تفسیر منخل بن جمیل: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[منخل بن جمیل]]''' است. </div>
| موضوع مرتبط = منخل بن جمیل
| عنوان مدخل  =
| مداخل مرتبط =
| پرسش مرتبط  =
}}


== مقدمه ==
== مقدمه ==
[[نجاشی]] با سند خویش از این [[تفسیر]] خبر داده است<ref>رجال النجاشی، ص۴۲۱، رقم ۱۱۲۷.</ref>. [[آقا بزرگ تهرانی]] نیز آن را با عنوان تفسیر منخّل ذکر کرده و فرموده است: همان‌گونه که نجاشی ذکر کرده، [[محمد بن سنان]] و [[احمد بن میثم]] این تفسیر را از وی [[روایت]] کرده‌اند<ref>آقا بزرگ تهرانی، الذریعة، ج۴، ص۳۱۶، رقم ۱۳۳۵.</ref>، ولی در [[رجال نجاشی]] فقط‍ روایت کردن محمد بن سنان ذکر شده است<ref>ر. ک: رجال النجاشی، ص۴۲۱، رقم ۱۱۲۷.</ref>.<ref>[[علی اکبر بابایی|بابایی، علی اکبر]]، [[تاریخ تفسیر قرآن (کتاب)|تاریخ تفسیر قرآن]]، ص ۳۸۳.</ref>
[[نجاشی]] با سند خویش از این [[تفسیر]] خبر داده است<ref>رجال النجاشی، ص۴۲۱، رقم ۱۱۲۷.</ref>. [[آقا بزرگ تهرانی]] نیز آن را با عنوان تفسیر منخّل ذکر کرده و فرموده است: همان‌گونه که نجاشی ذکر کرده، [[محمد بن سنان]] و [[احمد بن میثم]] این تفسیر را از وی [[روایت]] کرده‌اند<ref>آقا بزرگ تهرانی، الذریعة، ج۴، ص۳۱۶، رقم ۱۳۳۵.</ref>، ولی در [[رجال نجاشی]] فقط‍ روایت کردن محمد بن سنان ذکر شده است<ref>ر.ک: رجال النجاشی، ص۴۲۱، رقم ۱۱۲۷.</ref>.<ref>[[علی اکبر بابایی|بابایی، علی اکبر]]، [[تاریخ تفسیر قرآن (کتاب)|تاریخ تفسیر قرآن]]، ص ۳۸۳.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
خط ۱۷: خط ۲۱:


[[رده:تفسیر]]
[[رده:تفسیر]]
[[رده:تفسیر منخل بن جمیل]]
[[رده:منخل بن جمیل]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۷ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۰۸

مقدمه

نجاشی با سند خویش از این تفسیر خبر داده است[۱]. آقا بزرگ تهرانی نیز آن را با عنوان تفسیر منخّل ذکر کرده و فرموده است: همان‌گونه که نجاشی ذکر کرده، محمد بن سنان و احمد بن میثم این تفسیر را از وی روایت کرده‌اند[۲]، ولی در رجال نجاشی فقط‍ روایت کردن محمد بن سنان ذکر شده است[۳].[۴]

منابع

جستارهای وابسته

پانویس

  1. رجال النجاشی، ص۴۲۱، رقم ۱۱۲۷.
  2. آقا بزرگ تهرانی، الذریعة، ج۴، ص۳۱۶، رقم ۱۳۳۵.
  3. ر.ک: رجال النجاشی، ص۴۲۱، رقم ۱۱۲۷.
  4. بابایی، علی اکبر، تاریخ تفسیر قرآن، ص ۳۸۳.