جهینه: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مهدویت}} | {{مهدویت}} | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = | | موضوع مرتبط = | ||
| عنوان مدخل = | | عنوان مدخل = | ||
| مداخل مرتبط = [[ | | مداخل مرتبط = [[جهینه در قرآن]] | ||
| پرسش مرتبط = | | پرسش مرتبط = | ||
}} | }} | ||
نسخهٔ ۸ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۱۶
جهینه از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: جهینه در قرآن - پرسش مرتبط نداردمقدمه
- نام قبیله‌ای در حوالی مدینه است. از رسول گرامی اسلام (ص) در مورد سپاه سفیانی که مدینه را خراب کرده، برای مقابله با حضرت مهدی (ع) رهسپار مکه معظمه می‌شود روایت شده است: خداوند جبرئیل را می‌فرستد و به او می‌فرماید: برو نابودشان بساز. پس با پای خود بر زمین می‌زند و خداوند همه آن‌ها را در کام زمین فرومی‌برد، جز دو نفر از اهل جهینه، کسی از آن‌ها زنده نمی‌ماند[۱]. در روایت دیگری آمده است، وقتی سپاه سفیانی در سرزمین بیداء خسف می‌شود، از آن‌ها جز دو نفر -که از قبیله جهینه هستند- باقی نمی‌ماند که برای مردم از داستان خسف گزارش ببرند؛ یکی از آن‌ها "بشیر" و دیگری "نذیر" است[۲]. البته در حدیث دیگری نام آن دو نفر "وتر" و "وُتَیره" از قبیله مراد آمده است، که صورت آن‌ها به عقب برگردانده شده، عقب عقب راه می‌روند تا آن‌چه به قوم‌شان آمده، به مردم خبر دهند[۳][۴].
پرسش‌های وابسته
منابع
پانویس
- ↑ روزگار رهایی، ج ۱، ص ۴۶۷.
- ↑ منتخب الاثر، ص ۴۵۶؛ ینابیع الموده، ج ۳، ص ۶۶؛ الزام الناصب، ص ۱۹۰.
- ↑ کشف الغمه، ج ۳، ص ۳۲۵؛ الزام الناصب، ص ۲۸ و ۱۷۷؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۱۶.
- ↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص ۲۵۸.