* نام قبیله‌ای در حوالی مدینه است. از [[پیامبر خاتم|رسول گرامی اسلام]] {{صل}} در مورد سپاه [[سفیانی]] که [[مدینه]] را خراب کرده، برای مقابله با [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} رهسپار مکه معظمه می‌شود روایت شده است: خداوند [[جبرئیل]] را می‌فرستد و به او می‌فرماید: برو نابودشان بساز. پس با پای خود بر زمین می‌زند و خداوند همه آن‌ها را در کام زمین فرومی‌برد، جز دو نفر از اهل جهینه، کسی از آن‌ها زنده نمی‌ماند<ref>روزگار رهایی، ج ۱، ص ۴۶۷.</ref>. در روایت دیگری آمده است، وقتی سپاه سفیانی در سرزمین بیداء خسف می‌شود، از آن‌ها جز دو نفر -که از قبیله جهینه هستند- باقی نمی‌ماند که برای مردم از داستان خسف گزارش ببرند؛ یکی از آن‌ها "بشیر" و دیگری "نذیر" است<ref>[[منتخب الاثر (کتاب)|منتخب الاثر]]، ص ۴۵۶؛ ینابیع الموده، ج ۳، ص ۶۶؛ الزام الناصب، ص ۱۹۰.</ref>. البته در حدیث دیگری نام آن دو نفر "وتر" و "وُتَیره" از قبیله مراد آمده است، که صورت آن‌ها به عقب برگردانده شده، عقب عقب راه می‌روند تا آن‌چه به قوم‌شان آمده، به مردم خبر دهند<ref>کشف الغمه، ج ۳، ص ۳۲۵؛ الزام الناصب، ص ۲۸ و ۱۷۷؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۱۶.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۲۵۸.</ref>.
