←مقدمه
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←مقدمه) |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
این [[سوره]] به [[اتفاق]] [[مفسران]] مکی است. <ref>کشف الاسرار، ج ۱۰، ص۳۹۳؛ البرهان فی علوم القرآن، ج ۱، ص۲۸۰؛ الاتقان، ج ۱، ص۱۸.</ref> در ترتیب [[مصحف]] هشتاد و یکمین سوره است و بین دو [[سوره عبس]] و [[سوره انفطار]] قرار گرفته و در | این [[سوره]] به [[اتفاق]] [[مفسران]] مکی است. <ref>کشف الاسرار، ج ۱۰، ص۳۹۳؛ البرهان فی علوم القرآن، ج ۱، ص۲۸۰؛ الاتقان، ج ۱، ص۱۸.</ref> در ترتیب [[مصحف]] هشتاد و یکمین سوره است و بین دو [[سوره عبس]] و [[سوره انفطار]] قرار گرفته و در ترتیب نزول ششمین یا هفتمین سوره بوده <ref>مجمع البیان، ج ۱۰، ص۶۱۲؛ البرهان فی علوم القرآن، ج ۱، ص۲۸۰؛ التمهید، ج ۱، ص۱۳۵.</ref> که پس از [[سوره مسد|مَسَد]] و پیش از [[سوره اعلی]] نازل شده است. <ref>مجمع البیان، ج ۱۰، ص۶۱۲؛ جمال القراء، ج ۱، ص۱۳۴؛ التمهید، ج ۱، ص۱۳۵ - ۱۳۹.</ref> گفته شده که در مصحف [[امیرمؤمنان]]، علی {{ع}} بین دو [[سوره نازعات]] و [[سوره انفطار]] و سیزدهمین سوره بوده است. <ref> تاریخ القرآن، زنجانی، ص۱۳۷ ـ ۱۳۹؛ تاریخ القرآن، ابیاری، ص۸۷.</ref> نام مشهور این سوره «تکویر» (درهم پیچیدن) است. <ref>التحریر والتنویر، ج ۳۰، ص۱۳۹؛ بصائر ذوی التمییز، ج ۱، ص۵۰۳؛ التبیان، ج ۱۰، ص۲۷۹.</ref> {{متن قرآن|الشَّمْسُ}} و {{متن قرآن|كُوِّرَتْ}} دو نام دیگر این سوره‌اند. <ref>جمال القراء، ج ۱، ص۱۸۴، ۴۷۲؛ منهج الصادقین، ج ۱۰، ص۱۵۸.</ref> | ||
در [[روایات]] <ref>ثواب الاعمال، ص۲۶۰؛ مسند احمد، ج ۲، ص۱۲۳؛ الکشاف، ج ۴، ص۷۱۴. </ref> و منابع کهن <ref>مجازالقرآن، ج ۲، ص۲۸۷؛ تلخیص البیان، ص۳۵۹؛ صحیح البخاری، ج ۶، ص۹۵.</ref> و برخی [[تفاسیر]] از آن به سوره {{متن قرآن|إِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ}}<ref>«آنگاه که خورشید فرو پیچانده (و خاموش) گردد،» سوره تکویر، آیه ۱.</ref> یاد شده است. <ref>تفسیر عبد الرزاق، ج ۳، ص۳۹۵؛ روض الجنان، ج ۲۰، ص۱۵۶؛ روح المعانی، ج۳۰، ص۸۷.</ref> | در [[روایات]] <ref>ثواب الاعمال، ص۲۶۰؛ مسند احمد، ج ۲، ص۱۲۳؛ الکشاف، ج ۴، ص۷۱۴. </ref> و منابع کهن <ref>مجازالقرآن، ج ۲، ص۲۸۷؛ تلخیص البیان، ص۳۵۹؛ صحیح البخاری، ج ۶، ص۹۵.</ref> و برخی [[تفاسیر]] از آن به سوره {{متن قرآن|إِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ}}<ref>«آنگاه که خورشید فرو پیچانده (و خاموش) گردد،» سوره تکویر، آیه ۱.</ref> یاد شده است. <ref>تفسیر عبد الرزاق، ج ۳، ص۳۹۵؛ روض الجنان، ج ۲۰، ص۱۵۶؛ روح المعانی، ج۳۰، ص۸۷.</ref> | ||
این سوره ۲۹ [[آیه]] <ref>جمال القراء، ج ۱، ص۴۷۲؛ البیان فی عد آی القرآن، ص۲۶۵؛ التبیان، ج ۱۰، ص۲۷۹.</ref> و ۱۰۴ کلمه دارد <ref> المعجم الاحصائی، ج ۱، ص۲۹۲، ۳۰۴.</ref> و یکی از ۷ سوره [[قرآن]] است که با {{متن قرآن|إِذَا}} شروع شده و به سوره‌های زمانیه [[شهرت]] دارند. <ref>الموسوعة القرآنیه، ج ۱۱، ص۹۳.</ref> از نظر حجم در گروه «مفصّلات» یعنی سوره‌های کوچک قرار دارد <ref>الاتقان، ج ۱، ص۱۴۱؛ تاریخ قرآن، ص۸۰.</ref> و در سال‌های [[آغاز بعثت]] نازل شده است. <ref>علوم القرآن، ص۱۸۵؛ المیزان، ج ۲۰، ص۲۱۳؛ الموسوعة القرآنیه، ج ۱۱، ص۹۳.</ref> برخی | این سوره ۲۹ [[آیه]] <ref>جمال القراء، ج ۱، ص۴۷۲؛ البیان فی عد آی القرآن، ص۲۶۵؛ التبیان، ج ۱۰، ص۲۷۹.</ref> و ۱۰۴ کلمه دارد <ref> المعجم الاحصائی، ج ۱، ص۲۹۲، ۳۰۴.</ref> و یکی از ۷ سوره [[قرآن]] است که با {{متن قرآن|إِذَا}} شروع شده و به سوره‌های زمانیه [[شهرت]] دارند. <ref>الموسوعة القرآنیه، ج ۱۱، ص۹۳.</ref> از نظر حجم در گروه «مفصّلات» یعنی سوره‌های کوچک قرار دارد <ref>الاتقان، ج ۱، ص۱۴۱؛ تاریخ قرآن، ص۸۰.</ref> و در سال‌های [[آغاز بعثت]] نازل شده است. <ref>علوم القرآن، ص۱۸۵؛ المیزان، ج ۲۰، ص۲۱۳؛ الموسوعة القرآنیه، ج ۱۱، ص۹۳.</ref> برخی نزول آن را در سال اوّل یا دوم [[بعثت]] [[حدس]] زده‌اند<ref>احسن الحدیث، ج ۱۲، ص۹۴.</ref>.<ref>[[محمود گودرزی زاهدی|گودرزی زاهدی، محمود]]، [[سوره تکویر - گودرزی زاهدی (مقاله)| مقاله «سوره تکویر»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۸ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج۸.</ref> | ||
== محتوای [[سوره]] == | == محتوای [[سوره]] == | ||