تفویض امر دین به امام: تفاوت میان نسخه‌ها

== [[تفویض]] [[امر]] [[دین]] یکی از [[ادله]] [[ولایت تشریعی]] ==

# [[خداوند متعال]] [[امر]] تشریع دین را به پیامبرش واگذار کرد؛  

روایاتی چند در دسته نخست جای دارند که باید سند و دلالت آنها بررسی شود:

روایاتی نیز که در این مجال [[نقل]] شدند، همگی مؤید این امرند که [[پیامبر خدا]] فردی است که به وسیله [[خداوند متعال]] [[تربیت]] شده، و آن‌گاه که به درجه‌ای رسید که [[خداوند]] [[اراده]] کرده بود، [[امر]] تشريع [[دین]] را به او واگذار کرده است. [[روایات]] چنان صریح‌اند که حتی موارد تشریع را نیز بیان کرده‌اند. البته در اینجا مجالی برای آنکه تعیین کنیم چه مقدار از [[امور دینی]] به وسیله [[پیامبر خاتم|پیامبر اکرم]] {{صل}} تشریع شده است، وجود ندارد. ضمن آنکه در این بحث به تعیین مقدار امور تشریع شده به وسیله [[پیامبر]] {{صل}} نیاز نداریم. دسته دوم از [[روایات]] نیز چنان‌که گذشت بر این امر تأکید می‌کنند که آنچه به [[پیامبر خدا]] {{صل}} [[تفویض]] شده، به [[امامان]] {{عم}} نیز [[تفویض]] شده است. برای نمونه، [[امام صادق]] {{ع}} در روایتی معتبر می‌فرمایند: «همانا [[خداوند]] پیغمبرش را [[تربیت]] کرد و چنان‌که میخواست او را [[استوار]] ساخت، سپس [امر [[دین]] را] به او واگذار کرد و فرمود: "هرچه [[رسول خدا]] {{صل}} به شما داد، بگیرید و از هرچه شما را منع کرد، بازایستید" و [[خدا]] هرچه به رسولش تفویض کرده، به ما نیز تفویض فرمود»<ref>{{متن حدیث|إِنَّ اللَّهَ أَدَّبَ رَسُولَهُ حَتَّى قَوَّمَهُ عَلَى مَا أَرَادَ ثُمَّ فَوَّضَ إِلَيْهِ فَقَالَ: «مٰا آتٰاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَ مٰا نَهٰاكُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا». فَمَا فَوَّضَ اللَّهَ إِلَى رَسُولِهِ فَقَد فَوَّضَه إِلَيْنَا}}، محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۱، ص۲۶۸؛ محمد بن حسن صفار قمی، بصائر الدرجات، ص۳۸۳. این روایت به سند دیگری نیز نقل شده است (محمد بن صفار قمی، بصائر الدرجات، ص۳۸۵).</ref> در روایتی که البته دارای اعتبار سندی نیست<ref>این روایت را موسی بن اشیم نقل کرده که فردی مجهول به شمار می‌رود.</ref> نیز بیان شده که [[خداوند]] [[امر]] [[دین]] را ابتدا به [[پیامبر]] و سپس به [[امامان]] {{عم}} [[تفویض]] کرده، و آنچه به [[پیامبر]] [[تفویض]] شده، به [[امامان]] نیز تفویض شده است<ref>{{متن حدیث|فَوَّضَ إِلَى مُحَمَّدٍ {{صل}} أَمْرَ دِينِهِ فَقَالَ: «مٰا آتٰاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَ مٰا نَهٰاكُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا». فَإِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى فَوَّضَ إِلَى الْأَئِمَّةِ مِنَّا وَ إِلَيْنَا مَا فَوَّضَ إِلَى مُحَمَّدٍ {{صل}}}}، محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۱، ص۲۶۵ و ۲۶۶؛ محمد بن حسن صفار قمی، بصائر الدرجات، ص۳۸۴.</ref> همچنین [[ابواسحاق نحوی]] در روایتی صحیح از [[امام صادق]] {{ع}} [[نقل]] می‌کند که فرمود: «خدای عزّوجلّ پیغمبرش را به [[محبت]] خود [[تربیت]] کرد و سپس فرمود: "تو دارای خُلق بزرگی هستی" و آنگاه [امر [[دین]] را] به او واگذار کرد و فرمود: "هرچه [[پیغمبر]] برای شما آورد بگیرید، و از هرچه منعتان کرد، بازایستید و باز فرمود: "هر کس از [[رسول خدا]] اطاعت کند، [[خدا]] را اطاعت کرده است". سپس [[امام]] فرمود: [[پیغمبر]] [[خدا]] کار را به [[علی]] واگذار کرد و او را [[امین]] شمرد؛ شما ([[شیعیان]]) [[تسلیم]] شدید و آن [[مردم]] ([[اهل سنت]]) [[انکار]] کردند...»<ref>{{متن حدیث|إِنَّ اللَّهَ أَدَّبَ نَبِيَّهُ عَلَى مَحَبَّتِهِ فَقَالَ: «إِنَّكَ لَعَلىٰ خُلُقٍ عَظِيمٍ». ثُمَّ فَوَّضَ إِلَيْهِ فَقَالَ: «مٰا آتٰاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَ مٰا نَهٰاكُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا» وَ قَالَ: «مَنْ يُطِعِ الرَّسُولَ فَقَدْ أَطٰاعَ اَللّٰهَ». قَالَ: ثُمَّ قَالَ: وَ إِنَّ نَبِيَّ اللَّهِ فَوَّضَ إِلَى عَلِيٍّ {{ع}} وَ ائْتَمَنَهُ فَسَلَّمْتُمْ وَ جَحَدَ النَّاسُ...}}، محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۱، ص۲۶۵؛ محمد بن حسن صفار قمی، بصائر الدرجات، ص۳۸۴ و ۳۸۵.</ref> اینک دو آموزه در [[اختیار]] ماست:

# امر تشريع [[دین]] به [[پیامبر]] واگذار شده است؛

== منابع ==