←نقش اعتقاد به مبدأ و معاد در پیشرفت جامعه
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۹۱: | خط ۹۱: | ||
ملتهایی که به [[زندگی دنیا]] چسبیدهاند و در این زمینه [[پیشرفت]] کردهاند، لزوماً [[زندگی]] گوارا (حیات طیبه) ندارند. زندگی گوارا وقتی است که [[رفاه]] مادی با عدالت، [[معنویت]] و [[اخلاق]] همراه شود و این را فقط ادیان الهی میتوانند برای [[بشر]] تأمین کنند<ref>نرم افزار حدیث ولایت، نسخه ۲، حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در صحن جامع رضوی مشهد مقدس، ۲/۱/۱۳۸۳؛ حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در دیدار دانشجویان و اساتید دانشگاههای استان کرمان، ۱۹/۲/۱۳۸۴.</ref>. [[حیات طیبه]] یعنی [[دنیا]] و [[آخرت]]، ماده و معنا را با هم داشتن. حیات طیبه یعنی ملتی که تلاش و [[سازندگی]] میکند، [[صنعت]]، [[بازرگانی]] و [[کشاورزی]] را به اوج میرساند، [[قدرت علمی]] و تکنیکی پیدا میکند، پیشرفتهای گوناگون در همه جهت به دست میآورد، در همه این حالات، دلش با [[خدا]] باشد<ref>نرم افزار حدیث ولایت، نسخه ۲، حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در اجتماع بزرگ مردم مشهد و زایران حضرت رضا{{ع}}، ۲۹/۱/۱۳۷۰.</ref>.<ref>[[قاسم ترخان|ترخان، قاسم]]، [[جهانشناسی اسلامی - ترخان (مقاله)|مقاله «جهانشناسی اسلامی»]]، [[منظومه فکری آیتالله العظمی خامنهای ج۱ (کتاب)|منظومه فکری آیتالله العظمی خامنهای ج۱]]، ص۲۷۹.</ref> | ملتهایی که به [[زندگی دنیا]] چسبیدهاند و در این زمینه [[پیشرفت]] کردهاند، لزوماً [[زندگی]] گوارا (حیات طیبه) ندارند. زندگی گوارا وقتی است که [[رفاه]] مادی با عدالت، [[معنویت]] و [[اخلاق]] همراه شود و این را فقط ادیان الهی میتوانند برای [[بشر]] تأمین کنند<ref>نرم افزار حدیث ولایت، نسخه ۲، حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در صحن جامع رضوی مشهد مقدس، ۲/۱/۱۳۸۳؛ حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در دیدار دانشجویان و اساتید دانشگاههای استان کرمان، ۱۹/۲/۱۳۸۴.</ref>. [[حیات طیبه]] یعنی [[دنیا]] و [[آخرت]]، ماده و معنا را با هم داشتن. حیات طیبه یعنی ملتی که تلاش و [[سازندگی]] میکند، [[صنعت]]، [[بازرگانی]] و [[کشاورزی]] را به اوج میرساند، [[قدرت علمی]] و تکنیکی پیدا میکند، پیشرفتهای گوناگون در همه جهت به دست میآورد، در همه این حالات، دلش با [[خدا]] باشد<ref>نرم افزار حدیث ولایت، نسخه ۲، حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در اجتماع بزرگ مردم مشهد و زایران حضرت رضا{{ع}}، ۲۹/۱/۱۳۷۰.</ref>.<ref>[[قاسم ترخان|ترخان، قاسم]]، [[جهانشناسی اسلامی - ترخان (مقاله)|مقاله «جهانشناسی اسلامی»]]، [[منظومه فکری آیتالله العظمی خامنهای ج۱ (کتاب)|منظومه فکری آیتالله العظمی خامنهای ج۱]]، ص۲۷۹.</ref> | ||
=== نقش اعتقاد به | === نقش اعتقاد به مبدأ و معاد در [[پیشرفت]] [[جامعه]] === | ||
در هر جامعه و ملتی، مبانی [[معرفتی]]، [[فلسفی]] و [[اخلاقی]] نقش تعیین کنندهای در نوع پیشرفت مطلوب یا نامطلوب دارند اما جامعهای که بر اساس [[فلسفه]]، [[ایدئولوژی]] و [[نظام اخلاقی]] خود لذت مادی را اصل نمیشمرد و برخی از کارهای [[لذتبخش]] را [[نامشروع]] میداند، لذت را مجوزی برای [[تصمیم]] و [[اقدام]] تلقی نمیکند. اما در یک جامعهای که در آن پول و | در هر جامعه و ملتی، مبانی [[معرفتی]]، [[فلسفی]] و [[اخلاقی]] نقش تعیین کنندهای در نوع پیشرفت مطلوب یا نامطلوب دارند اما جامعهای که بر اساس [[فلسفه]]، [[ایدئولوژی]] و [[نظام اخلاقی]] خود لذت مادی را اصل نمیشمرد و برخی از کارهای [[لذتبخش]] را [[نامشروع]] میداند، لذت را مجوزی برای [[تصمیم]] و [[اقدام]] تلقی نمیکند. اما در یک جامعهای که در آن پول و سود، محور [[قضاوت]] نیست، همان کار ممکن است ضدارزش محسوب شود؛ لذا مدل [[توسعه]] [[غربی]] در [[نظام اسلامی]] به جهت ماهیت متفاوت مبانی دیدگاه [[اسلام]] و [[غرب]] نسبت به [[پیشرفت]] و جایگاه [[انسان]] در این پیشرفت، نتیجهبخش نیست<ref>نرم افزار حدیث ولایت، نسخه ۲، حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در دیدار استادان و دانشجویان کردستان، ۲۷/۲/۱۳۸۸.</ref>. در دیدگاه غربی، [[پیشرفت مادی]] و محور آن سود مادی است. اما در دیدگاه اسلام پیشرفت مادی [[هدف]] نیست، بلکه وسیلهای برای [[رشد]] و تعالی انسان است. در [[جهانبینی]] اسلام، [[ثروت]]، [[قدرت]] و [[علم]]، وسیله رشد انسان و زمینهساز [[برقراری عدالت]]، [[حکومت حق]]، [[روابط انسانی]] در [[جامعه]] و دنیای آباد هستند<ref>نرم افزار حدیث ولایت، نسخه ۲، حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در دیدار دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد: الگوی اسلامی - ایرانی تنها راه پیشرفت کشور، ۲۵/۲/۱۳۸۶.</ref>.<ref>[[قاسم ترخان|ترخان، قاسم]]، [[جهانشناسی اسلامی - ترخان (مقاله)|مقاله «جهانشناسی اسلامی»]]، [[منظومه فکری آیتالله العظمی خامنهای ج۱ (کتاب)|منظومه فکری آیتالله العظمی خامنهای ج۱]] ص۲۷۹.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == |