شئون امام در عالم برزخ: تفاوت میان نسخه‌ها

برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
خط ۷: خط ۷:


== حضور امامان بر بالین محتضر ==
== حضور امامان بر بالین محتضر ==
در روایاتی آمده پیش از آنکه [[روح]] از [[بدن]] محتضر خارج شود، [[امامان]] {{عم}} یا برخی از آنها به بالین او می‌آیند. در برخی [[روایات]]، از حضور [[پیامبر خاتم|رسول خدا]] {{صل}} و سه [[امام اول]] بر بالین [[شیعیان]] [[سخن]] به میان آمده است. ایشان ضمن سفارش به ملک‌الموت درباره آسان گرفتن در [[قبض روح]] [[شیعیان]]، آنها را نیز به [[بهشت]] [[بشارت]] می‌دهند.<ref>تفسير الامام العسكری {{ع}}، ص۲۱۰؛ حسین بن سعيد اهوازی، الزهد، ص۸۴ و ۸۵؛ احمد بن محمد بن خالد برقی، المحاسن، ج۱، ص۱۷۴؛ علی بن ابراهیم قمی، تفسير القمی، ج۲، ص۲۲۶؛ محمد بن مسعود عیاشی، تفسير العیاشی، ج۲، ص۱۲۶.</ref> در برخی [[روایات]]، این امر درباره [[پیامبر خاتم|رسول‌الله]] {{صل}} و [[امام علی]] {{ع}} به‌تنهایی آمده است.<ref>حسین بن سعید اهوازی، الزهد، ص۸۴؛ محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۳، ص۱۳۲ و ۱۳۳؛ محمد بن محمد بن نعمان عکبری بغدادی (شیخ مفید)، الامالی، ص۶؛ محمد بن حسن طوسی، الامالی، ص۴۸. روایات دیگری نیز دراین‌‎باره وجود دارد (ر.ک: احمد بن محمد بن خالد برقی، المحاسن، ج۱، ص۱۷۵؛ محمد بن عمر کشی، رجال الكشی، ص۸۸).</ref> در دیگر [[روایات]]، این مسئله درباره تمام [[امامان]] {{عم}} بیان شده است.<ref>محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۳، ص۱۲۷ و ۱۲۸.</ref> در برخی دیگر از [[روایات]]، از حضور [[پیامبر خاتم|رسول خدا]] {{صل}} و [[امام علی]] {{ع}} بر بالین محتضر - از هر [[دین]] و آیینی -[[سخن]] به میان آمده است؛<ref>محمد بن مسعود عیاشی، تفسير العیاشی، ج۱، ص۲۸۴. نیز، ر.ک: محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۱، ص۱۳۱ و ۱۳۲.</ref> چنان‌که در برخی [[روایات]]، این رخداد برای [[رسول خدا]]<ref>شیخ طوسی، الامالی، ص۶۲۸؛ محمد بن على بن شهرآشوب مازندرانی، مناقب آل ابی طالب {{عم}}، ج۳، ص۲۲۳؛ عمادالدین طبری، بشارة المصطفی، ص۶.</ref>، [[حضرت زهرا]] {{س}} و سه [[امام]] نخست حکایت شده است. [[روایات]] دراین‌باره فراوان است و در [[منابع حدیثی]] نخستین با سندهای مختلف نیز وجود دارند؛ از‌این‌رو می‌توان به صدور این مضمون از [[معصوم]] {{ع}} [[اطمینان]] یافت. با وجود این، اشکالاتی در این میان درباره چگونگی حضور [[امامان]] {{عم}} بر بالین محتضر در این [[دنیا]] مطرح است. اشکالاتی که موجب شده تا [[علامه مجلسی]]، صِرف [[ایمان]] به این [[حقیقت]] (بدون جزئیات آن) را کافی بداند.<ref>محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج۶، ص۲۰۰ و ۲۰۱. گفتنی است برخی متکلمان نیز از ظاهر این احادیث دست برداشته، حضور امامان {{عم}} بر بالین محتضر را انکار می‌کنند که در آینده سخن آنها را بررسی خواهیم کرد. این در حالی است که افرادی همچون ابن ابی الحدید معتزلی نیز امکان حضور امام علی {{ع}} بر بالین محتضر را پذیرفته، نظیر آن را برای حضرت عیسی {{ع}} نیز بیان، و دراین‌باره به آیه {{متن قرآن|وَإِن مِّنْ أَهْلِ الْكِتَابِ إِلاَّ لَيُؤْمِنَنَّ بِهِ قَبْلَ مَوْتِهِ وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ يَكُونُ عَلَيْهِمْ شَهِيدًا}} (نساء، ۱۵۹) استناد کرده است (عبدالحميد بن هبةالله بن ابی الحدید معتزلی، شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۲۹۹).</ref> برای نمونه، به دو اشکال اشاره می‌کنیم:
