالنبی امامی|امامی، عبدالنبی]]، [[فرهنگ قرآن ج۱ (کتاب)|فرهنگ قرآن ج۱]]، ص ۵۳۵.</ref>.


== منابع ==
== منابع ==
خط ۲۲: خط ۲۱:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:حسنه]]
[[رده:اصطلاحات قرآنی]]

نسخهٔ ‏۲۹ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۴۶

کلمات قصار پیرامون حسنه

در غررالحکم و دررالکلم درباره حسنات و حسنه کلماتی از علی (ع) به اقتصار بیان شده و ما در این جا به نقل بعضی از آنها می‌پرداریم:

  1. «اكْتِسَابُ الْحَسَنَاتِ مِنْ‏ أَفْضَلِ‏ الْمَكَاسِبِ‏»: تحصیل و اکتساب خوبی‌ها، از بهترین کسب‌هاست.
  2. «لِكُلِّ حَسَنَةٍ ثَوَابٌ‏»: برای هر کار نیکی، پاداش نیکی است.
  3. «فِي‏ كُلِّ‏ حَسَنَةٍ مَثُوبَةٌ»: در هر حسنه و کار خوبی، ثواب و پاداش نیکی است.
  4. «كُلُّ حَسَنَةٍ لَا يُرَادُ بِهَا وَجْهُ اللَّهِ سُبْحَانَهُ فَعَلَيْهَا قُبْحُ‏ الرِّيَاءِ وَ ثَمَرَتُهَا سُوءُ الْجَزَاءِ»: هر کار خیری که در آن خشنودی و رضای خدای تعالی اراده نشود، پس بر آن کار، زشتی ریا و خودنمایی بوده و نتیجه و ثمره‌اش زشتی جزاست[۱].

منابع

پانویس