در روایاتی آمده پیش از آنکه [[روح]] از بدن محتضر خارج شود، [[امامان]] {{عم}} یا برخی از آنها به بالین او می‌آیند. در برخی [[روایات]]، از حضور [[پیامبر خاتم|رسول خدا]] {{صل}} و سه [[امام اول]] بر بالین [[شیعیان]] [[سخن]] به میان آمده است. ایشان ضمن سفارش به ملک‌الموت درباره آسان گرفتن در قبض روح [[شیعیان]]، آنها را نیز به [[بهشت]] [[بشارت]] می‌دهند.<ref>تفسير الامام العسكری {{ع}}، ص۲۱۰؛ حسین بن سعيد اهوازی، الزهد، ص۸۴ و ۸۵؛ احمد بن محمد بن خالد برقی، المحاسن، ج۱، ص۱۷۴؛ علی بن ابراهیم قمی، تفسير القمی، ج۲، ص۲۲۶؛ محمد بن مسعود عیاشی، تفسير العیاشی، ج۲، ص۱۲۶.</ref> در برخی [[روایات]]، این امر درباره [[پیامبر خاتم|رسول‌الله]] {{صل}} و [[امام علی]] {{ع}} به‌تنهایی آمده است.<ref>حسین بن سعید اهوازی، الزهد، ص۸۴؛ محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۳، ص۱۳۲ و ۱۳۳؛ محمد بن محمد بن نعمان عکبری بغدادی (شیخ مفید)، الامالی، ص۶؛ محمد بن حسن طوسی، الامالی، ص۴۸. روایات دیگری نیز دراین‌‎باره وجود دارد (ر.ک: احمد بن محمد بن خالد برقی، المحاسن، ج۱، ص۱۷۵؛ محمد بن عمر کشی، رجال الكشی، ص۸۸).</ref> در دیگر [[روایات]]، این مسئله درباره تمام [[امامان]] {{عم}} بیان شده است.<ref>محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۳، ص۱۲۷ و ۱۲۸.</ref> در برخی دیگر از [[روایات]]، از حضور [[پیامبر خاتم|رسول خدا]] {{صل}} و [[امام علی]] {{ع}} بر بالین محتضر - از هر [[دین]] و آیینی -[[سخن]] به میان آمده است؛<ref>محمد بن مسعود عیاشی، تفسير العیاشی، ج۱، ص۲۸۴. نیز، ر.ک: محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۱، ص۱۳۱ و ۱۳۲.</ref> چنان‌که در برخی [[روایات]]، این رخداد برای [[رسول خدا]]<ref>شیخ طوسی، الامالی، ص۶۲۸؛ محمد بن على بن شهرآشوب مازندرانی، مناقب آل ابی طالب {{عم}}، ج۳، ص۲۲۳؛ عمادالدین طبری، بشارة المصطفی، ص۶.</ref>، [[حضرت زهرا]] {{س}} و سه [[امام]] نخست حکایت شده است. [[روایات]] دراین‌باره فراوان است و در منابع حدیثی نخستین با سندهای مختلف نیز وجود دارند؛ از‌این‌رو می‌توان به صدور این مضمون از [[معصوم]] {{ع}} [[اطمینان]] یافت. با وجود این، اشکالاتی در این میان درباره چگونگی حضور [[امامان]] {{عم}} بر بالین محتضر در این [[دنیا]] مطرح است. اشکالاتی که موجب شده تا [[علامه مجلسی]]، صِرف [[ایمان]] به این [[حقیقت]] (بدون جزئیات آن) را کافی بداند.<ref>محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج۶، ص۲۰۰ و ۲۰۱. گفتنی است برخی متکلمان نیز از ظاهر این احادیث دست برداشته، حضور امامان {{عم}} بر بالین محتضر را انکار می‌کنند که در آینده سخن آنها را بررسی خواهیم کرد. این در حالی است که افرادی همچون ابن ابی الحدید معتزلی نیز امکان حضور امام علی {{ع}} بر بالین محتضر را پذیرفته، نظیر آن را برای حضرت عیسی {{ع}} نیز بیان، و دراین‌باره به آیه {{متن قرآن|وَإِن مِّنْ أَهْلِ الْكِتَابِ إِلاَّ لَيُؤْمِنَنَّ بِهِ قَبْلَ مَوْتِهِ وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ يَكُونُ عَلَيْهِمْ شَهِيدًا}} (نساء، ۱۵۹) استناد کرده است (عبدالحميد بن هبةالله بن ابی الحدید معتزلی، شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۲۹۹).</ref> برای نمونه، به دو اشکال اشاره می‌کنیم:
# چگونه است که [[امام]] {{ع}} بر بالین محتضر حاضر می‌شود، اما دیگران او را نمی‌بینند؟
# چگونه است که [[امام]] {{ع}} بر بالین محتضر حاضر می‌شود، اما دیگران او را نمی‌بینند؟
# حضور [[امامان]] {{عم}} بر بالین هر محتضری در تمام [[دنیا]] چگونه ممکن است؟
# حضور [[امامان]] {{عم}} بر بالین هر محتضری در تمام [[دنیا]] چگونه ممکن است؟
۱۱۸٬۲۳۱

ویرایش